- Grote biodiversiteit in Centraal-Europa
- Hebben alle sprinkhanen vleugels?
- Vliegen of liever springen?
- Luchtvaart anders binnen een soort
- Gemeenschappelijke sprinkhaan meestal niet vliegend
- Veel Gestelde Vragen

In de zomer springen ze vrolijk in het gras en genieten van hun luide getjilp. Sprinkhanen zijn echte acrobaten in het insectenrijk. Maar kunnen insecten vliegen? We onderzoeken deze vraag.
In een notendop
- Meer dan 20 sprinkhanensoorten en ongeveer 100 andere sprinkhanensoorten leven in Centraal-Europa
- De meeste hiervan hebben vleugels, maar zijn vrijwel niet-vliegend
- Sprinkhanen gebruiken hun vleugels om elkaar te helpen springen
- Het vermogen om te vliegen varieert niet alleen van soort tot soort, maar ook van exemplaar tot exemplaar
Grote biodiversiteit in Centraal-Europa
Deze insecten vallen op door hun lange achterpoten, die worden gebruikt om te springen en muziek te maken. Van juni tot oktober zijn de kleine dieren onderweg te zien in de weilanden en sommige zelfs in natte gebieden. Biologisch gezien behoren sprinkhanen (Gomphocerinae) tot de sprinkhanenfamilie (Acrididae) en tot de soortenrijke sprinkhanenorde (Orthoptera). Alleen al in Centraal-Europa springen en maken meer dan 25 soorten muziek, waaronder:

- Gemeenschappelijke sprinkhaan
- veld sprinkhaan
- Nachtegaal sprinkhaan.
- Kleine heide sprinkhaan
- Grote gouden krekel
- Verkeerd beoordeelde sprinkhaan
- Rode krekel
- en vele anderen
Hebben alle sprinkhanen vleugels?
Bijna alle inheemse sprinkhanensoorten hebben vleugels. De typische sprinkhaanvleugels bestaan uit twee paar - de vleugeldeksels en de achtervleugels. De dekschilden zijn relatief hard en semi-transparant. Aan de ene kant dienen de dekschilden om de zachte achtervleugels te beschermen. Aan de andere kant gebruiken sommige insecten hun dekschilden naast hun dijen als muziekinstrument. De achtervleugels daarentegen zijn bijna transparant, fijn geaderd en liggen gevouwen onder de dekschilden. Dit paar vleugels is langer dan de dekschilden en helpt de sprinkhaan te springen.
Wist je dat hoe meer migrerende sprinkhanen een zwerm vormen, hoe sterker hun paar vleugels worden? Het aanraken van de insecten stimuleert de afgifte van groeihormonen. Onze Europese sprinkhanen vormen, in tegenstelling tot sommige van hun soort, geen bende en veroorzaken geen plagen.
Vliegen of liever springen?
Hoewel de meeste van deze kleine wezens vleugels hebben, zijn de insecten meer in hun element als ze huppelen. Ze geven niet alleen altijd de voorkeur aan huppelen als een manier van voortbewegen, maar ze zijn eigenlijk looploos.
Interessant: een inheemse sprinkhaan kan in één sprong afstanden van ongeveer 2 meter afleggen.
Bij het springen van het ene grassprietje naar het andere spreiden de trechters soms hun vleugels. Dit gebeurt wanneer de afstand relatief groot is. Hun gespreide, snel klapperende vleugels dienen als extra voortstuwing, hulp bij balanceren en sturen. Maar de kracht van de achterbenen is onmisbaar bij het springen. Vrijwel geen van deze insecten zal naar voren komen en in de lucht blijven door alleen de beweging van hun vleugels.

Luchtvaart anders binnen een soort
De vleugelgrootte en kracht van sprinkhanen variëren niet alleen tussen soorten, maar zijn ook individueel. De verschillen in morfologie, d.w.z. in het uiterlijk van de afzonderlijke lichaamsgebieden, zijn ook merkbaar tussen de populaties. Een grootvleugelige - macroptereuze - populatie kan naast een vliegende sprinkhanenfamilie leven. Deze dieren zullen echter ook geen noemenswaardige afstanden kunnen vliegen. Hoppen is en blijft de voorkeursbeweging van alle sprinkhanensoorten.
Gemeenschappelijke sprinkhaan meestal niet vliegend
Graag willen wij u kennis laten maken met deze mooie, groene sprinkhaan als vertegenwoordiger van de inheemse sprinkhanensoort. De Chorthippus parallelus, de Latijnse naam voor de gewone sprinkhaan, is waarschijnlijk de meest voorkomende. Dit insect is een van de soorten die zijn plafondvleugels gebruikt om muziek te maken. Ze laten de zaagkam langs de binnenkant van hun achterpoten langs de randen van de dekschilden lopen en produceren een schril, vibrerend geluid.
Merk op: Hoe hoger de omgevingstemperatuur, hoe sneller de piepsnelheid.
Vrouwtjes en mannetjes zijn gevleugeld, de mannetjes zijn kleiner en hebben sterkere paar vleugels. De macropterische populaties zijn relatief goede vliegers, de brachypterische exemplaren hebben alleen stompjes in plaats van achtervleugels. Het insect mag bij het springen niet op de hulp van deze paar vleugels rekenen.
Veel Gestelde Vragen
Hoe hoog springt een sprinkhaan?De insecten zijn verspringers in plaats van hoogspringers. Geen van hen kan meer dan 1 meter hoog springen.
Wat te doen als een sprinkhaan het huis binnenkwam?Een insect kan via een onhandige vluchtsprong of met kleding het huis binnenkomen. De insecten komen er zelf nauwelijks achter. Bied het dier je hand of een servet aan als vervoermiddel en leg het buiten. Gelieve niet los te laten van een van de bovenste verdiepingen in vrijheid. Zo'n vlucht kan fataal eindigen voor het insect.
Welke sprinkhaan is groen en vleugelloos?Dat zou mogelijk de zuidelijke eikenkrekel kunnen zijn, een familielid van onze hoppers.