
Komkommers, uit de kalebasfamilie, worden al meer dan 3000 jaar verbouwd. Tegenwoordig behoren ze tot de meest geteelde groenten. Er zijn soorten die uitsluitend buiten worden gekweekt en soorten die voornamelijk in een kas worden gekweekt. Botanisch gezien zijn komkommers bessen. Ze worden gekweekt op klimhulpmiddelen of liggend op de grond. Af en toe kan het voorkomen dat komkommerplanten bloeien, maar geen vruchten voortbrengen of afstoten.
oorzaken
water
Onvoldoende watervoorziening als oorzaak
Als komkommerplanten bloeien maar geen vrucht ontwikkelen, kan dit komen door sterke schommelingen in het bodemvocht of onvoldoende watervoorziening. Zeker als ze tijdens en vlak na de bloei last hebben van droogtestress. Dan kan het gebeuren dat de planten de meeste vruchtknoppen verliezen, bestaande jonge komkommers afsterven of vervormingen vertonen. Dit geldt zowel voor vollegrondskomkommers als voor kaskomkommers.
- Een goede watergift is essentieel voor een optimale groei en vruchtvorming
- Komkommers hebben een zeer hoge waterbehoefte
- ze houden niet van wateroverlast
- er is elke dag een grotere hoeveelheid water nodig
- De bodem moet altijd gelijkmatig vochtig zijn
- dagelijkse waterbehoefte van een enkele plant is maximaal drie liter
- het gietwater mag niet te koud zijn
- lauw water temperatuur optimaal
- gebruik bij voorkeur regenwater of stilstaand water
Tip: Bij het water geven moet je er ook voor zorgen dat je alleen op de grond giet en niet over de bladeren. Anders kan het vocht op de bladeren de groei van bacteriën of schimmels stimuleren.

temperatuur-
Temperatuurschommelingen en gebrek aan licht
Andere oorzaken van ontbrekend fruit kunnen sterke temperatuurschommelingen zijn (hitte- of koudeschok). Om komkommers te kunnen bloeien en zich later te ontwikkelen, is warmte essentieel. Dit begint bij het zaaien, waarvoor een kiemtemperatuur van minimaal 20 graden nodig is.
Kas
In een verwarmde Kas jonge planten kunnen worden uitgeplant zodra de temperatuur zowel overdag als 's nachts rond de 15 of 16 graden ligt. In onverwarmde huizen kun je beter wachten tot na de ijsheiligen. in de buitenshuis opgemerkt moet worden dat de grond op het moment van planten al warm genoeg is. Het moet minimaal 18 graden zijn en iets koeler dan de luchttemperatuur. Voor buitenbeplanting kiest u best een zonnige standplaats.
deficiëntie symptomen
Als de vrucht zich ondanks de bloei niet vormt of als ze vroeg worden afgeworpen, a gebrek aan licht of voedingsstoffen en/of een te hoge zoutconcentratie als gevolg van overbemesting, ben er verantwoordelijk voor. In dergelijke stressvolle situaties probeert de plant zichzelf te beschermen tegen overbelasting. Gezonde en goed ontwikkelde planten hebben vaak een zeer hoge vruchtzetting. Omdat een plant niet in staat is om teveel komkommers optimaal te leveren, kan het voorkomen dat jonge vruchtknoppen afsterven.
bestuiving
Afwezige of vruchteloze bestuiving
Beproefde komkommersoorten zijn meestal eenhuizig, d.w.z. zowel mannelijke als vrouwelijke bloemen staan op één plant. Inmiddels biedt de handel naast de gemengde rassen ook nieuwe rassen met overwegend vrouwelijke bloemen. Ze worden parthenocarpische (maagdelijke vruchten) variëteiten genoemd. Deze komkommers ontwikkelen geen zaden en, belangrijker nog, ze hebben helemaal geen bestuiving nodig. Ze zijn daarom perfect voor een kascultuur. In sommige gevallen worden dergelijke rassen ook voor de buitenteelt aangeboden.

bestuiving
In tegenstelling tot deze moderne komkommervariëteiten, zijn niet-parthenocarpe komkommers afhankelijk van bestuivers voor vruchtvorming. Insecten nemen deze taak buitenshuis op zich, mits het niet te koel en te vochtig is. Aanhoudend koel en vochtig weer kan soms leiden tot verminderde vruchtvorming, zelfs bij buitenteelt, en dus tot oogstverliezen.
bestuiving in de kas
In de kas is bestuiving iets problematischer, vooral voor niet-parthenocarpe planten. Hier is het niet voldoende om de planten vaker te schudden. De kasdeur korte tijd open laten staan om insecten te laten invliegen om te bestuiven is meestal niet voldoende. Dan kan bestuiving met de hand aan te raden zijn. Om deze vorm van bestuiving te laten slagen, is het allereerst belangrijk onderscheid te maken tussen mannelijke en vrouwelijke bloemen. Op de mannelijke bloem is slechts een eenvoudige stengel te zien, terwijl op de vrouwelijke bloem altijd een kleine komkommerbasis te zien is.

Instructies voor bestuiving:
- de eerste bloemen zijn meestal mannelijk
- later, wanneer de planten sterker zijn, vormen zich ook vrouwelijke planten
- bij nadere inspectie, herkenbaar aan hun eierstok
- nu kan bestuiving plaatsvinden
- snij eerst een mannelijke bloem af
- verwijder alle bloemblaadjes van deze bloem
- alleen de postzegel blijft
- strijk de stamper over de meeldraden van de vrouwelijke bloem
- dit voltooit bestuiving
Omdat komkommerplanten in de loop van hun teelt nieuwe bloemen blijven produceren, moet dit proces met regelmatige tussenpozen worden herhaald.