Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Als kleine witte diertjes/kevers zich in de potgrond hebben genesteld, is het meestal nodig deze in een vroeg stadium te bestrijden. Maar om dat te beoordelen, moet u weten welke soorten het zijn, zodat u de juiste beslissing kunt nemen. De plantenexpert legt alles uit over het onderwerp en toont beheersmaatregelen.
dier
Kleine witte dieren/insecten in de potgrond - wat te doen?
In de bloembedbodem worden kleine witte diertjes of kevers meestal pas ontdekt bij het opgraven. In bloempotten vallen ze meestal meer op. Afhankelijk van welke kever/dier het is, kunnen ze enorme schade aanrichten aan planten. Sommige daarentegen vormen een kleiner risico.De plantexpert somt verschillende opties op en beschrijft hoe een effectieve bestrijding kan worden bereikt.
oorzaak
Larven van schimmelmuggen
Schimmelmuggen zijn wijdverbreid en tasten voornamelijk verschillende soorten groenten en paddenstoelen aan, maar ook tal van sierplanten in kassen en buiten. Hun larven zijn kleine, rupsachtige dieren die in potgrond leven. Ze geven de voorkeur aan zeer vochtige grond, daarom moet wateroverlast altijd worden vermeden.
Schimmelmug, Sciaridae
invoering
De zwarte schimmelmuggen zoemen rond de planten, maar hun hoofdverblijfplaats is de potgrond, waar ze ook hun eieren leggen, waaruit later kleine witte larven ontstaan. Dus als u schimmellarven vermoedt, zijn volwassen vliegende dieren meestal altijd actief in de directe omgeving. Een andere mogelijkheid is het inbrengen van nieuwe potgrond of larven die al aan de wortels zitten in nieuwe aanplant, bij voorkeur op stekken of jonge planten. Ze bijten in de wortels en stengels en migreren naar de nieuwe grond, zelfs als ze worden verpot.
schade foto
De larven van de sciaridvlieg zijn drager van schimmels, ziekteverwekkers en mijten. Maar vooral beschadigen ze de wortels, wat op zijn beurt leidt tot typische en zichtbare ziekteverschijnselen op de plant.
- groeibeperkingen
- Knoppen gaan niet open en vallen steeds vaker af
- bladeren verdorren
- Plant verdroogt en sterft uiteindelijk
strijden
Bestrijding heeft alleen zin in de vroege stadia, want als de wortels al te erg beschadigd zijn, is het meestal te laat en is de plant niet meer te redden. Speciale insecticiden en effectieve huismiddeltjes staan tot uw beschikking als controlemaatregelen.
insecticiden
Zogenaamde gele stickers helpen tegen schimmelmuggenlarven. Deze worden in de potgrond gezet. Zowel de volwassen schimmelmuggen als hun larven blijven eraan plakken omdat ze bedekt zijn met een speciale kleeflaag. Als de gele sticker vol is, wordt deze zo nodig omgeruild voor een nieuwe.
potgrond
huismiddeltjes
De eenvoudigste methode is om de wortels schoon te maken en de potgrond te vervangen. Meestal blijkt dit echter pas bij een kleine besmetting een effectieve bestrijdingsmaatregel te zijn. Om dit te doen, graaft u de plant op en spoelt u de wortels af met een sterke waterdruk. Giet vervolgens het water af en zet de plant in verse potgrond. Tabak helpt bij een grotere plaag. Werk dit in de potgrond en geef dagelijks royaal water. Na ongeveer zeven dagen zijn de muggen weg en zijn de larven dood.
Schimmelmug, Sciaridae
nematoden
Natuurlijke bestrijding vindt plaats met nematoden, dit zijn kleine rondwormen. Ze zijn ongevaarlijk voor de mens en voeden zich onder meer met de larven van de sciaridvlieg. Deze methode is echter alleen geschikt als je nog geen volwassen muggen hebt ontdekt en de larven met de potgrond of de plant zijn binnengebracht.
Lelie kever larven
Leliekevers zijn kleine kevers die te herkennen zijn aan hun zwarte kop, felrode bovenlichaam en dekschilden en hun grootte tussen zes en acht millimeter. Als ze rond planten cirkelen, duurt het niet lang voordat hun witte larven grote schade aanrichten in de potgrond. Ze vallen vooral lelies, geblokte bloemen en zelfs bieslook aan. Vermeerdering vindt twee tot drie keer per jaar plaats tussen april en juni en in september op planten die als voedselbron dienen. Per leg kunnen tot 350 eieren uitgroeien tot larven, wat een snelle bestrijding vereist.
Lelie kever, Lilioceris lilii
invoering
De larven van de leliekever kunnen, net als bij de larven van de lelie, worden ingebracht via potgrond die doorgaans van inferieure kwaliteit is, of deze kevers zitten in de directe omgeving en de larven in de potgrond zijn het eindproduct van hun voortplantingsproces. Veel van de moederdieren kiezen ook voor ongeplante grond. Bij het planten beperken ze zich meestal tot het eten van planten die als voedselbron dienen, zoals de eerder genoemde plantenvoorbeelden.
schade foto
De schade die deze larven kunnen aanrichten is voor de meeste plantensoorten immens. Ze zijn erg vraatzuchtig en veranderen hun witte kleur in donkerrood op weg naar de bladvoedselbron om zo onopgemerkt mogelijk te blijven door roofdieren. Ze blijven daar en halen alle energie uit het weefsel van de bladeren. Ze gaan dood en vallen eraf. Als alle bladeren zijn geplukt, helpen ze zichzelf aan de stengels totdat de plant helemaal droog is en sterft. Omdat ze alleen overdag actief zijn, vallen ze 's avonds gewoon weer in de potgrond.
Lelie kever, Lilioceris lilii
strijden
Om te weten dat het snel werkt, zodat de schade zo laag mogelijk kan worden gehouden, raden we aan om het te bestrijden met insecticiden zoals Schädlingsfrei Parexan of Spruzit in vloeibare vorm. Als alternatief kunt u een oplossing maken en de aangetaste plant ermee behandelen. Ga hiervoor als volgt te werk.
- Los 30 gram zachte zeep op in één liter water
- voeg twee theelepels ethanol toe of als alternatief biologische alcohol
- Giet de oplossing in een spuitfles
- Spuit er dagelijks alle bladeren mee tot ze druipnat zijn
- later op de avond de potgrond water geven/spuiten met de oplossing
- Uiterlijk op de derde dag zouden alle dieren dood moeten zijn
- verzamel dode dieren of verpot planten in verse grond
springstaarten
Een van de meest voorkomende parasieten zijn de zogenaamde springstaarten. De witte dieren zijn te herkennen aan hun springvermogen, dat doet denken aan vlooien en mogelijk wordt gemaakt door twee springvorken op hun achterpoten. Ze springen wild in het rond, vooral bij het water geven.
Springstaarten, Collembola
Gebeuren
Ze worden minder snel geïntroduceerd door inferieure potgrond bij het verpotten of planten. Ze voelen zich meer aangetrokken tot potgrond die te vochtig en sterk verdicht is en zal zich snel vermenigvuldigen als er niets aan wordt gedaan.
schade foto
Springstaarten beschadigen in de regel geen planten omdat ze dode plantendelen als voedsel prefereren. Als deze echter allemaal op zijn en er geen nieuwe voedselbronnen in de buurt zijn, kunnen de springstaarten af en toe het groen van jonge planten en zachte, dunne wortelpunten opeten. Hieruit ontwikkelt zich alleen beheersbare plantschade, maar dit vermindert het uiterlijk door geërodeerde bladeren en minder bloemen.
Potgrond met vegetatie
strijden
Het is meestal voldoende om de aangetaste plant ongeveer 30 minuten in een met water gevulde pot te plaatsen, zodat het oppervlak van de grond volledig onder water staat. De dieren bereiken dan automatisch het wateroppervlak en kunnen worden afgegoten. Om te voorkomen dat er direct een nieuwe aantasting volgt, moet water geven worden vermeden totdat de potgrond goed is opgedroogd.
wortelmijten
Als er kleine witte diertjes in de potgrond zichtbaar worden, kunnen het ook mijten zijn, waarbij de zogenaamde wortelmijten het meest voorkomen. Ze staan in de potgrond, waar ze zowel in de diepte als aan de oppervlakte zitten. Ze zijn erg klein en meestal alleen zichtbaar als kleine puntjes. Hun leefgebied strekt zich uit over wortels, bloembollen en -knollen en andere delen van planten die in de grond liggen en als voedsel dienen, zoals dood. Groenteplanten zoals aardappelen en wortelen, maar ook sierplanten zoals irissen of fresia's worden bij voorkeur aangevallen.
Aardappelplanten kunnen worden aangevallen door wortelmijten
invoering
Mijten van welke aard dan ook komen vaak in appartementen en huizen terecht via arme potgrond. Ze worden aangetrokken als er een hoge luchtvochtigheid is. Het hoogseizoen voor wortelmijten is tijdens de warmere maanden, waarbij de meeste van hen in de winter voor de kou naar warme ruimtes verhuizen.
schade foto
De wortelmijten richten meestal alleen meer schade aan als ze in massa verschijnen. Helaas is dit niet ongebruikelijk omdat ze zich snel vermenigvuldigen. Vroeg of laat voeden ze zich met de wortels, die de grootste schade kunnen aanrichten, wat zich als volgt manifesteert.
- afnemende plantstabiliteit
- hangende bladeren en bloemen
- Knopgroei neemt af
- Bladeren worden geel
- Delen van de plant drogen geleidelijk uit
- strijden
vergelend plantenblad
In tegenstelling tot veel andere kleine, witte dieren of kevers, is verpotten hier meestal niet voldoende. Deze mijten zijn te klein om allemaal op deze manier uit ondergrondse delen van de plant te worden verwijderd, hoewel een wortelspoeling kan helpen bij een lichte aantasting.
insecticiden
Speciaal voor sierplanten, bijvoorbeeld de fabrikant Dr. Stähler Kiron Miten-Ex als insecticide dat specifiek werkt tegen mijten. Bij toepassing op eetbare planten zoals kruiden of groenten blijkt het product onder bepaalde omstandigheden geschikt te zijn. Mijtpreparaten worden acariciden genoemd.
huismiddeltjes
Een behandeling met alsemthee is bijzonder effectief en bovendien zeer milieuvriendelijk en ongevaarlijk. Dit kan als eindproduct worden gekocht of het theemengsel, dat dan alleen in heet water hoeft te worden gezet. De alsemthee wordt koud en voor een periode van ongeveer drie dagen gebruikt om te schenken. Daarna zou het probleem met de wortelmijt verdwenen moeten zijn.
Alsem als huismiddeltje
Gevolgtrekking
Als er kleine witte beestjes/insecten in de potgrond worden aangetroffen, gaat het hoogstwaarschijnlijk om een soort zoals beschreven in deze handleiding. Met de juiste behandeling ben je gemakkelijk van de ongewenste gasten af en hoef je niet per se stoffen te gebruiken die schadelijk zijn voor de gezondheid of het milieu. Het is echter belangrijk dat u uw planten regelmatig controleert op dieren en kevers, omdat deze zich in de meeste gevallen snel vermenigvuldigen en gevaarlijk kunnen worden voor planten. Omdat ze echter vaak moeilijk te herkennen zijn of in het begin niet eens opvallen, is monitoring essentieel.