Groene spinnen afkomstig uit Duitsland zijn vrij zeldzaam. Strikt genomen zijn er slechts drie soorten die in het geding zijn. Ze zijn vaak goed gecamoufleerd te vinden op bladeren en gras aan de groene rand van het bos.

Groene hondenspin (Micrommata virescens)

De familie van deze kleine groene spin leeft meestal in de tropen, de reuzenkrabspinnen (Sparassidae). Alleen deze ene vertegenwoordiger is in heel Centraal-Europa vertegenwoordigd. In Duitsland is het de enige vrijlevende spin in zijn soort, afgezien van de bananenspin (Heteropoda venttoria), die zelden in kassen voorkomt. In 2004 werd de knalgroene spin zelfs uitgeroepen tot Spin van het Jaar door de Arachnologische Vereniging (AraGes) om aandacht te vragen voor de bedreiging van bestaande leefgebieden.

De Green Snuggle Spider houdt van de verwarmende zonnestralen. Hij wordt vaak aangetroffen in schaarse loofbossen, aan bosranden met een goed begroeide laag gras en kruiden, natte weilanden, maar ook op droge weilanden met bossige vegetatie. Door zijn uitstekende kleuring past hij zich perfect aan zijn omgeving aan. Je moet twee keer kijken om het tussen bladeren en grassprieten te zien. Van de groene spinnen die in Duitsland leven, is de groene hush-spin nog steeds de grootste.

Micrommata virescens

Verschijning:

  • Lichaamsgrootte vrouwtjes: 12 tot 15 mm
  • Lichaamsgrootte reuen: 7 tot 10 mm
  • bolvormige, dikke buik
  • vrouwelijke buik lichtgroen met een geelachtige contrasterende groene spitvlek
  • Mannelijke buik langwerpig, groen met felrode lengtestrepen omzoomd in geel
  • zijkanten van de buik felrood bij mannen
  • benen groen
  • vrouwelijke buik met kort haar
  • Ogen in twee rijen gerangschikt
  • bovenste rij ogen licht naar achteren gebogen
  • achterste rij ogen licht naar voren gebogen

De jonge spinnen zijn aanvankelijk groen na het uitkomen, maar verkleuren voor de winterslaap licht groenachtig tot geelbruin met roodachtige vlekken. Er kunnen ook streepmarkeringen op plaatsen zijn. De karakteristieke kenmerken van de groene knuffelspin verschijnen pas na de laatste rui, de zogenaamde volwassen rui, in het volgende voorjaar. De spin kan tot 18 maanden leven.

geschoolde jager

De groene kleur biedt de spin niet alleen bescherming tegen zijn roofdieren zoals vogels of hagedissen, het is ook een perfecte camouflage op zijn eigen uitstapjes. Deze soort spinnen vangt hun slachtoffers niet in het web, maar hun vertegenwoordigers zijn bekwame jagers. Ze kunnen heel snel springen en tussen de takken van de struiken door rennen.

Spinnen zijn overdag en hebben zonlicht nodig om te jagen. Bij het zoeken naar prooien oriënteren ze zich zonder uitzondering met hun ogen. Het slachtoffer wordt in een flits over korte afstanden gevolgd, gegrepen en overmeesterd. De dodelijk giftige beet volgt dan binnen enkele seconden. Deze klauwen (chelicerae) bevinden zich links en rechts voor op het hoofd. Ze zijn gevuld met gif.webp en spijsverteringssappen.

Zoals veel spinnen kan de groene shoo-spin zijn prooi alleen buiten zijn lichaam verteren. Het gaat om het doden of verlammen van het slachtoffer. Het gif.webp doodt of verlamt en de spijsverteringssappen maken de prooi inwendig vloeibaar. Zo kan de groene spin in alle rust zijn prooi uitzuigen.

Merk op: Meestal is deze huisspin moeilijk te verwarren. Alleen de grote lynxspin (Peucetia viridaris) lijkt er erg op. Dit is echter alleen inheems in de kustgebieden van Noord-Amerika, Mexico en West-Indië. Het is niet giftig voor mensen.

Groene krabspin (Diaea dorsata)

Het is ook bekend als de groenbruine krabspin. Hij leeft uitsluitend in vlaktes, loofbossen, op bomen en struiken aan de rand van bossen. Ze is een van de hinderlaagjagers.

Diaea dorsata

Verschijning:

  • Lichaamsgrootte vrouwtjes: 5 tot 6 mm
  • Lichaamsgrootte reuen: 3 tot 4 mm
  • Voorlichaam en benen overwegend lichtgroen van kleur
  • Basiskleur buik geelachtig tot witachtig, licht behaard
  • bladachtig, bruinachtig patroon op buik
  • geelachtig witte markeringen aanwezig in het monster
  • dun haar op benen
  • Haar dient als tastorgaan voor oriëntatie
  • acht ogen in twee rijen op het voorhoofd
  • Ogen omrand in het wit

Pompoenspin (Araniella curcurbitina)

Deze wielspin komt in heel Europa voor. Ze leven het liefst op open plekken, aan de randen van bossen, tuinen en parken, gecamoufleerd in hun eigen gesponnen web. Deze bevindt zich horizontaal tot diagonaal op vrijstaande bomen. Hier zijn ze nauwelijks zichtbaar.

Araniella curcurbitina

Verschijning:

  • Lichaamsmaat vrouwtjes: 8 mm
  • Lichaamsmaat man: 5 mm
  • Voorlichaam intensief geelbruin van kleur
  • buik bolvormig
  • Basiskleur buik heldergroen met gele marmering
  • verder twee rijen met elk vier zwarte stippen op buik
  • kleine, bruinachtige kop
  • licht behaard, groen, korte en sterke benen
  • Draaiende klieren op de buik

Zijn ze giftig?

De giftige klauwen van spinnen bevatten milde gif.webpstoffen. De prooidieren moeten de vangst met hun leven bekopen. Voor hen is het geïnjecteerde gif.webp in ieder geval dodelijk. Er kan echter met vertrouwen worden gezegd dat een beet van de groene knuffelspin, de groene krabspin of de pompoenspin niet giftig is voor mensen of huisdieren zoals honden en katten, en ook geen andere ernstige gezondheidsproblemen veroorzaakt bij gezonde mensen .

De dosis van het gif.webp is veel te klein voor een mens om ernstige schade aan te richten. Hoewel de giftige klauwen van deze spinnen sterk zijn, kunnen ze niet doordringen in de menselijke huid, die dan te dik is. Het zou alleen mogelijk zijn op dunne huidgebieden zoals de kromming van de arm of bij kinderen, waar de huid nog navenant gevoelig is. Paniek hoeft niet uit te breken, ook niet als er bij de beet gif.webp is ingespoten.

De groene spinnen zijn niet agressief en ook niet bereid om aan te vallen. Een beet kan alleen optreden als er sprake is van onvoorzichtigheid of als de achtvoetige vrienden zich bedreigd en in het nauw gedreven voelen of bang zijn. Vrouwelijke dieren kunnen bijzonder agressief worden als ze de eicocon bewaken of als de jonge spinnen en mensen te dicht bij hen komen.

Bijt een beetje pijnlijk

De beet is te vergelijken met een bijen- of wespensteek. Soms is een wond niet echt zichtbaar voor het blote oog. Bij nadere inspectie zijn er twee kleine gaatjes in de huid, die een beetje kunnen branden. Andere kenmerken van een spinnenbeet kunnen zijn:

  • milde lokale pijn
  • zwelling
  • Rood worden van de bijtwond en
  • jeuk

In dat geval is geen medische behandeling nodig. Een ijszak of vochtige doek is meestal voldoende om de ruimte te koelen. Als alternatief kan ook een muggenpen worden gebruikt. Dit mag in geen enkele medicijnkast ontbreken. De pen is aan de punt voorzien van twee warme metalen platen. Deze worden eenvoudig op de wond gedrukt. Het huidweefsel wordt een beetje verwarmd en het schadelijke eiwit wordt vernietigd en gedesinfecteerd.

In de regel moeten de pijn en zwelling verdwijnen na maximaal 30 minuten nadat de behandeling is voltooid. De bijtwond mag in geen geval worden bekrast. Anders kunnen schadelijke bacteriën snel binnendringen en tot een infectie leiden. Dan is medische behandeling essentieel.

Pas op voor mensen met allergieën

Voor mensen met een allergie kan een beet in het ergste geval leiden tot een anafylactische shock. Dit kan slecht zijn voor de getroffen persoon, zelfs dodelijk, als er niet onmiddellijk tegenmaatregelen worden genomen. De eerste tekenen kunnen zijn:

  • misselijkheid en duizeligheid
  • versnelling hartslag
  • hartritmestoornissen
  • zwelling van het strottenhoofd
  • obstructie van de luchtwegen

Als er geen hulp wordt geboden, kan ademstilstand, volledige instorting van de bloedsomloop en uiteindelijk overlijden het gevolg zijn.

Categorie:

Dieren in de tuin