Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!

Teken zijn wereldwijd vertegenwoordigd met ongeveer 900 soorten. Er zijn rode teken, bruinzwarte teken en ook witte. Ze hebben echter één ding gemeen: ze zuigen bloed bij hun slachtoffers. Hier vind je interessante weetjes over soorten rode teken.

In een notendop

  • rode teken verschijnen meestal alleen roodachtig
  • bijv. door de roodachtige rand van het dorsale schild zoals bij de alluviale bosteek
  • alle teken gevaarlijk, ongeacht de kleur
  • kan o.a. de ziekte van Lyme en TBE . overbrengen
  • zo snel mogelijk (professioneel!) verwijderen.

Gevaarlijke parasieten

Normaal gesproken zou de enkele beet van een tekensoort niet bijzonder gevaarlijk zijn als het niet zou leiden tot de overdracht van vloeistoffen die een grote verscheidenheid aan pathogenen bevatten. Onder andere ziekten zoals

  • ziekte van Lyme
  • Door teken overgedragen encefalitis (TBE) of
  • malaria bij honden

worden overgedragen met een enkele steek. Ongeveer 19 soorten teken zijn inheems in Duitsland. Ze komen overal voor en zijn actief van het warme voorjaar tot de late herfst. Teken hebben allemaal één ding gemeen, ze zuigen het bloed van zoogdieren, vogels, reptielen, huisdieren en natuurlijk mensen. Het maakt niet uit of de teek wit, bruin of zwart van kleur is of dat het een rode teek is, al kan de rode kleur heel anders zijn en niet altijd duidelijk herkenbaar. Hieronder staan enkele voorbeelden.

Merk op: TBE-virussen kunnen direct na een steek worden overgedragen. Borreliose-pathogenen worden pas actief na 12 tot 24 uur.

Bosbok (Ixodes ricinus)

Het achterlijf van de houten teek is roodachtig van kleur, dit zijn onmiskenbaar rode teken. Deze soort behoort tot de tekenfamilie. Mannetjes hebben een opvallend zwart schild op hun rug. Ze komen het meest voor in Duitsland en treffen vooral mensen. De Latijnse naam is te danken aan de gelijkenis met ricinusbonen.

De gewone bosteek (Ixodes ricinus) is de meest voorkomende tekensoort in Duitsland.
  • Voorkomen: tuinen, bossen, parken
  • Actief bij: vrouwtjes, mannetjes en nimfen van maart tot oktober/november, larven van april/mei tot oktober
  • Grootte: vrouwtjes 3 tot 4,5 mm, mannetjes 2,5 tot 3,5 mm, nimfen 1,5 mm, larven 1 mm
  • Drager van: Ziekte van Lyme, TBE-virussen op dier en mens
  • Gastheren: kleine zoogdieren, egels, vogels, vossen, reeën, edelherten en damherten, konijnen, katten, honden, mensen
  • Bijzonderheid: volwassen dieren en nimfen beginnen met hun activiteit zodra temperaturen van 7 °C meerdere dagen achtereen heersen, zelfs in de winter.

Merk op: Teken loeren op hoge grassprieten, in struiken en in het kreupelhout tot een hoogte van 1,50 m op hun slachtoffer en kunnen bij het passeren eenvoudig worden afgeveegd. Ze nemen potentiële slachtoffers waar door trillingen, lichaamswarmte, ademlucht en de geur van zweet.

Oeverteken (Dermacentor reticulatus)

Deze tekensoort behoort tot het geslacht van de gekleurde teken. Hun lichaam is niet helemaal rood zoals rode teken, maar de witachtig gemarmerde achterplaat is omzoomd met rood. Het bedekt het hele lichaam bij mannen en het voorste derde deel bij vrouwen. Deze teek heeft zich sinds 1990 uitgebreid verspreid in Duitsland. Het bijzondere aan deze dieren is dat ze actief op hun gastheren jagen.

De alluviale bosteek (Dermacentor reticulatus) wordt ook wel winterteek genoemd.
  • Voorkomen: Weiden, bossen, braakland, heidevelden, uiterwaarden
  • Actief van: februari/maart tot mei en augustus tot november
  • Grootte: vrouwtjes en mannetjes 3 tot 5 mm, nimfen 0,9 tot 1,2 mm, larven 0,5 mm
  • Dragers van: Canine Malaria, Babesia pathogenen
  • Gastheren: voornamelijk honden en paarden, ook runderen, schapen, wilde zwijnen, edelherten, dam- en reeën, zelden mensen

Schapenteek (Dermacentor marginatus)

Andere rode teken zijn ook bekend onder de naam schapen- of lentebosteken. Ze behoren tot de tekenfamilie. Ze zijn vaak te vinden in gebieden met grazende schapen. Bij mannen is het hele lichaam bedekt met een donkergrijs tot roodachtig glinsterend schild, bij vrouwen alleen het voorste deel van het lichaam. Daarnaast hebben de teken een paar ogen aan de zijkant van het schild.

Schapenteken (Dermacentor marginatus) paring (vrouwtje op de voorgrond)
Bron: Andreas Eichler, 2014.03.08.-8-Kaefertaler Wald-Mannheim-Schafzecke vrouw, onder redactie van Plantopedia, CC BY-SA 4.0
  • Voorkomen: Zonnige weidegebieden, droog grasland, schaarse bossen, bosranden
  • Actief van: februari/maart tot april/mei en augustus/september tot het begin van de winter
  • Grootte: mannetjes en vrouwtjes 4 tot 6 mm, nimfen 1,6 mm, larven 0,75 mm
  • Dragers van: Q-koorts, Siberische tekenbeetkoorts, canine babesiose, Rocky Mountain spotted fever, runderanaplasmose, tularemie
  • Gastheren: schapen, geiten, runderen, honden, paarden, kleine zoogdieren, wilde zwijnen, edelherten, zelden mensen

Merk op: Teken ruiken hun slachtoffers met een speciaal orgaan op de voorpoot, het "Haller's orgel". Hiervoor strekken ze hun benen omhoog en kunnen ze verschillende geuren uit de omgeving “opsnuiven”.

Bruine hondenteek (Rhipicephalus sanguineus)

Een andere rode teek is de bruine hondenteek. Deze tekensoort komt oorspronkelijk uit Afrika. Tegenwoordig zijn ze overal in Zuid-Europa te vinden, maar werden ze ook vanuit zomervakanties naar Duitsland gebracht. De teken zijn roodbruin van kleur. Vrouwtjes hebben een donker rugschild op het voorlichaam.

Het vrouwtje (links) van de bruine hondenteek is gemakkelijker te herkennen door het donkere rugschild.
Bron: Daktaridudu, Rhipicephalus-sanguineus-female-male, Bewerkt door Plantopedia, CC BY-SA 4.0
  • Voorkomen: warme streken, in Duitsland vooral in verwarmde installaties
  • Actief vanaf: bij warme temperaturen het hele jaar door in appartementen en dierenverblijven, hondenkennels, anders in de zomermaanden
  • Grootte: mannetjes en vrouwtjes 3 mm, nimfen 1 mm, larven 0,5 mm
  • Drager van: Canine Babesiose, Canine Ehrlichiose (Tekenkoorts), Canine Cyclische Trombocytopenie (Bloedziekte) Hepatozoonose
  • Gastheren: voornamelijk honden, zelden mensen

Merk op: Vrouwelijke teken kunnen na een bloedmaaltijd hun lichaamsgewicht met een factor 100 tot 200 verhogen.

Veel Gestelde Vragen

Hoe moet een teek verwijderd worden na de beet?

Het dier wordt met behulp van vingers of een normaal pincet direct boven de prikplaats gegrepen. Pas op dat u het niet verplettert. Het dier kan dan langzaam naar boven worden getrokken met lichte draaiende of schuddende bewegingen. Als het hoofd nog in de huid zit, moet een arts het verwijderen. Er is geen risico op infectie van hem.

Zijn er echt rode vinkjes in Duitsland?

Naast witte, bruine of zwarte teken zijn ook rode teken inheems in dit land. De rode tinten kunnen heel verschillend zijn, soms veranderen ze in andere tinten.

In welke habitat gedijen rode teken?

Deze teken komen vooral voor in tuinen, parken, aan bosranden, in het kreupelhout, op open plekken, weiden en weilanden in het hoge gras. Daar loeren ze op een hoogte tot 1,50 m voor hun volgende "bloedmaaltijd".

Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!

Categorie:

Tuinongedierte