Het is altijd moeilijk als je geliefde huisdier na vele jaren samen voor altijd weggaat. Wat rest is verdriet, pijn en tenslotte de vraag: wat moet er nu met hem gebeuren?

In een notendop

  • Begraaf huisdieren legaal in de tuin
  • Wetgever legt rechtsgronden vast
  • verschillende alternatieven voor thuisbegraven

Zeg waardig vaarwel

In Duitsland worden ongeveer 34 miljoen huisdieren van alle soorten gehouden. Ze verrijken niet alleen het dagelijks leven, ze worden ook echte vrienden, troosters en kameraden. Wanneer de tijd is gekomen voor honden, katten, vogels en co om de regenboogbrug over te steken na vele prachtige jaren van samenwonen, rest er voor hun baasjes alleen verdriet en pijn. Maar één vraag blijft in de kamer: wat moet er nu met de trouwe metgezel gebeuren? Volgens de Wet Opruiming Dierlijke Bijproducten (TierNebG) en de daarbij behorende uitvoeringsbepalingen dient het overleden dier te worden afgevoerd. Daar wordt het onder andere verwerkt tot diermeel. Niet elke eigenaren van gezelschapsdieren wil zo'n einde voor hun geliefde vriend, met wie ze jarenlang door dik en dun hebben meegemaakt. Hij zou hem zelfs na zijn dood liever bij zich hebben.

Begraven in de tuin

Veel eigenaren van gezelschapsdieren willen graag waardig afscheid nemen van hun lieveling en dicht bij hen blijven. Dan komt natuurlijk een begrafenis in eigen tuin in aanmerking. Zo'n begrafenis is vooral gunstig voor kinderen die hun speelkameraadjes en dierenvriendjes zijn kwijtgeraakt. Hierdoor kunnen ze beter omgaan met het verlies en het verdriet verwerken wanneer ze het graf kunnen bezoeken. Sommige eigenaren van gezelschapsdieren vragen zich nu toch af of begraven in de tuin echt is toegestaan? Deze vraag kan eenvoudig met "ja" worden beantwoord. Het is meestal vrij legaal om huisdieren zoals honden, katten, vogels, hamsters en dergelijke in uw eigen tuin te begraven. U moet dan echter ook enkele wettelijke vereisten in acht nemen.

Merk op: Het is echter niet toegestaan om het gewoon in de compost te begraven.

Neem de wettelijke grondslagen in acht

Zoals eerder vermeld, is wat er moet gebeuren na de dood van een dier geregeld in de wet "Verwijderen van dierlijke bijproducten" en de uitvoeringsbepalingen daarvan. Normaal gesproken hoort het karkas thuis in een dierenverwijderingsinstallatie. Dit dient ter bescherming van de gezondheid en het milieu in het algemeen. Dit is om te voorkomen dat giftige stoffen vrijkomen in het milieu als dierlijke lichamen ontleden. Deze wet bepaalt echter ook dat een begrafenis in de tuin onder bepaalde voorwaarden mogelijk is. Zo is er voor kleine dieren zoals:

  • Konijn
  • hamster
  • vogel
  • muis, rat en
  • cavia

geen aparte eisen. Ze hoeven echter niet per se hun laatste rustplaats in de buurt van een moestuin te vinden. Daarnaast is het aan te raden ze te begraven in een klein kistje dat snel zal rotten. Voor zulke kleine dieren is geen toestemming nodig. Bij grotere huisdieren is de situatie anders. In de regel is het begraven van honden en katten ook wettelijk mogelijk. Nadere informatie kan worden verkregen bij de verantwoordelijke veterinaire dienst en ook bij de dienst openbare orde van de gemeente of gemeente. Er zijn verschillende eisen waaraan moet worden voldaan. Doorslaggevend is altijd:

  • de grootte van het dier
  • het gewicht
  • tot 10 kg lichaamsgewicht thuisbegraven probleemloos

Voor grotere dieren en een gewicht van 10 kg of meer is meestal een vergunning van de dierenarts nodig. U moet dan een informele aanvraag voor een huisdierbegrafenis indienen. Normaliter wordt deze toestemming ook verleend. Er zijn echter verschillende eisen waaraan moet worden voldaan. Daarover straks meer.

Merk op: Kleinere huisdieren zoals hamsters, vogels of muizen horen niet bij het normale huisvuil of in de restafvalbak. U mag ze in de GFT-bak deponeren. Overtredingen worden beschouwd als administratieve overtredingen en worden bestraft met hoge boetes.

Wettelijke vereisten

De eerste vereiste is natuurlijk dat je een eigen tuin hebt om je huisdier in te begraven. Daarnaast heeft de wetgever nadere eisen gesteld om schade aan milieu en gezondheid te voorkomen. Bij overtreding kunnen hoge boetes van 15.000 euro en meer worden opgelegd. Bij een begrafenis op het tuinperceel moet op het volgende worden gelet:

  • Afstand van eigendomslijn en openbare paden en plaatsen minimaal 1 tot 2 meter
  • Diepte van het graf minimaal 50 tot 100 cm
  • Bedekken met veel aarde
  • waardoor graven door andere dieren wordt voorkomen
  • het is het beste om een kleine heuvel aarde te verlaten
  • Ernstige verzakkingen na enige tijd
  • Gebruik van snel rottende containers
  • ideale lakens, dekens, handdoeken, kranten, dozen of speciale dierenkisten
  • geen gebruik van folie of plastic vezels

Ideaal zou zijn om het graf te bedekken met een stenen plaat of natuursteen. Dit is uiteraard ter beoordeling van de huisdiereigenaar. Als aan deze eisen wordt voldaan, is het meestal geen probleem om huisdieren in je eigen groene oase te begraven. Dergelijke begrafenissen zijn echter niet overal mogelijk. Je bent niet toegestaan:

  • in water- en natuurgebieden
  • Lijkgif.webp kan bodem en water vervuilen
  • als de dood werd veroorzaakt door een te melden ziekte zoals tuberculose of toxoplasmose

Een beoordeling van mogelijke gezondheidsrisico's die van het dierlijk lichaam uitgaan, wordt gemaakt door de dierenarts. Indien een begrafenis in de tuin niet mogelijk is, is crematie van het dode dier aan te raden. U kunt de as dan begraven in een urn of uitstrooien. Overtredingen kunnen boetes tot 50.000 euro opleveren.

Merk op: Dode huisdieren, in het algemeen alle dieren, mogen niet worden begraven in openbare bosgebieden, groene gebieden, velden of velden. Er staan zware boetes op.

verschillende versies

Het moet echter gezegd worden dat de wet in de afzonderlijke deelstaten verschillend wordt toegepast. Dit is geregeld in de uitvoeringswetten. Het is daarom raadzaam om vóór de begrafenis meer gedetailleerde informatie in te winnen bij de dienst voor openbare orde of de bevoegde veterinaire dienst voordat een administratieve overtreding wordt begaan en als gevolg daarvan boetes worden opgelegd. In de Hanzestad Bremen is er bijvoorbeeld een algemeen verbod op het begraven van huisdieren in huis. Deze maatregel wordt gerechtvaardigd door de bestaande hoge grondwaterstand en de dichte bevolkingsdichtheid van de stad.

Begraven op gehuurde grond

Wie hier zijn huis en tuin de hunne mag noemen, mag zich gelukkig prijzen. Hier kunt u zelf bepalen of uw geliefde huisdier hier wordt begraven of niet. Bij huurders ligt dat anders. Je kunt je overleden huisdier niet zomaar in je achtertuin begraven. Niet alle verhuurders zijn het hiermee eens. Dit kan al snel tot overlast leiden. Daarom moet altijd vooraf de toestemming van de verhuurder of eigenaar worden verkregen. Ook bij volkstuinen moet er rekening mee worden gehouden dat een begrafenis voor problemen kan zorgen. Het beheer van de volkstuin kan beslissen of het mogelijk is om uw dier hier te begraven. Kortom, elke huurder of huurder doet er goed aan om contact op te nemen met de eigenaar of verhuurder van het pand en toestemming te vragen.

Alternatieven voor thuisbegraven

Als u niet in de gelegenheid bent om uw dier in uw eigen tuin te begraven, kunt u terugvallen op verschillende alternatieven. Er zijn verschillende manieren om je geliefde metgezel waardig te begraven, zoals:

  • crematie
  • huisdieren begraafplaats
  • Friedwald

Veel diereigenaren begraven hun lieveling in speciale dierenbegraafplaatsen, natuurlijke begraafplaatsen of bossen. Een begrafenis kost hier tussen de 100 en 300 euro, afhankelijk van het soort dier en natuurlijk de inrichting van de begraafplaats. In de regel kan het graf twee tot vier jaar worden gebruikt. Verlengingen zijn mogelijk. Het is ook mogelijk om het dier in crematoria te laten cremeren. Dit kan zowel bij een individuele crematie als bij een groepscrematie. De kosten van een individuele crematie zijn afhankelijk van de grootte en het gewicht van het dier. Die bedragen ongeveer 105 tot 315 euro. Daarbij komen nog de kosten van de urn. De as kan dan normaal worden begraven, er zijn geen speciale eisen. Je kunt ze ook mee naar huis nemen en verspreiden. Deze laatste alleen op eigen grond of in onbewoonde gebieden.

Kunnen alle huisdieren zo gemakkelijk in de tuin worden begraven?

Het begraven van huisdieren is over het algemeen legaal. De vereisten hiervoor kunnen echter van staat tot staat verschillen. Begrafenis van kleine dieren is probleemloos. Voor grotere exemplaren is een vergunning van de verantwoordelijke veterinaire dienst vereist. Thuisbegraven is niet mogelijk in gebieden binnen water- en natuurgebieden of als het dier is overleden aan een meldingsplichtige ziekte.

Mogen huisdieren begraven worden in gemeenschappelijke tuinen?

Het is hier niet zo gemakkelijk. Als huurder of erfpachter moet voor het begraven van huisdieren altijd toestemming worden verkregen van de betreffende eigenaar of verhuurder of de overige mede-eigenaren. Ze zullen het hier niet altijd mee eens zijn. Overtredingen kunnen tot problemen leiden. Voor de dierenbezitter zijn er alternatieven zoals dierenbegraafplaats, Friedwald of crematie. U kunt de as ook meenemen naar huis.

Zijn er eisen waaraan een begrafenis moet voldoen?

Natuurlijk moeten er enkele maatregelen worden genomen. Het graf moet een diepte hebben van minimaal 50 tot 100 cm, afhankelijk van de grootte van het dier. Verder moet er voldoende grond worden opgevuld zodat deze niet weer door andere dieren kan worden opgegraven. Ook moet tussen de erfgrens en openbare paden en pleinen een afstand van minimaal één tot twee meter worden aangehouden. Bovendien mag het dier alleen worden begraven in snel ontbindende materialen zoals lakens, handdoeken, kartonnen dozen.

Categorie:

Dieren in de tuin