Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
De tijd dat lenzen een armzalig imago hadden, is voorbij. Sinds enkele jaren beleeft de platte peulvrucht een renaissance in onze keukens en is sindsdien populairder dan ooit. En niet alleen fijnproevers en vegetariërs waarderen de verscheidenheid van hun fijne aroma's. We hebben populaire soorten linzen voor je op een rijtje gezet, inclusief een beetje productinformatie.
lenstypes
De lenzen (botanical Lens) bevatten slechts zes verschillende soorten lenzen. De voorouders van de keukenlens (Lens culinaris) zijn twee van dit soort lenzen, namelijk lens nigrans en lens orientalis. Velen kennen alleen de grote linzen die vaak worden gebruikt voor stoofschotels. Wereldwijd zijn er meer dan 70 variëteiten, waarvan sommige slechts zeer regionaal in kleine hoeveelheden worden geteeld.
Kennis van kleine producten
Linzen behoren tot de oudste gecultiveerde planten op aarde. Het thuisland van peulvruchten wordt verondersteld te zijn in Klein-Azië en Egypte, waar de kruidachtige plant waarschijnlijk ongeveer 10.000 jaar geleden werd gekweekt. En ook in Duitsland was de linzen zo'n 100 jaar geleden een typisch veldgewas, vooral in de Zwabische Jura. Hier vindt de Lens culinaris perfecte omstandigheden, want hij houdt van arme grond en warme, droge klimaten. Wat ze niet tolereert, is herhaalde teelt in hetzelfde gebied. Het vereist minstens zes jaar teeltonderbreking - een moeilijke onderneming in de hedendaagse landbouw, die gericht is op monoculturen.
trouwens: Wist je dat de linzen een van de peulvruchten is die de bodem verrijken met stikstof?
Onderscheid
Vanwege de vele verschillende rassen en variaties onderscheiden keukenlinzen zich bij voorkeur op kleur en grootte. Er zijn nauwelijks grote vormverschillen tussen de afzonderlijke typen lenzen. De meeste zaden hebben hun karakteristieke, platovale vorm. Een paar soorten zijn ook bolvormig.
1. Op maat
Linzen met kleine pitjes (mignon linzen)
- Diameter 3 tot 5 mm
- Zaadkleur: groen, lichtrood, bruin tot zwart
- rijker bloeiend dan grootzadig soorten
- hogere zaadopbrengst
- lekkerder door het hoge schilgehalte
suiker linzen
- Diameter: 4mm
- opvallend dikbuikige vorm
middelste lenzen
- Diameter: 4,5 tot 6 mm
Linzenrassen met grote zaden
- Diameter: 6 tot 7 mm
- Minimale maat voor plaatlenzen
- Belangrijkste teeltgebied: Middellandse Zee
trouwens: Linzenzaden met een diameter van meer dan zeven millimeter worden reuzenlinzen genoemd.
2. Op kleur
Groene linzen
Dit is de naam die wordt gegeven aan de verse, ongeschilde linzenzaden met een geelgroene kern die na verloop van tijd bruin verkleurt. Ze zijn er in een grote verscheidenheid aan tinten, van groene leisteen tot bleek of gestippeld groen, tot blauwe of zwarte accenten.
Bruine linzen
Bruine linzen zijn meestal groene linzenzaden die lang bewaard zijn gebleven en kort na de oogst nog olijfgroen waren. De smaak heeft nauwelijks te lijden van de natuurlijke verkleuring. In sommige gevallen kan de kooktijd iets langer zijn.
Gele en rode linzensoorten
De gele en rode linzen zijn geen eigen variëteiten, maar gepelde linzenzaden. De kleur van de schaal kan compleet anders zijn. De relatief kleine, rode varianten worden met een diameter van drie tot vier millimeter gekenmerkt door een zoetige smaak en zijn vooral wijdverbreid in de Turkse en Indiase keuken. De geelgekleurde korrels zijn meestal iets groter en hebben een romige consistentie als ze worden gekookt. Ze koken snel tot pulp en missen het typische linzenaroma.
Populaire linzenrassen
Wereldwijd worden meer dan 70 verschillende soorten Lens culinaris gekweekt. 50 van hen komen alleen al van het Indiase subcontinent. In Duitsland is het aanbod niet zo groot. Inmiddels is er echter een kleurrijk ras in de handel. Hun naam komt vaak van het respectieve teeltgebied.
Alb linzen (Alb Leisa)
Ook in Duitsland had de linzenteelt een lange traditie. Tot de jaren vijftig was Zwaben het belangrijkste teeltgebied voor peulvruchten in het Duitstalige gebied. Omdat de teelt echter zeer tijdrovend en arbeidsintensief was, was deze niet langer bestand tegen de goedkope export uit Turkije, India en Canada en stierf uiteindelijk uit. Rond 2006 werden de Alb-linzen bij toeval herontdekt in de Russische gewasgenendatabase.
Alb-Leisa I (Späths Alblinse 1)
- Huid: lichtgroen tot oker
- Kern: geel
- Maat: 4 tot 5 mm
- melig kokend
- Smaak: licht nootachtig
Alb-Leisa II (Späths Alblins 2)
- Kleur: lichtgroen tot beige, deels gevlekt of gemarmerd
- Kleur binnenkant: geel
- Maat: 3 tot 4 mm
- kleverig
- Smaak: aromatisch tot pittig
tip: Naast de twee hoofdvariëteiten is er een derde Albline-variëteit met kleine zaden, die groenachtig of zwart gemarmerd is en zeer stevig kookt.
Anicia-lens
Een populaire variëteit in Frankrijk is de groene Alicia linzen. Het is vergelijkbaar met de Puy-linzen en wordt ook in dezelfde regio, de Auvergne, verbouwd. Kenmerkend voor deze specialiteit van groene linzen is de dunne schil, waardoor hij bijzonder fijn en delicaat van smaak is.
- Schelp: groen gemarmerd
- geel tot groengeel van binnen
- Maat: rond 4mm
- kleverig
- Smaak: bijzonder nootachtig
beluga-lens
Een van de fijnste soorten linzen is de beluga-linzen met kleine zaadjes. Omdat het uiterlijk van de zwarte linzen doet denken aan beluga kaviaar, noemen fijnproevers het ook wel vegetarische kaviaar of kaviaar linzen. De zwarte peulvruchten komen waarschijnlijk uit Noord-Amerika. Omdat de bossige plant een gematigd, mild warm klimaat nodig heeft, is grootschalige agrarische teelt alleen mogelijk in bepaalde regio's van de VS en Canada.
- Schelp: glanzend zwart
- Kern: geelachtig
- Maat: 2 tot 3 mm
- kleverig
- Smaak: fijn nootachtig, van geroosterde kastanjes
berg linzen
Er is geen speciaal soort linzen onder de term berglinzen. Berglinsen is een verzamelnaam voor verschillende soorten uit de berggebieden van de wereld. De aangeboden producten kunnen daardoor sterk van elkaar verschillen. Wat ze allemaal gemeen hebben, is dat ze op minimaal 700 meter boven zeeniveau worden gekweekt. Berglinzen zijn iets kleiner en worden daarom als aromatischer beschouwd dan bordlinzen.
Berry Lens
Deze Lens culinaris-zaden ontlenen hun naam aan de Berry-regio bij Parijs waar ze worden gekweekt. Dit is de reden waarom dit type linzen vaak besgroene linzen wordt genoemd.
- Huid: beige met opvallende donkerblauwe tot groenachtige aftekeningen
- zeer dunne, zachte schaal
- Kleur interieur: licht tot olijfgroen
- Grootte: 3,5 tot 5 mm
- opvallend rond
- kleverig
- Smaak: aromatisch tot kruidig, doet denken aan kastanjes
Castelluccio-lens
Castelluccio is een klein dorpje in het Monti Sibillini National Park in Umbrië. De daar geteelde linzen op een hoogte van ongeveer 1400 meter worden beschouwd als de beste van Italië. Waarschijnlijk ook omdat ze nog maar op zeer kleine schaal traditioneel geteeld worden en de oogst maar rond de 100 ton per jaar ligt.
- Huid: zeer variabel (geelachtig, roze, roodbruin of groenachtig)
- Kern: rood
- Maat: 4 tot 5 mm
- kleverig
- Smaak: aards tot nootachtig
kasteel lens
Een bijzonderheid uit de gelederen van de kleine en daardoor zeer aromatische linzenspecialiteiten is de in de Franse Champagne gekweekte kasteellinzen, die daarom ook als champagnelinzen op de markt is.
- Huid: lichtbruin tot roodbruin
- Kleur binnenkant: rood
- Maat: 4 tot 5 mm
- kleverig
- Smaak: melig-nootachtig
pardina linzen
Pardinale linzen worden al meer dan 800 jaar volgens de oude traditie in Noord-Spanje gekweekt. De naam Pardino komt van het Spaanse woord "pardo" en betekent niets anders dan "bruin". Sinds het begin van de jaren tachtig wordt de pardina-lens ook in de VS gekweekt omdat de lens zeer resistent en robuust is. Pardinal-lenzen zijn bij ons ook bekend als bruine lenzen en worden daarom vaak verward met de plaatlens, die er hetzelfde uitziet.
- Schelp: lichtbruin, roodbruin of grijsbruin met zwarte stippen
- blauwachtige marmering
- Kern: sterk geel
- Maat: 4 tot 5 mm
- kleverig
- Smaak: aromatisch, licht nootachtig
Puy-lenzen
Tot de bijzonder voortreffelijke linzensoorten behoren naast de bessen- en beluga-linzen ook de groene Puy-linzen, die op de vulkanische bodem van de Franse Auvergne groeit. Ondanks de dunne schil hebben de linzen een zeer stevige consistentie.
- Schelp: lichtbruin, roodbruin tot bruingrijs
- Kern: geel
- Maat: 3 tot 4 mm
- kleverig
- Smaak: nootachtig, licht peperig
trouwens: Alleen als de linze uit de Franse Auvergne komt, mag hij de naam "Le Puy" dragen. Dezelfde soort uit een ander teeltgebied wordt gewoon groene linzen genoemd.
bord linzen
Met een diameter van ongeveer zeven millimeter is de in Duitsland populaire plaatlens een van de grotere soorten lenzen. Het is geschikt voor alle soorten linzengerechten. Bordlinzen worden ook commercieel verkocht onder de aanduiding Groene linzen of Troja-linzen. Bordlinzen worden direct na de oogst licht olijfgroen gekleurd. Na een langere bewaring verkleuren ze dan geelbruin tot bruin. De kleurverandering heeft echter geen invloed op de smaak of kookeigenschappen.
- Huid: groenachtig, geel tot bruin of olijfgroen
- Kleur binnenkant: geel
- Maat: 6 tot 7 mm
- bloemige consistentie
- Smaak: mild tot aards
gebruiken
Afhankelijk van hun grootte en kleur hebben linzenzaden heel verschillende kookeigenschappen. Omdat sommige soorten nogal melig zijn en snel te gaar worden. Ze zijn echter uitstekend geschikt voor soepen, stoofschotels en spreads. Anderen daarentegen behouden hun vorm en zijn zelfs na een lange kooktijd nog beetgaar. Deze zijn dan ook goed voor salades. Als vuistregel geldt: hoe groter de soort linzen, hoe sneller hij gaar wordt. Omdat de smaakstoffen voornamelijk uit de schaal komen, zijn ongeschilde zaden smaakvoller dan de blote pitten.