Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Leeuwebekken zijn klassieke planten die vaak in cottage-tuinen worden gezien vanwege hun niet veeleisende karakter en pittoreske bloemen. Ze vormen vrij veel bloemen en staan vaak langs paden of in de buurt van velden en trekken door hun felle kleuren op magische wijze vooral kinderen aan. Veel ouders, eigenaren van huis- en boerderijdieren vragen zich daarom af of de weegbree plant giftig is. Geen wonder, want Antirrhinum is verwant aan giftige planten zoals vingerhoeden.
ingrediënten
De vraag of leeuwebekken giftig zijn, kan met een volmondig nee worden beantwoord. Leeuwebekken zijn niet giftig, noch voor mens noch voor dieren. Omdat leeuwebekken lid zijn van de familie van de weegbree (bot. Plantaginaceae), nemen veel mensen aan dat ze, net als vingerhoedskruid (bot. digitalis), giftige planten moeten zijn, vooral voor kinderen. Het zijn echter de ingrediënten van de planten die informatie geven over hun toxiciteit. Dit is ook het geval met leeuwebekken, vooral de veldleeuwebek (bot. Antirrhinum orontium), de meest voorkomende soort van het geslacht dat in Duitsland voorkomt en, volgens de naam, voornamelijk in de buurt van velden groeit. Evenzo moet hier de grote veldmond (bot. Antirrhinum majus) worden genoemd, die behoort tot het deel van de mediterrane leeuwebekken. De ingrediënten zijn als volgt:
- vitamines
- essentiële oliën
- niet-giftige bitterstoffen als bescherming tegen eten
- mineralen
- secundaire plantaardige stoffen: voornamelijk verantwoordelijk voor de kleuring
Zoals je kunt zien, zijn leeuwebekken geen giftige planten, integendeel. De meeste ingrediënten zijn: gezond voor mensen en helemaal niet gevaarlijk.
gevaar voor verwarring
In vergelijking met andere leden van de familie vormen leeuwebekken geen glycosiden, zoals bijvoorbeeld het geval is bij digitalis (rood vingerhoedskruid). Hierdoor vormen de planten geen enkel gevaar en kunnen ze gemakkelijk zonder handschoenen worden verzameld of verzorgd. Kinderen kunnen de bloemen zelfs zelf plukken, maar ze moeten voorzichtig zijn, want leeuwebekken worden geassocieerd met de volgende soorten planten: vergis je kan worden:
- Toadflax (bot. Linaria vulgaris): Groei en bloemen op het eerste gezicht vergelijkbaar
- andere giftige weegbreeplanten zoals vingerhoedskruid, penstemon (bot. Penstemon) of ereprijs (bot. Veronica)
- Wolfsmelkfamilie (bot. Euphorbiaceae): uitsluitend vanwege de bloemen; anders gemakkelijk te onderscheiden
Wolfsmelkfamilie
Hoewel toadflax, een oude medicinale plant, ondanks zijn bittere smaak en algemene oneetbaarheid geen gevaar vormt, moet je bijzonder voorzichtig zijn met wolfsmelkplanten. Deze vormen een giftig melksap dat giftig is voor honden, katten en mensen. Een typische wolfsmelk, waarmee de leeuwenbek op het eerste gezicht zou kunnen worden verward, is de scherpe of ezelwolfsmelk (bot. Euphorbia esula). Voor volwassenen is het verschil qua bloemen snel herkenbaar, de allerkleinsten hebben er vaak moeite mee. Andere wolfsmelkplanten met vergelijkbare bloemen:
- Wonderboom (bot. Ricinus communis)
- Veelkleurige wolfsmelk (bot. Euphorbia epithymoides)
- Cypress Wolfsmelk (bot. Euphorbia cyparissias)
Zolang je je beschermelingen, katten en honden alleen leeuwebekken of zelfs paddenvlas laat aanraken, is er geen risico op vergiftiging. Omdat wolfsmelkplanten gemakkelijk te onderscheiden zijn van leeuwebekken, hoeft u alleen maar goed te kijken. Anders hoeft u zich geen zorgen te maken, zelfs niet als er meerdere bloemen van de weegbree-familie worden geconsumeerd. Ook landbouwhuisdieren zoals paarden of varkens, knaagdieren en konijnen kunnen de planten consumeren.
Cypress Wolfsmelk, Euphorbia cyparissias
tip: De sectie Saerorhinum met zijn 15 soorten heeft ook dezelfde ingrediënten. Dus als u een leeuwenbek tegenkomt terwijl u op vakantie bent in de VS of Canada, waar de sectie wordt gevonden, hoeft u zich geen zorgen te maken over mogelijke toxiciteit.
Leeuwebekken eetbaar?
Vraag je je af of leeuwebekken eetbaar zijn nadat je hebt geleerd dat de bloemen niet giftig zijn? Dan mag je van geluk spreken, want de prachtige bloemen zijn een vergeten hoogtepunt voor een zoet tussendoortje. Omdat de bloemen, net als alle delen van de plant, essentiële oliën bevatten, inspireren ze met een aangenaam bloemig-suikerachtig aroma dat perfect kan worden gecombineerd met de volgende gerechten:
- taart
- taarten
- yoghurt
- pudding
- fruit crèmes
- verse fruitsalades
- bloemensalades
Geniet op de juiste manier van leeuwebekken
Ze worden voornamelijk rauw gegeten en inspireren hier alleen al met hun aroma, ze smaken erg goed vooral voor kinderen en paarden hebben ook niets tegen de bloemen. Als u de bloemen echter wilt eten, moet u ze van tevoren klaarmaken om de oneetbare stengels, die onaangenaam zijn door hun bittere smaak, niet te eten. De volgende tips helpen je om van leeuwebekken te genieten:
1. De bloemen worden eenvoudig van de plant getrokken. Hier pak je met drie vingers de basis van de bloem vast en knip je deze voorzichtig met je hand af. Het is nog gemakkelijker met een schaar, die schoon en scherp moet zijn.
2. Wil je de bloemen direct opeten, schud ze dan gewoon uit of trek ze snel door het water. Hiermee wordt voldoende vuil verwijderd. De verse bloemen zijn ook uitermate geschikt als decoratie op taarten en taarten.
3. Wil je de leeuwebekken wat langer bewaren, plaats ze dan gewoon in een waterbad. Daar gaan de bloemen enkele uren mee voordat je ze kunt consumeren.
4. Laat de toppen niet te lang in de lucht hangen. Ze verdorren zeer snel en verliezen steeds meer hun aroma, wat je ten koste van alles moet vermijden.
tip: Mensen die allergisch zijn voor bepaalde plantaardige eiwitten moeten het advies krijgen om de bloemen niet te eten, omdat de hele familie van weegbree ze produceert. Ze kunnen allergische reacties veroorzaken zodra de plant is geconsumeerd en bij ernstige symptomen moet een arts worden geraadpleegd en mag de getroffen persoon niet worden genegeerd.
Uitzondering: pesticiden
Leeuwebekken worden gevaarlijk voor de gezondheid als ze zijn behandeld met chemische bestrijdingsmiddelen. Omdat de wilde exemplaren van de leeuwebek bijvoorbeeld constant in contact staan met de bodem, de watervoorziening en de lucht van de akkers, kan dit ertoe leiden dat er bestrijdingsmiddelen in het gewas worden opgeslagen. Insecticiden, fungiciden en herbiciden zijn op de lange termijn niet gezond en kunnen tot gezondheidsproblemen leiden.
Als er in de directe omgeving velden, wijngaarden en braakliggende grasvelden zijn die worden gebruikt voor biologische landbouw, dan kunt u daar natuurlijk ook verzamelen zonder het risico te lopen bestrijdingsmiddelen te consumeren. Specimens uit je eigen tuin zijn natuurlijk bijzonder aan te raden, omdat je volledige controle hebt over hun opfok. Dit heeft u natuurlijk liever. Volg deze tips ook als je leeuwebekken op vakantie tegenkomt, aangezien er wereldwijd chemische bestrijdingsmiddelen worden gebruikt.
tip: Natuurlijk mag u geen leeuwebekken eten als u uw zelfgekweekte of aangeplante exemplaren behandelt met chemische bestrijdingsmiddelen. In dit geval moet je alleen de planten bewonderen, maar ze niet door salades mengen of gewoon opeten.