Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Lupinen zijn erg populair omdat ze niet veeleisend en gemakkelijk te verzorgen zijn. Voorheen alleen te zien op boerderijen, nu ook in Duitse tuinen. Ze imponeren met hun elegante charme en geven kleur aan de tuin. De vaste plant, met de botanische naam Lupinus, zou echter giftig zijn. Hoe dit gebeurt en hoe gevaarlijk het eigenlijk is voor mens en dier leest u in de plantengids.
herken lupinus
Zodat je weet of je voor een lupine staat en als je voorzichtig moet zijn omdat het giftig is, moet je de wolfsboon, zoals hij soms wordt genoemd, kunnen identificeren.
optische kenmerken
- Vingerige, lancetvormige bladeren
- kleurrijke bloemen
- Groeihoogte: tot twee meter
- Groen tot grijsgroen blad, meestal bedekt met zilverachtige haren
- Dichte aar- of trosbloemen
- Tweelippige kelk
- Peulvruchten worden gevormd met gladde of licht ruwe zaden
- Generatieve eigenschappen
- Groeit voornamelijk op zonnige, lichte, licht leemachtige grond
- Bloeiperiode: tussen juni en augustus
- Na de bloeiperiode ontwikkelen de zaden zich tot het vroege najaar
toxiciteit
Zijn lupines giftig?
De vraag kan worden beantwoord met een "voorwaardelijk". Er zijn talloze lupinesoorten die toxiciteit vertonen, terwijl andere dat niet doen. Dat laatste omvat bijvoorbeeld de zoete lupine. Deze en alle andere niet-giftige Lupinus-soorten zijn speciale rassen. Hierin werd het gif.webp uit de oorspronkelijke plant gekweekt door de bittere stoffen die het bevatte te verwijderen. Deze bitterstoffen bevatten het gif.webp. Ook lupinesoorten van deze nieuwe rassen worden onder andere aangeboden voor de productie van eiwitrijke voedingselementen. Een van de giftige en meest voorkomende soorten is de "oude" soort Lupinus polyphyllos, die blauwe of gele bloemen heeft.
Bevat gif.webp
De giftige lupine bevat alkaloïden. Dit zijn stoffen die van nature ontstaan. De meegeleverde acotinine leidt tot een bijzonder hoog risico. Dit is een van de gevaarlijkste plantengif.webpstoffen. Het is een neurotoxine en heeft onder andere psychoactieve effecten. In het ergste geval kan consumptie leiden tot een levensbedreigende situatie die de dood tot gevolg kan hebben.
giftige delen van planten
De wolfsboon is niet op alle delen van de plant giftig. Het toxine is "alleen" in de zaad evenals de kruidachtige Rol bevatten. Er is geen plantentoxine in de stengels, bloembladen of wortels. Het zit in het plantensap en komt via consumptie of mondcontact in het lichaam/organisme van mens en dier.
Gevaarlijk voor mens en dier
Hoe gevaarlijk giftige lupines zijn, hangt af van verschillende factoren. Het toxinegehalte verschilt van soort tot soort, maar ook plagen of insecten kunnen de toxineconcentratie tijdelijk verhogen. Dit komt doordat de plant het gif.webp gebruikt om zich te beschermen tegen roofdieren. Als er gevaar is door parasieten of insecten, neemt het gif.webpgehalte automatisch toe. De vuistregel voor de hoogte hiervan is: hoe bitterder de smaak, hoe meer gif.webp er in zit en hoe gevaarlijker vergiftigingsverschijnselen kunnen optreden.
vergiftiging bij mensen
Als u of uw kinderen per ongeluk kruidachtige bladeren of zaden van een giftige lupine in uw mond stoppen, is het meestal een natuurlijke reactie om dit meteen op te spugen. De bittere smaak triggert meestal de reflex onmiddellijk.
Je kunt het echter ook in je mond stoppen als je in contact komt met het plantensap. Uitspugen is moeilijker en vaak te laat, omdat ook dan een deel in de mond blijft en/of wordt ingeslikt. In de meeste gevallen zijn er echter slechts lichte vergiftigingsverschijnselen, die zich als volgt kunnen manifesteren:
- Algemene rusteloosheid
- gezichtsbleekheid
- zweet
- lichte tremor
- Braaksel
Ernstige vergiftiging
Ernstige vergiftigingsverschijnselen zijn te verwachten als giftige plantendelen zijn ingeslikt. Vooral kinderen lopen hier een groot risico omdat hun kleine lichaam nog geen robuust, sterk immuunsysteem heeft ontwikkeld.
De zaden zijn het meest giftig. Zelfs een vrucht met zaden kan levensbedreigend zijn en tot de dood leiden. De eerste tekenen worden uitgedrukt, zoals eerder vermeld, en andere gevaarlijke reacties van het lichaam kunnen ook worden veroorzaakt:
- hartritmestoornissen
- krampen
- tekenen van verlamming
- apneu
- hartstilstand
- vergiftiging bij dieren
vergiftiging bij dieren
Wilde dieren verdragen in principe alkaloïden en lopen geen gezondheidsrisico door het eten van lupinen. Dit is anders voor kleine en grote dieren zoals honden, katten, cavia's, paarden, koeien, schapen en vogels.
Hoog risico op vergiftiging
Volgens het informatiecentrum tegen vergiftiging in Bonn worden deze dieren veel vaker getroffen door vergiftigingsreacties, waarvan sommige ernstig zijn. Dit is ook waar de meeste sterfgevallen plaatsvinden, omdat in veel gevallen het eten van lupines niet wordt waargenomen en er daarom geen snelle tegenmaatregelen kunnen worden genomen. Vooral voor grazende dieren en huisdieren die gedurende langere tijd zonder toezicht toegang hebben tot de lupinus in de tuin, is het levensgevaar groot.
Daarom moet u bij het zien van de volgende tekenen vergiftiging vermoeden, zodat u idealiter tijdig kunt reageren:
- Verhoogd hijgen bij honden en katten
- Paarden, koeien, schapen, enz. maken geluiden wanneer ze ademen
- Koliek is merkbaar door rond te rollen en onder de buik te stappen
- Verhoogde speekselvloed
- Versnelde, oppervlakkige ademhaling, te herkennen aan snelle uitstulpingen in de buik
- Verminderde pupilrespons
- Als er verlamming optreedt, blijft het dier waar het is en kan het niet meer opstaan
- hartritmestoornissen
Kan leiden tot de dood:
- Oppervlakkige ademhaling met dreigende apneu na tekenen van verlamming
- hartstilstand
Eerste hulp
In ieder geval dient bij een vermoeden van mondcontact en vooral als giftige plantendelen van de lupine zijn ingeslikt contact opgenomen te worden met een (spoed)arts/dierenarts. Hieruit leert u in detail wat u als eerste effectieve maatregel kunt doen. U dient informatie bij de hand te hebben voor de arts/dierenarts om het gezondheidsrisico beter in te kunnen schatten. U moet, indien mogelijk, de volgende vragen kunnen beantwoorden als informatie voor het interview:
- Hoe lang geleden was het contact/verbruik?
- Wat en hoeveel is er ingeslikt?
- Zijn de eerste tekenen van vergiftiging verschenen?
- Hoe snel verslechtert de toestand van de getroffen persoon/dier?
- Was braaksel?
Aanbevolen eerste stappen
Over het algemeen kunt u inwendige vergiftiging tegengaan met houtskooltabletten en veel water of in ieder geval de mogelijke gevolgen van vergiftiging minimaliseren.
Door veel water te drinken, wordt het plantengif.webp snel van de maag naar de darm gespoeld. Daar zorgen de houtskooltabletten voor een snelle binding. Op deze manier komt er minder toxine in de bloedbaan en kan er minder schade worden aangericht in het lichaam van mens en dier.
Absoluut geen melk
Bij vergiftiging mag geen melk gegeven worden, zoals vaak het advies is. Melk bevat stoffen die snel in de bloedbaan komen en de gif.webpstoffen meenemen op hun reis. Je kunt de vergiftigingsverschijnselen dus versnellen en verergeren door melk te geven.
giftig plantendeel verwijderen
Als u een giftig plantendeel in uw mond heeft en al bent begonnen met slikken, stop dan onmiddellijk met slikken en verwijder het voorzichtig met een geschikt "gereedschap" zoals een pincet. Als u merkt dat kinderen of dieren aan het eten zijn, moet u hier ook controleren of u het deel van de plant in het bovenste keelgebied voor verwijdering nog zonder problemen kunt bereiken.
Als het deel van de plant al dieper is, kan alleen een arts het giftige vreemde lichaam met behulp van bepaalde medische instrumenten verwijderen, zolang het nog niet door het maagzuur is afgebroken.
Forceer het braken niet
Het is belangrijk dat u in geen geval braken opwekt, omdat dit kan leiden tot ernstige schade aan de slokdarm en in het ergste geval tot verstikking.
merk op: Houd er rekening mee dat dit artikel geenszins een vervanging is voor een doktersbezoek. Er is geen garantie voor de juistheid van medische verklaringen.
Gedetailleerde informatie over eerste hulp bij vergiftiging en belangrijke informatie over de antigif.webpcentra vindt u hier.
