Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Het geslacht Ficus omvat meer dan 800 soorten, van bodembedekkers tot klimplanten en hangende exemplaren tot bomen. Dankzij hun uiterlijk en niet veeleisend karakter behoren sommige tot de klassiekers onder kamerplanten. De bekendste vertegenwoordiger is Ficus Benjamini. Maar de andere hebben ook een hoge sierwaarde, of dat nu komt door de groeiwijze of door de vorm en kleur van het blad. Maar hoe zit het met de toxiciteit?
Is ficus giftig?
Alle Ficus-soorten zijn licht giftig voor de mens, namelijk alle delen van de plant, dus ook de onrijpe vrucht. Voorzichtigheid is vooral geboden als kleine kinderen, maar ook honden, katten, vogels of knaagdieren in het huishouden leven, omdat ze afhankelijk van de dosis ook tot ernstige vergiftigingen kunnen leiden.
giftige componenten
Informatie over of en hoe giftig Ficus is, vermeld de ingrediënten. Het witte melksap in de planten speelt een bijzondere rol. Het bevat de giftige stoffen. Er moet melding worden gemaakt van rubber, flavonoïden en zogenaamde coumarines.
- Rubber, een natuurlijk bestanddeel van veel planten
- De eiwitten in natuurlijk rubber zijn gevaarlijk
- Dit kan leiden tot allergische reacties, vooral bij gevoelige mensen
- Of een rubberallergie veroorzaken
- Flavonoïden zijn secundaire plantaardige stoffen
- Zijn verantwoordelijk voor de onaangename bittere smaak
- Dien tal van planten als een effectieve bescherming tegen roofdieren
- Furocoumarines hebben het hoogste toxische potentieel bij ficus
- Worden gevormd als secundaire plantaardige stoffen
- Kan beschermen tegen ziekten veroorzaakt door schimmels of bacteriën
- Samen met flavonoïden en natuurlijk rubber, negatief voor de gezondheid van mens en dier
tip: Hoewel de ficus slechts licht giftig is, is het raadzaam om bij het hanteren van deze planten handschoenen te dragen om huidirritatie te voorkomen.
tekenen van intoxicatie
Mensen
- Symptomen van vergiftiging mogelijk als afzonderlijke delen van de plant worden ingeslikt
- De dosis maakt het gif.webp
- Vooral baby's en kleine kinderen lopen risico
- In de mond stoppen of bladeren aflikken is al gevaarlijk voor kinderen
- Kan misselijkheid, braken, maagkrampen, diarree en duizeligheid veroorzaken
- Raadpleeg bij de minste verdenking een kinderarts
- De inname van grotere hoeveelheden is echter ook problematisch voor volwassenen
- Dit kan leiden tot gastro-intestinale problemen met braken en diarree
Vanwege de bittere smaak wordt bij volwassenen zelden een toxische dosis bereikt. Mochten er toch vergiftigingsverschijnselen optreden, dan is het aan te raden om voldoende vocht te geven in de vorm van water of thee. Bij contact met de huid en ogen deze goed afspoelen met water.
tip: Wat u bij een vergiftiging nooit mag doen, is de betrokkene laten braken.
Effect op huisdieren zoals katten, honden en vogels
Vooral de bladeren van planten oefenen een magische aantrekkingskracht uit op huisdieren als honden en katten, maar ook op vogels en knaagdieren. In tegenstelling tot mensen zijn zelfs kleine hoeveelheden ficus zeer giftig voor hen. Ze kunnen leiden tot ernstige vergiftiging en verlamming van de luchtwegen.
Hoewel nierfalen vaak het gevolg is bij katten, kunnen zelfs drie tot vier bladeren leiden tot tekenen van verlamming en zelfs de dood bij kleine knaagdieren. Vogels kunnen roodheid en brandwonden op de huid en irritatie van het maag-darmkanaal ervaren. Om dit alles te voorkomen, kiest u dan een plaats voor deze planten buiten het bereik van dieren.
Groenbladige ficussoorten
Fiddler-vijg (Ficus lyrata)
- Uiterst decoratieve en metershoge kamerplant
- Dankt zijn naam aan de grote, golvende bladeren
- Zijn donkergroen, tot 45 cm lang en 12-28 cm breed
- Groeit als een groenblijvende boom of struik
- Vermijd tocht, temperatuurschommelingen en koude voeten
- Anders bestaat er kans op bladverlies
- Geschikt voor zowel aarde als hydrocultuur
Congo-vijg (Ficus buxifolia)
Deze vijgenboom groeit snel, slank, struikachtig en vormt dunne, gebogen scheuten. Na korte tijd kan hij al een groeihoogte van 200 cm bereiken. Aan de scheuten zitten groene, buxusachtige en bijna driehoekige bladeren. Bloemen worden meestal niet gevormd als ze binnenshuis worden bewaard.
Lauriervijg/ Chinese vijg (Ficus 'Ginseng'/ 'F. microcarpa')
Ficus 'Ginseng' is een pareltje onder de kamerplanten. Het maakt indruk met een ronde, rijk vertakte bladkroon en een sterke stam. Deze bizar gevormde, ingewikkelde stronk doet denken aan een ginsengwortel. De glanzende donkergroene bladeren, tot acht centimeter lang, zijn grof, leerachtig, hebben hele randen en zijn ovaal. Onder optimale omstandigheden vormen ze vruchten, die niet eetbaar zijn.
Ficus ginseng als bonsai
Maretakvijg (Ficus deltoidea)
De maretak groeit als een struik en relatief langzaam. In kamercultuur bereikt het een groei van ongeveer 150 cm. Het is niet alleen zeer decoratief, maar kan ook verontreinigende stoffen zoals formaldehyde, benzeen en trichloorethyleen verminderen en zo de luchtkwaliteit binnenshuis verbeteren. Hun bladeren zijn leerachtig en groen. In zijn natuurlijke habitat vormt hij kleine gele vijgen.
tip: Als kamerplant kan ze onopvallende witte bloemen ontwikkelen, maar de vruchten vallen meestal vroeg af.
Populier vijg (Ficus religiosa)
- ook bekend als Boeddha-boom, Indiase pepul-boom of Bo-boom
- Telt onder snel en bossig groeiende vijgenbomen
- Donkergroen blad tot 12 cm lang en licht geaderd
- Aanzienlijk zachter dan die van andere soorten
- Een bijzonder kenmerk van de bladeren zijn zogenaamde druppeltips
- Wat bedoeld wordt zijn de langwerpige bladpunten
- De lengte van de punten komt overeen met ongeveer de helft van de bladmessen
Smalbladige berkenvijg (Ficus binnendijkii)
Onder de talrijke ficussoorten valt deze berkenvijg op door zijn uiterlijk. Verantwoordelijk hiervoor zijn hun tot 20 cm lange smalle bladeren. Ze laten deze ongecompliceerde plant er bijzonder bossig uitzien. Met zijn slanke, opgaande groei straalt hij een zekere elegantie uit. Hij kan een groeihoogte bereiken tot 300 cm.
Soorten met enkel en veelkleurig blad
Australische vijg/ roestvijg (Ficus rubiginosa/ australis)
- Middelgrote struik of kleine boom
- Groeihoogte van ongeveer 150 cm
- Bladeren zijn langwerpig ovaal en leerachtig, glanzend
- Bovenblad donkergroen, onderzijde roestkleurig en behaard
- Ben graag buiten in de zomer
- Naast puur groen ook een bonte variëteit ('Variegata')
- Bladeren van deze variëteit bont crèmewit
- bloei mogelijk
- Op zijn best ook peer tot ronde, geelgroene vruchten
tip: De cultivars met veelkleurig blad hebben meer licht nodig dan die met puur groen blad.
Huilende vijg (Ficus benjamina)
De berkenvijg is waarschijnlijk de bekendste en meest populaire ficussoort in dit land. Het groeit als een groenblijvende struik of boom en kan indrukwekkende hoogten bereiken. Het maakt indruk met een dichte jurk van licht golvende, licht- of donkergroene, geelgroene of wit gemarmerde bladeren en overhangende twijgen. Bijzonder aan te bevelen zijn de rassen Ficus benjamina 'Starlight' en 'Golden King'.
merk op: Deze ficussoort wordt beschouwd als de veroorzaker van een latexallergie.
Rubberboom (Ficus elastica)
In tegenstelling tot de meeste andere vormt de bekende rubberboom ook een rechtgroeiende hoofdscheut zonder zijscheuten. Door de Ficus elastica te snoeien kan ook zonder problemen vertakking worden bereikt. Kenmerkend zijn de grote, rubberachtige en glanzende bladeren. Afhankelijk van de variëteit kunnen ze volledig donkergroen zijn, maar ook crème-roze rood of crème-grijs bont, gevlekt geel en geel met randen.
tipSoorten met veelkleurige bladeren zoals 'Decora tricolor' en 'Schriveriana' zijn bijzonder decoratief.
Klimvijg (Ficus pumila/ repens)
Deze klimmende ficus is relatief klein, groeit sterk vertakt en klimmend. De bladeren zijn dun, iets hartvormig en, afhankelijk van de variëteit, donkergroen of groen met een witte rand of witte of crèmekleurige vlekken. Ze zijn licht golvend en ongeveer 2 cm lang. De klimvijg is ideaal als stoplichtplant, maar kan ook tegen een mosstok klimmen. Van de lente tot de herfst kan hij ook buiten staan. Het is ook mogelijk om hem in een emmer te bewaren, bijvoorbeeld aan een muur of huismuur waarop hij klimt. Maar ze moeten in huis overwinteren.
