Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Rozen behoren tot de eeuwige favorieten in de tuin en in je eigen vier muren. Hun karakteristieke bloemvorm, de geur, zelfs de doorns zijn een ware traktatie voor iedereen die naar de planten kijkt. Het is dan ook niet verwonderlijk dat rozenliefhebbers schrikken als plotseling een bloemig laagje het blad aantast en de roos verzwakt. Dit is de gevreesde echte meeldauw, waar niet mee te spotten valt.
meeldauw
echte meeldauw op de bladeren
Als in het voorjaarszonnetje de eerste rozenknoppen en bladeren zich uiteindelijk naar het licht uitstrekken, neemt ook de angst voor de beruchte meeldauwgroei toe. Dit vormt een verzwakkend laagje op elk type roos, zowel buiten als binnen, en zorgt ervoor dat de prachtige plant steeds meer vergaat. Zodat u de strijd tegen de schimmels niet verliest, moet u ze elimineren met huismiddeltjes. Het is belangrijk om te weten hoe je beide soorten meeldauw effectief kunt voorkomen en bestrijden.
- echte meeldauw
- Verkeerde meeldauw
echte meeldauw
Wat is echte meeldauw?
Echte meeldauw is een ziekte van rozen en verschillende soorten steenfruit, met name perziken, veroorzaakt door een schimmel genaamd Podosphaera pannosa. Deze schimmels hebben zich gespecialiseerd in de vele soorten rozen en worden daarom ook wel de echte rozendauwschimmel genoemd. Deze ziekteverwekker is een van de bekendste soorten meeldauw ter wereld en is al eeuwen bekend, wat de behandeling met een geschikt huismiddeltje zo succesvol maakt. Als de rozen eenmaal besmet zijn met het mycelium, verspreidt het zich als een tapijt over de planten en ontstaan de volgende symptomen.
echte meeldauw op bladeren van planten
- witte, melige laag aan de bovenzijde van het blad
- als de besmetting ernstig is, verspreidt deze zich naar de onderkant van de bladeren, scheuten, knoppen en bloemen
- Bladeren krullen omhoog
- Bloemen blijven gesloten of ontwikkelen zich niet door uitgedroogde knoppen
- Coating kan bij extreme afmetingen bruin worden
- De groei wordt afgeremd
- roos is omgekomen
De schimmel belemmert de stofwisseling van de rozen door zich aan de bovenzijde van de bladeren te hechten en via speciale zuigorganen de cellen van de plant binnen te dringen. De schimmel kan zich daar dan zonder problemen vermenigvuldigen, zolang je er maar niet tegen vecht. "Podosphaera pannosa" is een mooiweerschimmel. Zoals de naam al doet vermoeden, is sporenvlucht hier effectiever zodra het warm en droog is. Hoewel de besmetting al in het voorjaar kan beginnen, heeft echte meeldauw temperaturen van minimaal 20°C en afwisselend hoge luchtvochtigheid nodig om bijzonder gevaarlijk te worden. Daarnaast overwintert hij als volgt.
- vormt vruchtlichamen in de late herfst
- deze zwarte bolletjes bevatten sporen
- vestigt zich op de scheuten en knoppen van de roos, ook in het tuinblad dat niet is weggegooid
- in het voorjaar worden de sporen weer verspreid als de plant ontkiemt
Dit is de reden waarom deze schimmel zo hardnekkig is en verschillende soorten rozen kan aantasten als ze niet goed worden verzorgd, vooral als ze zwak zijn of de locatie niet ideaal is. De regel hierbij is: hoe zwakker de roos, hoe makkelijker het is voor echte meeldauw.
Verkeerde meeldauw
Valse meeldauw is ook een schimmel, maar wordt veroorzaakt door de ziekteverwekker "Peronospora sparsa". De schimmel werd voor het eerst beschreven in de tweede helft van de 19e eeuw en is gespecialiseerd in rozen en ook bramen. In tegenstelling tot de mooi-weer-schimmel is het een slecht-weer-schimmel en is daarom effectiever bij koelere weersomstandigheden en verschijnt in het voorjaar rond de 11°C. Bovendien geeft hij de voorkeur aan vrij vochtige plaatsen, omdat hij in het voorjaar profiteert van de regen om de rozen aan te vallen. Een plaag van valse meeldauw wordt als volgt onderverdeeld.
- Melige schimmelgroei in witgrijze kleur aan de onderzijde van het blad
- geelbruine tot paarse vlekken aan de bovenzijde van het blad
- Bladeren vallen
- aangetaste scheuten sterven
- Plant verzwakt en sterft
bruine en opgedroogde rozenblaadjes
Valse meeldauw is veel effectiever dan echte meeldauw, omdat de sporen zich direct in de plantencellen bevinden en van daaruit de hele voedingsbalans verstoren. Daarbij stoten ze hun organen uit en breken ze door de onderkant van het blad, waardoor de melige laag ontstaat. Het is absoluut noodzakelijk dat u valse meeldauwinfectie voorkomt, omdat het hardnekkiger is dan het echte werk en de rozenplanten veel sneller doodt. Dit geldt voor zowel binnen- als buitenrozen, hoewel tuinrozen vaker last hebben van deze schimmel omdat ze regendruppels gebruiken om zich te verspreiden.
voorkom echte meeldauw
Als uw rozen al zijn aangetast door weerschimmels, is het vaak best lastig om ze weer te genezen. Om deze reden dient u een eventuele besmetting zoveel mogelijk te voorkomen. Het belangrijkste is de juiste verzorging van de rozensoorten, omdat ze alleen zo resistent zijn tegen schimmels. Aangezien rozenplanten over het algemeen veeleisender zijn, moet u op de volgende punten letten om de planten tegen besmetting te beschermen.
- kies een locatie met voldoende luchtcirculatie, omdat de sporen zich goed kunnen vermenigvuldigen in benauwde luchtomstandigheden
- Bovendien moet het erg zonnig zijn, omdat dit de enige manier is om eventueel regen- of condenswater op de bladeren te drogen, wat anders een perfecte voedingsbodem is voor de sporen
- de volgende eigenschappen zijn juist gunstig voor de schimmels: donker, vochtig, hoeken met slechte luchtcirculatie
- Zorg ervoor dat je zware grond losmaakt, omdat ze vaak te veel vocht vasthouden en moeilijk te drogen zijn
- dit bevordert de vorming van sporen en dit moet je zeker voorkomen - verrijk het met kalium
- vergeet niet voldoende water te geven en de luchtvochtigheid hoog te houden, langdurige droogte kan de rozen verzwakken
- Een laag mulch helpt hierbij, zeker bij tuinrozen, zolang de grond maar doorlatend en humus is
- gebruik niet te veel stikstofhoudende meststoffen
- plant gedurende vier jaar geen rozen op een plaats die eerder werd bezet door een aangetaste plant
- de ziekteverwekkers kunnen nog steeds in de grond zitten en een plaag veroorzaken als het de volgende keer regent
- verwaarloos het juiste snoeien van de plant niet en dun weelderige kronen goed uit om mogelijke warmte- en luchtophoping te voorkomen
- Aangetaste plantendelen moeten onmiddellijk worden verwijderd en weggegooid, maar niet in de compost
- Door schimmel aangetaste plantendelen kunnen ofwel bij het huisvuil worden weggegooid of worden verbrand - dit voorkomt dat de sporen gaan vliegen
- geef 's avonds nooit water, want het water verdampt mogelijk pas 's nachts
- als je ze 's morgens water geeft, kunnen de rozen het water beter opnemen en bied je dus geen doelwit voor de ziekteverwekkers
- geef nooit de bladeren of scheuten water, alleen de plek zelf en de wortels, die graag uitgebreid worden gedoucht
- Kruiden planten tussen de rozenplanten
- Basilicum, bieslook en kervel werken beschermend tegen schimmels door de actieve ingrediënten die ze bevatten
Rozen in het tuinbed
Houd de volgende plantafstanden aan om warmteontwikkeling te voorkomen:
- Minirozen: 30 - 40 cm
- Bedrozen: 30 - 50 cm
- Struikrozen: De plantafstand komt overeen met de groeihoogte van de plant
- Klimrozen: 2 - 4 cm
- Bodembedekkende rozen: 40 - 150 cm (afhankelijk van soort)
- Hondsrozen: 80 - 100 cm
huismiddeltjes
Huismiddeltjes voor echte meeldauw
Er zijn tal van huismiddeltjes die geschikt zijn voor de bestrijding van echte meeldauw van beide soorten schimmels. De fondsen worden speciaal aanbevolen, zodat u niet naar de chemische club hoeft te gaan. Hoewel fungiciden effectief kunnen zijn, zijn ze onverantwoord als u potplanten heeft die vervolgens weer naar binnen worden gehaald of een tuin heeft die zich in de buurt van buren of gevoelige natuurgebieden bevindt. In de afgelopen eeuwen zijn er een aantal remedies ontwikkeld waarmee u echte meeldauw op uw rozen gemakkelijk kunt bestrijden.
- wassingen
- magere of rauwe melk, whey
- Rijsmiddelen zoals bakpoeder of bakpoeder
- kruidenbouillons
- heilzaam
wassingen
Regelmatig wassen van de rozenplanten is van belang bij een besmetting met echte meeldauw, zeker als deze zich nog in een vroeg stadium bevindt. Gebruik een vochtige microvezeldoek en veeg de tandplak weg en ga dan verder met een van de andere huismiddeltjes. Zo kun je de aantasting wat verminderen en komen de volgende middelen dan beter in de plant.
echte meeldauw op plantenblad
melk of wei
Magere en rauwe melk kunnen vrij goed worden gebruikt tegen een eerste besmetting. De aanwezige lecithine heeft een agressief effect op de sporen en bestrijdt ze effectief, wat helpt om ze voor eens en voor altijd te elimineren.
De oplossing:
- meng 1 liter rauwe of magere melk met 9 liter water
- vul het middel in een spuitfles
- behandel de planten om de twee à drie dagen uitgebreid met het product
Als je whey gebruikt, hoeft deze niet te worden gemengd en kan deze direct op de plant worden aangebracht. Een groot voordeel van melkbehandelingen zijn de micro-organismen die ze bevatten, die niet alleen de schimmels tegengaan, maar ook de afweer van de rozenfamilie versterken.
rijsmiddel
Door hun eigenschappen zijn rijsmiddelen zoals bakpoeder en bakpoeder ook goed tegen meeldauw.
- mix 45 g bakpoeder of bakpoeder met 50 ml koolzaadolie
- voeg een druppel milieuvriendelijk afwasmiddel toe
- meng de remedie met vijf liter water
- vul het middel in een spuitfles
- spuit elke aangetaste roos met de remedie
- herhaal dit om de drie dagen totdat de besmetting is geëlimineerd
Je kunt dit middel gemakkelijk gebruiken op gezonde planten. Het heeft een preventieve werking op de schimmels.
Gebruik zuiveringszout als alleskunner
kruidenbouillons
Kruidenbouillons van onderstaande planten hebben zich uitstekend bewezen tegen echte meeldauw en versterken de plant ook van binnenuit.
- veld paardestaart
- boerenwormkruid
- knoflook
Voor de knoflookbouillon hoef je alleen maar twee teentjes knoflook te hakken en een halve liter kokend water toe te voegen. Wacht tot het brouwsel is afgekoeld en bestuif dan de rozenplanten met de oplossing.
Ga voor paardenstaart en boerenwormkruid als volgt te werk:
- Week 300 gram verse of 30 gram gedroogde kruiden 24 uur in tien liter water
- kook dan gedurende 15 minuten
- mengen met water in een verhouding van 1:5
- bij echte meeldauw direct op de plant spuiten
- in het geval van valse meeldauw, giet de bouillon erbij
heilzaam
Verspreid lieveheersbeestjeslarven door de tuin terwijl ze zich voeden met echte meeldauw.
De volgende typen hebben zich hier bewezen:
- Halyzia sedecimguttata (zestienstippelig lieveheersbeestje)
- Psyllobora vigintiduopunctata (Tweeëntwintig Spot Lieveheersbeestje)
- Tytthaspis sedecimpunctata (zestienvleklieveheersbeestje)
Lieveheersbeestjes als biologisch middel tegen echte meeldauw
Alternatief: gebruik biologische preparaten
Hoe sterker de aantasting van uw rozen met de schimmel, hoe milieuvriendelijkere preparaten u in de handel kunt kopen. Hier worden bijvoorbeeld de volgende remedies aanbevolen, die speciaal zijn ontworpen voor de aantasting van rozen.
- Neudorff Fungisan roos en groente schimmelvrij
- Neudorff Cueva Paddenstoel Vrij
- Compo Duaxo Rozen Paddenstoel Vrij
Resistente variëteiten
Er zijn enkele soorten die vrij resistent zijn tegen echte meeldauw en waarmee je ziektes beter kunt voorkomen. Hieronder vallen in principe alle soorten rozen die zijn voorzien van het ADR-keurmerk. De Erkende Duitse Rozen zijn beter bestand tegen schimmelziekten, waaronder twee varianten van echte meeldauw. Bij dit soort rozen hoef je de schimmels niet zelf te bestrijden. De volgende vier variëteiten worden in het bijzonder aanbevolen.
Rozenstengel met bladeren
- appel bloesem
- heide droom
- Palmtuin in Frankfurt
- zomerwind
Tip: Ook bij deze rozen is het aan te raden om regelmatig gedroogde of kapotte scheuten en bladeren te verwijderen, aangezien deze een goed doelwit kunnen zijn voor schimmels. Maak het tuingereedschap daarna altijd schoon, zeker als uw exemplaar al besmet is.