Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
De sleedoorn, door biologen ook wel Prunus Spinosa genoemd, komt veel voor met zijn kenmerkende stekels en diep donkerblauwe bessen en is daarom algemeen bekend. De vruchten van deze wilde pruimensoort waren vroeger erg populair voor sappen, likeuren en jams en trekken de laatste tijd weer meer aandacht. Maar hoe zit het met de bekende wijsheid dat de vrucht van de sleedoorn giftig is als hij rauw is en alleen bewerkt kan worden gegeten?
Zijn sleepruimen giftig rauw?
Ten eerste is het antwoord op deze vraag, objectief bekeken, ja. Omdat de pitten van de sleedoorn, een steenvrucht, het blauwzuurglycoside amygdaline bevatten, dat na consumptie in het menselijk lichaam toeneemt waterstofcyanide wordt omgezet. Op dit punt moet men het echter al in perspectief plaatsen, aangezien andere pitvruchtenpitten dezelfde stof ook bevatten. Het amygdalinegehalte van appelzaden of bittere amandelen is aanzienlijk hoger dan dat van sleedoornbessen. Bovendien moet worden benadrukt dat de huid en het vruchtvlees van de sleedoorn deze stof niet bevatten en daarom puur medisch gezien niet giftig en volkomen onschadelijk zijn. Over het algemeen mogen de bessen van de sleedoorn niet met de zaden worden gegeten. Maar zelfs het eten van individuele zaden wordt als ongevaarlijk beschouwd.
Voor kinderen, vooral kleine kinderen, is de situatie anders. Uw organisme kan de benodigde hoeveelheid blauwzuur nog niet afbreken. Het gevolg van het eten van sleedoornpitten is dan snelle diarree en braken!
merk op: Voor dieren, vooral vogels, zijn onbewerkte sleedoorns volkomen ongevaarlijk en niet giftig. Daarom zijn de doornstruiken niet alleen populaire toevluchtsoorden en zelfs broedplaatsen voor vogels, maar ook een belangrijke voedselbron in het begin van de winter.
Zure/bittere smaak
Maar waar komt de algemene en hardnekkige overtuiging dat sleepruimen giftig zijn vandaan? Als je vroeg in de herfst een Prunus Spinosa-bes probeert, dan zal deze vraag zichzelf bijna beantwoorden: rauw gegeten hebben de bessen in eerste instantie een zeer zure en soms scherp-bittere smaak. Deze smaak wordt voornamelijk veroorzaakt door het hoge gehalte aan looizuren in de pulp. Terugkijkend op de vraag naar de toxiciteit van de bessen kan hier uitdrukkelijk worden benadrukt dat de looizuren een sterk nadelig effect hebben op de smaak, maar dit staat geenszins in verband met een eventuele toxiciteit.
Sleedoorn, Prunus spinosa
merk op: Vooral gevoelige mensen kunnen inderdaad reageren op het looizuurgehalte als ze te veel eten. Dit is echter geenszins een kwestie van giftige stoffen in de sleedoorn, maar eerder een bijzondere gevoeligheid of gevoeligheid van de individuele persoon.
op drift
Keer op keer leest men dat rauwe sleepruimen zowel een laxerend als driftig effect hebben. Zoals gezegd treedt het laxerende effect alleen op bij zeer gevoelige mensen of wanneer grote hoeveelheden van de bessen worden geconsumeerd. Hetzelfde geldt voor het drifteffect. In medische termen betekent dit het eigendom van de samentrekking van bloedvaten. Dit effect is echter van bijzonder belang voor de medische toepassing van de ingrediënten. Er hoeft geen rekening mee te worden gehouden bij het eten van "gewone" hoeveelheden. Omdat het oogsten van de sleedoorn erg arbeidsintensief is, zou de maximale hoeveelheid geconsumeerde bessen zichzelf toch moeten reguleren.
eetbaarheid
Er is echter een manier om de vrucht van de sleedoorn rauw te eten en er tegelijkertijd van te genieten. Want als je wacht op de eerste nachtvorst, worden de bessen ineens lekker zonder hun karakteristieke aroma te verliezen. Maar hoe komt dat en gebeurt het altijd als er vorst is?
De verandering in het pulpgehalte wordt eigenlijk veroorzaakt door het invriezen. Want dan worden de tannines afgebroken en omgezet in suiker. Zo worden aan de ene kant de zure tot bittere tonen verminderd, terwijl de zoetheid tegelijkertijd toeneemt.
Op dit punt moet echter worden opgemerkt dat de verandering in smaak geen verband houdt met het feit of de bessen giftig zijn. Uiteindelijk maakt de vorst alleen bessen die rauw kunnen worden gegeten voordat ze eetbaar zijn.
tip: Als de vorst lang aanhoudt, kun je de sleedoornbessen een tijdje in de vriezer leggen om natuurlijke vorst na te bootsen.
merk op: Houd er rekening mee dat dit artikel geenszins een vervanging is voor een doktersbezoek. Er is geen garantie voor de juistheid van medische verklaringen.
Gedetailleerde informatie over eerste hulp bij vergiftiging en belangrijke informatie over de antigif.webpcentra vindt u hier.