Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Rode biet is een van de oudste groenten van allemaal. De biet komt oorspronkelijk uit het Middellandse Zeegebied, maar is bij ons al sinds de Romeinse tijd inheems. Terwijl de rode biet vroeger op het menu stond, is hij in dit land vergeten. De laatste jaren heeft het echter een renaissance doorgemaakt. Daardoor is er steeds meer discussie over de vraag of rode biet alleen gekookt of rauw gegeten kan worden.
ingrediënten
Bestanddelen van rode biet
Sommigen noemen rode biet een superfood omdat het veel ingrediënten bevat die gezond zijn voor de mens. Helaas is de biet zo rijk aan ingrediënten dat hij naast deze gezonde ingrediënten ook enkele bevat die een negatieve invloed kunnen hebben op de menselijke gezondheid.
Gezonde ingrediënten zijn onder meer:
- Anthocyanines (betanine) en flavonoïden
- IJzer, Kalium, Calcium, Magnesium, Mangaan, Fosfor, Selenium en Zink
- Vitamine B1, B2. B6, C en foliumzuur
betanine behoort tot de secundaire plantaardige stoffen. Aan dit pigment dankt de biet zijn rode kleur. vitamine B en ijzer bijdragen aan de bloedvorming in ons lichaam. Helpt ook betanine de lever bij de afbraak van stofwisselingsproducten. Omdat rode biet ook een antioxiderende werking heeft, staat rode biet ook wel bekend als de fontein van de jeugd voor huid en haar. Er zit ongeveer 166 µg in 200 gram rauwe rode biet foliumzuur en 1,8 milligram ijzer bevatten. Dat is iets minder dan 15 procent van de aanbevolen hoeveelheid ijzer die je per dag zou moeten eten en 40 procent van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid foliumzuur.
Tip: Het menselijk lichaam kan zowel plantaardig ijzer als dierlijk ijzer niet gebruiken. Neem daarom een drankje met vitamine C bij uw rode biet. Dit verbetert de opname van plantaardig ijzer.
Ongezonde ingrediënten
Ongezonde ingrediënten in rode biet zijn onder andere:
- oxaalzuur
- nitraat
oxaalzuur
Oxaalzuur verstoort de opname van calcium omdat het zuur calcium bindt en het onoplosbaar maakt in de darm. Oxaalzuur draagt ook bij aan de vorming van nierstenen. Daarom mogen mensen met een nierziekte of nierstenen geen rauwe rode biet eten.
nitraat
Rode biet is een van de groenten met een hoog nitraatgehalte. Dit betekent dat het aandeel boven de 1.000 milligram per kilogram ligt. Een laag nitraatgehalte wordt beschouwd als 500 milligram per kilogram, wat bijvoorbeeld geldt voor tomaten of uien. Als rode biet verkeerd wordt bewaard, moet deze altijd koel en donker worden bewaard, anders wordt het nitraat in de biet door bacteriën in de mond omgezet in nitriet. Nitriet remt het transport van zuurstof in het bloed, wat vooral de eerste maanden gevaarlijk kan zijn voor baby's. Voer de rode biet daarom op zijn vroegst in de zesde maand.
Tip: De omzetting van nitraat in het schadelijke nitriet kan worden voorkomen door citroensap aan het gerecht toe te voegen. Voedingsmiddelen die vitamine C bevatten, vervullen ook deze functie.
Kan ook van nitriet nitrosamine ontwikkelen. Dierproeven hebben aangetoond dat nitrosamine kankerverwekkend is. Het verband tussen nitraat en kanker, waaronder een verhoogd risico op kanker, is echter nog niet bewezen. Daarnaast remmen vitamine C en secundaire plantaardige stoffen de vorming van nitrosamine.
voorbereiding
Bieten kunnen zowel gekookt als rauw gegeten worden. Wees echter voorzichtig bij het eten van rauwe bieten. Hoewel de biet niet giftig is in de zin van een giftige plant, kan teveel oxaalzuur een schadelijk effect hebben op het menselijk lichaam.
rauw eten
Rode biet als raw food
Wil je rauw van de nieuwe of oude superfood genieten, dan mag je de dagelijkse hoeveelheid van 200 gram niet overschrijden vanwege het oxaalzuur dat het bevat. Zorg er ook voor dat je naast rode biet alleen oxaalzuurarme voedingsmiddelen eet. Omdat oxaalzuur calcium bindt, moet je ook op je calciumbalans letten als je regelmatig bieten eet.
Tip: Voedingsmiddelen die rijk zijn aan oxaalzuur, die een veel hoger aandeel hebben dan rode biet, zijn onder meer spinazie, rabarber, pepermunt of amarant.
koken
Rode biet koken
Rode biet wordt altijd met de schil gekookt. Als de biet gaar is, kun je de schil gemakkelijk met je handen verwijderen door hem onder koud water te pellen. Door koken wordt ook een deel van het oxaalzuur weggespoeld, waardoor de zuurgraad in een gekookte biet lager is dan in de rauwe biet. Foliumzuur is extreem gevoelig voor licht en warmte. Rode biet moet daarom altijd voorzichtig worden bereid of rauw worden gegeten.
Tip: Het is het beste om de rode biet in een snelkookpan te bereiden.