Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Met hun onmiskenbare gekwaak maken kikkers duidelijk deel uit van de Duitse fauna. Maar hoeveel groene kikkers zijn er tussen de Noordzee en het Bodenmeer? We presenteren alle inheemse soorten met een foto.
In een notendop
- Kikkers slanker, gladder en veerkrachtiger dan padden
- in totaal 4 inheemse soorten
- allemaal bijzonder beschermd, sommige ernstig bedreigd
Maak onderscheid tussen kikkers en padden
Kikkers behoren tot de klasse van amfibieën en leven meestal in vochtige gebieden zoals heidevelden, meren of aan de oevers van rivieren. Daar worden ze vaak verward met padden. Hoewel in de volksmond beide kikkers worden genoemd, zijn het verschillende families binnen de orde Anura.
De gewone pad (Bufo bufo) is een van de meest voorkomende paddensoorten in Midden-Europa en verschilt duidelijk van kikkers in lichaamsbouw, huidtextuur, voortbeweging en kleur.
Kikkers zijn gemakkelijk te herkennen aan de volgende criteria:
- dun
- gladde huid
- nat
- uitgesproken springbenen
- Springen als gewone voortbeweging
- Bereik: tot 2 meter met één sprong
Tip: Kikkers zijn moeilijk te missen, vooral tijdens de paartijd. De mannetjes willen de vrouwtjes imponeren met luid gekwaak.
Inheemse groene kikkers
Er zijn 4 inheemse groene kikkersoorten in Duitsland. Hieronder presenteren we hun speciale kenmerken met een afbeelding.
Kleinere eetbare kikker (Rana lessenae)
- Afmeting: 4 tot 7,5 cm
- Uiterlijk: grasgroen tot blauwgroen of bruin, klierruggen en bruine tot zwarte vlekken op de rug, donker gemarmerd, korte dijen, witte stemzak
- Verspreiding: in heel Europa, ontbreekt in Duitsland in kustgebieden en in delen van het zuidwesten
- Habitat: weelderige, kleine, voedselarme wateren zoals bosveenvijvers, vijvers of sloten
- Broedseizoen: maart tot juli
- Verkeringsoproep: spinnen, de hele dag
- Eieren: clusters van 500 tot 3000 kleine eieren, bruin boven, lichtgeel onder
- Staat van instandhouding: in heel Europa beschermd volgens de Fauna-Flora-Habitatrichtlijn (FFH); beschermd volgens de Federale Natuurbeschermingswet (BNatSchG), geen acute bedreiging voor het bestaan
- Bijzonderheden: minder strikt gebonden aan wateren, meestal overwinteren in schuilplaatsen op het land
Merk op: De kleine eetbare kikker kan nakomelingen krijgen met de moeraskikker als ze in hetzelfde gebied wonen. Dit worden dan vijverkikkers genoemd.
Boomkikker (Hyla arborea)
- Afmeting: 3 tot 5 cm
- Uiterlijk: bladgroen, zelden ook bruin, grijs, geel of gevlekt met een doorlopende zwarte lijn; witachtige onderkant
- Distributie: in heel Europa
- Habitat: zonnige, kleine wateren met weinig vissen en weinig vegetatie, met structuren van hoge forten en struiken in de buurt
- Broedseizoen: april tot mei
- Verkering oproep: App
- Eieren: 50 tot 100 eieren in ondiepe waterzones, geelachtig tot lichtbruin bovenaan, roomwit onderaan
- Beschermingsstatus: in heel Europa beschermd volgens de Habitatrichtlijn; strikt beschermd door de Federale Natuurbeschermingswet
- Bijzonderheid: zelfklevende schijfjes op de uiteinden van de vingers en tenen, kan ook in struiken zitten
Moeraskikker (Rana ridibunda)
- Afmeting: 5 tot 14 cm
- Uiterlijk: olijf- of grasgroen tot bruin; duidelijke glandulaire ribbels op de rug; bruine tot zwarte vlekken op rug; lange, gemarmerde dijen; lichtgroene tot bruine centrale streep op rug; grijze zak
- Distributie: in heel Europa
- Habitat: Aquatisch voor het leven. geven de voorkeur aan grote vijvers, meren en binnenwateren die rijk zijn aan voedingsstoffen en vegetatie.
- Broedseizoen: april tot juni
- Verkeringsoproep: kakelend gelach, de hele dag
- Eieren: tot 10.000 kleine eieren in verschillende noppen, bruin boven, lichtgeel onder
- Beschermingsstatus: speciaal beschermd volgens BNatSchG en federale soortenbeschermingsverordening (BArtSchV), geen acuut gevaar
- Bijzonderheid: grootste waterkikkersoort
Vijverkikker (Rana esculenta)
- Afmeting: 6 tot 12 cm
- Uiterlijk: groen tot geelbruin, zwarte vlekken op de rug, zwarte marmering op de achterpoten, lichtgrijze zak
- Distributie: Europa-breed, met name Oost- en Centraal-Europa
- Habitat: Staand water, bij voorkeur zonnig en rijk aan vegetatie
- Broedseizoen: mei tot juni
- Verkeringsoproep: craquelé
- Eieren: tot 1000 kleine eieren, nakomelingen van zuivere vijverkikkerparen bereiken vaak geen geslachtsrijpheid
- Beschermingsstatus: Speciaal beschermd volgens BNatSchG en BArtSchV, geen acute bedreiging voor het bestaan
- Bijzonderheid: eigenlijk geen aparte soort, maar "slechts" een hybride soort
Veel Gestelde Vragen
Zijn alle inheemse kikkers groen?Nee, ook de gewone kikker (Rana temporaria), heikikker (Rana arvalis) en lenige kikker (Rana dalmatina) komen hier vandaan, maar in tegenstelling tot de hier gepresenteerde groene kikkers hebben ze een duidelijk bruine basiskleur.
Kwaken alle kikkers?Nee. In principe kwaken bij alle soorten alleen de mannetjes. Hierbij geldt: wie het hardst kraakt, maakt indruk op de meeste vrouwtjes.
Hoe komen kikkers in mijn tuinvijver?In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, blijven de meeste kikkers niet alleen in water. Je kunt soms zelfs 2,5 kilometer afleggen. Sommige kikkers komen per ongeluk in uw tuinvijver terecht. Als je daar bewust kikkers wilt vestigen, kun je ook kikkervisjes kopen bij een fokker en ze uitzetten in de vijver.
Wat betekent de status van kikkerbescherming?Volgens de beschermingsvoorschriften mag je de kikkers niet vangen, verwonden of doden, of hun leefgebied vernietigen. Als je deze eisen overtreedt, moet je sowieso een boete verwachten. De hoogte van de boete verschilt van staat tot staat.