Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Als de zomerzon hoog aan de hemel staat en de aarde met haar stralen verwarmt, is er niets lekkerder dan een koel kopje thee. Hibiscusthee is hiervoor uitstekend geschikt. Gekoeld vult de thee van de kaasjeskruidplant je en zorgt voor een bijzonder intense frisheid. Ook in de winter is hibiscus een ware traktatie voor het lichaam. Maar hoe zit het met kinderen en huisdieren? Is hibiscus hiervoor giftig?
ingrediënten
ingrediënten van hibiscus
Voordat de vraag of hibiscus giftig is of niet kan worden beantwoord, moeten de componenten van de plant nader worden onderzocht. Deze geven informatie over mogelijke toxiciteit bij kinderen, honden en katten. De volgende ingrediënten zijn te vinden in alle hibiscussoorten.
1. Vette olie
Hibiscussoorten bevatten een plantaardige olie die bestaat uit een groot aantal vetzuren, die door hun samenstelling verschillende effecten hebben op het menselijk lichaam en organen. In het geval van Hibiscus vallen vooral de volgende twee vetzuren op, waaruit de olie wordt gevormd.
- Sterculinezuur in wortels, bladeren, zaden en stengels
- Malvalinezuur in bladeren en zaden
Vanwege hun overeenkomst zijn de twee cyclische vetzuren vaak moeilijk te onderscheiden bij het extraheren van de olie. Ze hebben echter één ding gemeen: beide komen het meest voor bij de plantensoorten van de kaasjeskruidfamilie. Daar fungeren ze samen als bescherming tegen roofdieren en ongedierte, zodat ze de plantendelen van de hibiscus niet aanvallen.
Hibiscusstruik in de tuin
2. Zuren
Marshmallow heeft een groot aantal verschillende zuren die de plant niet alleen zijn klassieke aroma geven, maar ook tal van andere functies hebben. De belangrijkste zuren van hibiscus zijn de volgende.
- appelzuur
- citroenzuur
- hibiscus zuur
- wijnsteenzuur
- ascorbinezuur
Ze werken als een eenheid samen en ondersteunen de planten bij allerlei vitale processen. Zo werkt het appelzuur voor een vlotte stofwisseling, terwijl het natuurlijke ascorbinezuur wordt gebruikt als vitamine C.
3. Secundaire plantaardige stoffen
Zoals alle planten ontwikkelen hibiscussoorten ook secundaire plantenstoffen die verantwoordelijk zijn voor het kleuren van de marshmallows of die belangrijke functies in het organisme ondersteunen. Hiervan bevat hibiscus voornamelijk de onderstaande.
- Pectines: meerdere suikers en dus voedingsvezels
- Fytosterolen: onderdeel van het celmembraan
- Flavonoïden: Bloempigmenten
- Anthocyanen: plantenpigmenten
4. Slijm:
Slijm is een ander bestanddeel dat wordt geproduceerd door de kaasjeskruidfamilie. Deze hebben een effectief effect op de groei en bescherming van de plant. De stoffen zijn een ander beschermend mechanisme van de plant. Dit zijn polysachariden (meervoudige suikers) die in viskeuze toestand in de plant voorkomen en vaak een helende werking hebben.
Houd er rekening mee dat de hierboven genoemde stoffen meestal alleen worden gevonden in de wilde vormen van marshmallow. Gecultiveerde vormen hebben vaak een iets andere samenstelling, maar het moet worden aangenomen dat ze er ook een aantal hebben, aangezien de structuur van de planten niet veel verschilt van de wilde vorm.
toxiciteit
giftig of niet?
Het is bevestigd dat hibiscus niet giftig is zolang ze op de juiste manier worden gebruikt. Er zijn geen gif.webpstoffen in de plant zelf die schadelijk kunnen zijn voor de mens. Dit is ook de reden waarom tal van delen van de plant gemakkelijk kunnen worden gebruikt voor drankjes, in de natuurgeneeskunde en gerechten, zelfs de bloemen en wortels. Vooral voor volwassenen, katten en honden is er geen probleem bij het consumeren van de plant. Hoewel sommige delen, behalve het fruit en de bloemen, qua smaak oneetbaar zijn, zijn ze niet giftig. Toch zijn er kleine problemen met de ingrediënten die op de lange termijn schadelijk kunnen zijn.
Hibiscus met witte bloemen
plantaardige olie
vette olie
De plantaardige olie die in hibiscus wordt gevormd, is minimaal giftig en wordt als zorgwekkend beschouwd zodra deze regelmatig in het dieet wordt opgenomen. Op het eerste gezicht is er geen probleem met de olie, maar de twee bovengenoemde vetzuren kunnen een blijvend effect hebben op bepaalde processen in het lichaam.
1. Malvalinezuur
Remt het vermogen van de lever om bepaalde vetten te metaboliseren, zodat celmembranen in het lichaam goed kunnen functioneren. Dit leidt tot problemen met de stofwisseling. Tot nu toe wordt dit echter alleen vermeld met referenties, niet met bewijs.
2. sterculzuur
Heeft een negatief effect op de voortplanting, vooral bij dieren, en hoe kleiner het organisme, hoe groter de kans op een dodelijke dosis, zoals bij knaagdieren. Het heeft ook een negatief effect op de samenstelling van lichaamsvet. Er zijn aanwijzingen gevonden dat het zuur kankerverwekkend kan werken, maar dit is niet bevestigd.
Toch hoeft u zich niet zoveel zorgen te maken dat hibiscus echt gevaarlijk kan worden voor u en zelfs voor uw kinderen, aangezien de bladeren, bloemen en vruchten van de planten niet alleen uit het zuur bestaan. Extreem grote hoeveelheden zouden gedurende een lange periode moeten worden geconsumeerd om deze effecten te laten optreden.
Hibiscus is een kaasjeskruidfamilie
Mogelijke gevaren
Hibiscus is echter niet altijd veilig om te eten, vooral als je kinderen of kleine dieren zoals hamsters of muizen hebt. De talrijke ingrediënten hebben een sterker effect op deze organismen en zouden dus een snellere impact kunnen hebben. Indigestie en brandend maagzuur zijn een typisch probleem voor kinderen, vooral peuters, met te veel hibiscus vanwege de vele zuren. Ook moeten mensen met een allergie voor de afzonderlijke zuren absoluut geen Hibiscus innemen, omdat dit tot gevaarlijke situaties kan leiden. Anders zijn er geen zorgen over de marshmallow.
bronnen:
- http://www.gizbonn.de/143.0.html
- https://de.wikipedia.org/wiki/Sterculic acid
- https://de.wikipedia.org/wiki/Malvals%C3%A4ure
- https://www.kraeuter-buch.de/glossar/schleimstoffe-294.html
- https://www.fid-gesundheitswissen.de/pflanzenheilkunde/hibiscus/