- buiten cactussen
- Winterharde cactussoorten
- voorwaardelijk winterharde cactussoorten
- rustperiode
- overwintering
Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Het creëren van een bed of zelfs een cactustuin met kleurrijke, bloeiende cactussen op onze breedtegraden hoeft geen droom te blijven. Er zijn zelfs winterharde soorten die het hele jaar door voor bijzondere accenten in de tuin zorgen. Het kiezen van de juiste variëteit is belangrijk, zodat je een aantal van de netelige schoonheden lang in de emmer of het bed kunt hebben. Daarom hebben we een lijst samengesteld met cactussoorten en soorten die hier bijzonder geschikt voor zijn.
buiten cactussen
Onder de vele verschillende soorten cactussen zijn er een aantal kandidaten die een goede winterhardheid vertonen. In de natuur komen deze cactussen vooral uit de bergachtige streken van Midden- en Noord-Amerika, waar ze gewend zijn aan zeer lage temperaturen. Op onze breedtegraden hebben ze echter het probleem dat het in de wintermaanden niet alleen koud wordt, maar ook vochtig of zelfs nat. Om deze reden moeten winterharde cactussen die een plaats in het bed of in een emmer op het balkon hebben, worden beschermd tegen overmatig vocht.
Winterharde cactussoorten
Als ze worden beschermd tegen overmatig vocht, zijn ze gemakkelijk bestand tegen temperaturen tot -25 °C. Op wat nattere plaatsen kunnen ze nog rond de -15 °C tot -20 °C verdragen, die nooit nat mogen zijn. De volgende soorten en variëteiten cactussen zijn bijzonder winterhard gebleken.
Cylindropuntia
Deze sappige schoonheden bereiken een hoogte van wel een meter met hun lange, cilindrische scheuten. Hoewel de Cylindropuntia pas na zo'n vijf tot tien jaar bloeit, is hij dan zeer rijkbloeiend. In het jaar na de bloei rijpen gelige vruchten aan de plant. Bijzonder aan deze cactussen zijn de mooie verse scheuten, die een roze-roze tint krijgen. In de winter laten de planten de vingervormige scheuten in het bovenste gedeelte iets naar beneden hangen. Vanaf april trekken deze scheuten zich weer omhoog.
- bloemen alleen vanaf de leeftijd van 5 tot 10 jaar
- Groeisnelheid: 2 tot 10 cm per jaar
- zonder regenbescherming: ca. -15 tot -20 °C winterhard
- winterhard tot -25 °C met regenbescherming
Cylindropuntia imbricata
Winterharde variëteiten van Cylindropuntia:
Cylindropuntia imbricata
- 'Pinky': sterk roze kleurige bloemen, later licht wijnrood
- 'Marco': zalmrode nieuwe scheuten, tot 2 m hoog, roze bloemen
- 'Walter': schemerige roze bloemen
- 'Uhlig': felroze bloemen
- 'Stürzer': roze bloemen
Cylindropuntia whipplei
- 'Würzburg': gele bloemen
- 'Fredonia': zonnegele bloemen
Cylindropuntia viridiflora
- 'Frank': zalmroze bloemen met gele meeldraden
- 'Cylindropuntia x spinosior'
Echinocereus (egelzuilcactus)
Als Echinocereus in de winter bescherming krijgt, kan deze cactus temperaturen tot -15 °C aan. De planten groeien als kleine, zuilvormige kussentjes en zijn al heel klein tot bloei bereid. Hun langwerpige, ronde scheuten vormen kleine bosjes met wat katoenachtige haren tussen de doornen. Na ongeveer tien jaar bereiken deze pads een diameter van ongeveer 20 cm. De vruchten van de Echinocereus zijn droog en vormen geen vruchtvlees. Deze cactussen komen voornamelijk uit de droge gebieden in het zuiden van de VS en Mexico.
Soorten Echinocereus cactussen:
- Echinocereus chisoensis: dieproze bloemen met bruine keel en roomwitte meeldraden
- Echinocereus Reichenbachii ssp. baileyi: roze bloemen met een bruine basis en gele meeldraden
- Echinocereus russanthus 'Brewster Co Tx': gele bloemen
- Echinocereus dasyacanthus: gele bloem, af en toe getint met oranje, roze of paars
- Echinocereus caespitosus: roze bloemen
- Echinocereus perbellus: felroze bloem
- Echinocereus triglochidiatus: fel oranjerode of dieprode bloemen
- Echinocereus viridiflorus: wijd openstaande, groengele bloem
- Echinocereus chloranthus var. cylindricus: bruingele bloemen
Escobaria
De Escobaria-cactussen vormen meestal grotere, bolvormige planten met viltachtige roomwitte doornen. Met de leeftijd groeien deze cactussen steeds meer als dichte bosjes met een diameter tot 20 cm. Na de bloei rijpen kleine rode of groene vruchten, ongeveer een centimeter groot, in oktober tot november. Deze vruchten hebben geen doornen en zijn eetbaar. De smaak doet een beetje denken aan een kruisbes. Bij het kweken van de Escobaria is het belangrijk om in de zomer niet te veel water te geven in de emmer of het bed. Anders heeft het de neiging om te rotten.
- winterhard tot -25 °C met regenbescherming
- Bloemkleuren: verkrijgbaar in diverse tinten en kleurencombinaties
Soorten Escobaria cactussen:
- Escobaria vivipara
- Escobaria neomexicana
- Escobaria arizonica
- Escobaria sneedii
- Escobaria sandbergi
- Escobaria organensis
- Escobaria asperispina
- Escobaria missouriensis
Opuntia (Opuntia)
De Opuntia is een van de mooiste en meest populaire winterharde cactussoorten. Het vormt middelgrote, schijfvormige scheuten die vooral dicht bij de grond sterk vertakken. Over het algemeen zijn deze cactussen slechts ongeveer 40 cm hoog en vormen ze lange, witte doornen. De vetplant is zeer vorstbestendig, vooral in de emmer op een overdekt balkon. In tegenstelling tot veel andere winterharde cactussoorten vormt de Opuntia al na één tot twee jaar een groot aantal bloemen, die later bij bestuiving door insecten tot droge vruchten rijpen. De verschillende soorten Opuntia polyacantha en Opuntia macrocentra var. nevadensis zijn bijzonder vorstbestendig, waarbij de laatste een prachtige winterkleuring vertoont. De Opuntia is ideaal om te planten in een tegen regen beschermd bed en is een absolute aanrader voor cactusliefhebbers.
Opuntia polycantha
Winterharde variëteiten van Opuntia polycantha:
- 'Christel Tide'/'Richter': witte bloemen met een roze keel
- 'Snowball': witte bloem met een lichtgele basis
- 'Abricot': heldere abrikooskleurige bloemen
- 'Linz': rode bloemen
- 'Kaiserstuhl': rode bloem
- 'Orangade': fel roodoranje bloemen
- Opuntia polycantha finermis: vormt eetbare vruchten
Andere opuntia's die bijzonder winterhard blijken te zijn:
- Opuntia basilaris var. humistata
- Opuntia aurea
- Opuntia rutila
- Opuntia phaeacantha
- Opuntia scheeri: grijsgroene scheuten
Pediocactus simpsonii
Deze cactussoort leeft in het westen van de Verenigde Staten van New Mexico tot het zuiden van Canada. Vrijwel alle planten groeien daar op een hoogte tussen 2000 en 2800 meter als solitair met een diameter van zo'n acht centimeter. In tegenstelling tot de meeste andere soorten cactussen bloeit Pediocactus simpsonii zeer vroeg in het jaar. Vanaf half april verschijnen roze of geelachtige bloemen. Individuele variaties van dit type cactus behoren tot de meest winterharde soorten onder de cactussen en zullen daarom waarschijnlijk zelfs op hoger alpiene locaties groeien. De planten zijn echter enigszins gevoelig voor vocht.
Pediocactus simpsonii
Maihuenia
Deze kleine cactussoort uit Argentinië ontwikkelt groene, terete bladeren met korte, zeer sterke doornen. De blauwgroene scheuten zijn zo'n zes centimeter lang en vormen al snel grote matten in het bed. Hoewel zeer winterhard, heeft de Maihuenia ook een klein nadeel: hij is vrij lui om te bloeien, vooral in de eerste jaren.
Maihuenia poeppigii
Soorten Maihuenia-cactussen:
- Maihuenia poeppigii
- Mahuenië Patagonica
- Mahuenia valentini
voorwaardelijk winterharde cactussoorten
De volgende cactussen reageren iets gevoeliger op blijvende vorst of extreme kou. Toch zijn ze op de meeste locaties prima geschikt om in kuip of perk te planten en kunnen ze het hele jaar door op een beschutte plek buiten blijven staan.
Coryphantha
Deze cactussoort komt oorspronkelijk uit Noord-Amerika en vormt meestal grotere, maar platte, bolvormige kussens met zeer lange, grijze doornen en mooie, paarse bloemen. Met een regenhoes zijn de cactussen vorstbestendig tot temperaturen tussen -12 °C en -18 °C.
Soorten Coryphantha-cactussen:
- Coryphantha echinus
- Coryphantha macromeris
Corypantha
Gymnocalycum andreae (bultcactus)
Met een groeihoogte van slechts 10 tot 20 centimeter is de humpcactus een van de kleinere cactussoorten die zeer winterhard zijn. Met ongeveer 50 soorten komt Gymnocalycum bijna uitsluitend voor in woestijngebieden. De heldergroene planten zijn bolvormig en hebben bultachtige ribben. Vaak worden ze gekweekt voor de interessante doornen. De cactussen zien er het mooist uit als ze in kleine groepjes in het bed worden geplant.
- Winterhardheid met regenhoes: -12 °C tot -17 °C
- reageert enigszins gevoelig op blijvende vorst
Grusonia clavata
De Grusonia clavata groeit zeer langzaam en vormt kleine, knotsvormige scheuten die bedekt zijn met lange, meestal lichtgekleurde doornen. Grotere exemplaren bloeien af en toe, meestal in gele tinten. Vooral in de koude maanden zijn de vetplanten minder gevoelig voor kou dan voor vocht.
- Winterhardheid zonder regenbescherming: -12 °C tot -18 °C
- winterhard tot -25 °C met regenbescherming
Lobiviafamatamensis
De soort, ook wel Reicheocactus genoemd, komt uit Zuid-Amerika (Argentinië) en groeit dwergachtig met opvallend zwaar wollige bloemen. De plant wordt meestal alleen gevonden, slechts af en toe vormt hij grotere kussens. Wat opvalt aan de bolvormige tot cilindrische cactussen is de verzonken top van de scheut. De trechtervormige bloemen van Lobivia zijn meestal geel tot oranjegeel van kleur. Op onze breedtegraden zijn de planten winterhard tot ongeveer -15 °C en kunnen daarom in een emmer op het balkon worden geplant.
Mammillaria
Met ongeveer 400 soorten is het geslacht Mammillaria een van de grootste cactusfamilies ooit. Maar de meeste soorten zijn hier niet voldoende winterhard. Deze bijzondere Noord-Amerikaanse cactussen groeien als ronde schijf tot platte bol met beige, sterke doorns. Na de bloei ontwikkelen zich mooie, langwerpige rode vruchten aan de plant. Mammillaria vormt graag groepen. Aan de basis van elke plant ontstaan zogenaamde Kindel. In tegenstelling tot sommige andere soorten cactussen, is het oppervlak van het ronde lichaam niet bedekt met ribben, maar bevat het spiraalvormig gerangschikte wratten waaruit de doornen tevoorschijn komen.
- Winterhardheid met regenhoes: -12 °C tot -18 °C
- winterhard zonder regenbescherming
Mammillaria germinispina
andere Mammillaria-variëteiten:
- Mammillaria meiacantha
- Mammillaria haudeana
- Mammillaria heyderi
rustperiode
Vanaf de herfst vertraagt het metabolisme van vetplanten en komen de cactussen in een rustfase. In de winter stoppen ze bijna volledig met groeien en steken ze al hun energie in het produceren van toppen het volgende jaar. In de regel veranderen de planten dan van uiterlijk en worden slap en verschrompeld. Als de cactus naar de grond leunt, is dit geen reden tot bezorgdheid, het is volkomen normaal. Alleen zo kunnen ze de vriestemperaturen overleven. Het volgende voorjaar, als er weer verse sappen in de scheuten komen, gaan de hangende delen van de plant vanzelf weer overeind staan.
overwintering
Cactussen in emmers overwinteren
Ook als de cactussen die in een kleinere emmer of pot op het terras, balkon of in de tuin staan winterhard zijn, doen ze het het beste als ze voor de winter naar binnen worden gehaald. De wortels van de planten zijn in een plantenbak minder goed beschermd dan die van exemplaren die in het bed worden geplant. Hierdoor koelen ze sneller af en kunnen ze beschadigd raken. Houd hier rekening mee bij het overwinteren van uw cactussen in de emmer:
- voor de eerste strenge vorst
- Het is het beste om meteen te controleren op plagen of ziekten
- nooit overwinteren in het warme appartement
- Temperatuur: 4°C tot maximaal 12°C
- helder, maar zonder direct zonlicht
Wortels van cactussen in plantenbakken zijn minder goed beschermd
Als de winterharde cactussen al erg groot zijn en niet meer zo makkelijk weg te zetten zijn, moeten ze buiten overwinteren, maar dan moeten ze wel beschermd worden tegen regen en koude wind. Om de wortels optimaal te beschermen dient de plantenbak een inhoud van minimaal vier liter te hebben. Kleinere potten kunnen beter in een koud huis worden bewaard.
- plaats op een beschutte plaats aan de muur van het huis
- beschut tegen de regen onder een afdak
- zonnig tot halfschaduw
- Zet de pot op een dikke plaat van piepschuim (minimaal 5 cm dik)
- Wikkel emmer met fleece of luchtfolie
- Bedek planten zelf niet
Cactussen in bed overwinteren
Veel van de genoemde cactussoorten zijn winterhard tot -25 °C met een regenhoes. Ze kunnen gemakkelijk in een beschutte perk worden geplant en het hele jaar door buiten blijven staan. Voor uitgeplante cactussen die voldoende winterhard zijn, zijn vooral zuidelijke hellingen of heuvelbedden geschikt. Ze mogen in geen geval worden afgedekt om ze tegen de kou te beschermen, zoals palmbomen bijvoorbeeld, omdat ze ook in het koude seizoen veel licht nodig hebben. Een sneeuwdek is voor de vetplanten geen probleem. Integendeel, de laag sneeuw beschermt de plant en de bodem tegen afkoeling. Bij het overwinteren van cactussen in bedden geldt het volgende:
- Voorwaardelijk winterharde cactussoorten overwinteren in een onverwarmde folietunnel
- Laat de deuren aan beide kanten open
- dient voornamelijk ter bescherming tegen vocht
- vanaf eind februari weer voorzichtig water geven
Cactussen hebben ook veel licht nodig in het koude seizoen
substraat
Het substraat is een belangrijke factor voor een goede overwintering van de cactussen buiten, het moet extreem zanderig en kruimelig zijn. Dit zorgt voor een goede waterdoorlatendheid en de wortels kunnen zich goed verspreiden in diepe lagen van de aarde.
- steenkorrels
- puimsteen
- zand
- fijn grind
- Lössgrond (bijvoorbeeld uit een veld of uit een bouwput)
- het aandeel grond mag niet groter zijn dan 15%