De buxus, soms ook gespelde buxus, is een zeer geliefde plant voor de siertuin in dit land. Of het nu in de vorm van een bol, vierkant of als dierenvorm is gezaagd, de boom vindt altijd een mooi plekje in de tuin. En een buxushaag is voor velen het ideale privacyscherm. Hoe mooi de plant ook is om te zien, hij is ongeschikt voor menselijke en dierlijke consumptie.
Gif.webp in de buxusboom
Buchs behoort tot het geslacht Buxus. Er zijn inmiddels meer dan zestig varianten van de gewone buxus, botanisch Buxus sempervirens. Ze verschillen in bladkleur, grootte, vorm en afstand, maar ook in groeiwijze en snelheid. Wat alle variëteiten gemeen hebben, is dat al hun onderdelen giftig zijn. Omdat de bladeren een zeer bittere smaak hebben, worden ze meestal niet ingeslikt maar onmiddellijk uitgespuugd. De inname van grotere hoeveelheden en dus vergiftiging is vrij zeldzaam, maar je moet toch voorzichtig zijn.
De populaire Buchs is erg giftig. Met ongeveer 70 alkaloïden bevat het een heuse giftige cocktail. Het aandeel van alle alkaloïden in de bladeren en bast is drie procent. De bloesems en vruchten van het buxus zijn ook zeer giftig. Naast de belangrijkste werkzame stof cyclobuxine (buxine) zijn er ook andere gif.webpstoffen in de plant aangetroffen.
Dit bevat:
- buxantine
- buxanine
- buxandrine
effect van het gif.webp
De gif.webpcocktail in Buchs ontvouwt zijn effect wanneer delen van de plant worden gegeten. Het simpelweg aanraken van de plant veroorzaakt geen vergiftiging. Wanneer u echter aan de plant werkt, moet u handschoenen dragen en altijd uw handen grondig wassen na het snijden.
symptomen van vergiftiging
Zoals bij alle vergiften, hangt de mate van vergiftiging met buxus af van de toegediende dosis, lichaamsgrootte en gewicht. Daarom lopen bijvoorbeeld kleine dieren meer risico dan kinderen. Aangezien volwassenen slechts kleine hoeveelheden buxus doorslikken, of helemaal niet, is vergiftiging die tot de dood heeft geleid, gelukkig niet bekend of gedocumenteerd in dit land.
menselijk
Desalniettemin, als het ergste gebeurt, moet je niet aarzelen om het juiste noodnummer te bellen. Een controle door een arts of dierenarts geeft u zekerheid. Omdat buxusvergiftiging in het ergste geval tot de dood kan leiden.
Symptomen van vergiftiging veroorzaakt door buxus zijn:
- Braaksel
- misselijkheid
- diarree
- krampen
- verlamming
- Beven
- Daling van de bloeddruk tot instorting van de bloedsomloop
Als kinderen aan bosjes of het fruit ervan hebben geknabbeld, blijf dan kalm. Eerst en vooral moet u het kind de restjes laten uitspugen. In tegenstelling tot andere vergiftigingen heeft buxusvergiftiging geen tegengif.webp nodig. Het lichaam kan zelfs kleine hoeveelheden van het gif.webp zelf afbreken en de symptomen verdwijnen na een tijdje.
Een eerste maatregel is het toedienen van medicinale houtskool. Het bindt gif.webpstoffen in de maag. Laat het kind niet braken. Het is effectiever als het kind kleine hoeveelheden thee of water drinkt. Melk wordt niet aanbevolen. Het is geen tegengif.webp. Onder bepaalde omstandigheden kan het zelfs de opname van gif.webpstoffen in de darm bevorderen.
dier
Symptomen van vergiftiging bij huisdieren zijn vergelijkbaar met die bij mensen. Als je lieveling aan de buxus heeft geknabbeld, werkt het gif.webp in eerste instantie stimulerend, maar daarna zeer snel verlamd en bloeddrukverlagend. Maag- en darmirritatie, braken en diarree behoren tot de symptomen, evenals krampen en trillingen.
Aangezien de hoeveelheid die door huisdieren wordt gegeten moeilijk te bepalen kan zijn, moet u onmiddellijk een dierenarts raadplegen als er symptomen optreden. Probeer het huisdier niet te laten braken, het is beter om hem water te drinken aan te bieden. Dit verdunt het gif.webp in het maagdarmkanaal.
Net als bij mensen geldt hetzelfde voor huisdieren: jonge dieren verdragen een kleinere hoeveelheid gif.webp dan volwassen dieren. Ongeveer 20 gram buxus is dodelijk voor een kat van vier kilo en 150 gram voor een hond van 30 kilo.Vuistregel is: 5 gram van de plant per kilogram lichaamsgewicht is bij honden of katten dodelijk.
Preventieve maatregelen
Om vergiftiging met buxus in de eerste plaats te voorkomen, dienen enkele voorzorgsmaatregelen te worden genomen voor uw eigen balkon of tuin.
- plaats op balkon of terras buiten bereik van kinderen en huisdieren
- met kleine kinderen is het beter om af te zien van planten in de tuin
Buxus vind je echter niet alleen in je eigen tuin of in de tuin van de buren als buxushaag. De langzaam groeiende plant wordt ook vaak gebruikt als border voor graven of als sierplant in parken of bij speeltuinen. Voor de openbare ruimte geldt het volgende: Zorg dat Buchs in de buurt is.
dieren
De plant is niet alleen giftig voor kinderen, maar ook voor huisdieren. Tot de bedreigde dieren behoren niet alleen honden en katten, maar ook konijnen of cavia's en andere kleinere kooidieren. Om uw dierbaren te beschermen tegen vergiftiging, moeten de volgende voorzorgsmaatregelen worden genomen.
- geen buxus in de tuin als er huisdieren zijn
- Omheining box dierveilig
- Katten zouden niet moeten kunnen klimmen
- Zet buitenverblijven voor konijnen en cavia's op grote afstand van de box
Buxus als geneeskrachtige plant
Ondanks zijn giftigheid werd de doos al in de oudheid als medicinale plant gebruikt. Het werd vooral gebruikt als middel tegen hoest en maag- en darmaandoeningen. Tegenwoordig wordt de plant niet langer als remedie gebruikt, omdat de dosering uiterst problematisch is. Overdosering leidt tot braken en krampen. Het kan zelfs dodelijk zijn. Alleen in de homeopathie wordt Buxus nog af en toe voorgeschreven bij reuma.