Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
De rode biet, die verwant is aan snijbiet en ook wel rode biet wordt genoemd, dankt zijn naam aan de intens paarse knollen. Deze power bulbs zijn nu verkrijgbaar in verschillende kleuren en fruitvormen. Kenmerkend voor rode biet is de aardse en lichtzoete smaak, die meer of minder uitgesproken is afhankelijk van het oogstmoment. Met betrekking tot de kwaliteit van het geoogste fruit speelt de juiste timing een cruciale rol.
Beste oogsttijd
Door je aan de vruchtwisseling te houden, kun je bij het zaaien al invloed uitoefenen op de kwaliteit van de latere oogst of de opbrengst. Omdat het kan beschermen tegen de kolonisatie van schadelijke bodemschimmels. Daarnaast kunnen goed gekozen mengculturen een positief effect hebben op smaak en aroma.
Mengculturen met bijvoorbeeld kool, sla, komkommer, bonen, erwten, venkel, veldsla, aardbeien, dille of bonenkruid hebben hun waarde al meermaals bewezen. Aan de andere kant moet het planten in de directe omgeving van andere knolgewassen, aardappelen, snijbiet, spinazie, prei, tomaten en suikermaïs worden vermeden.
- juiste oogsttijd is afhankelijk van het betreffende ras en het tijdstip van zaaien
- De belangrijkste oogsttijd voor rode biet is tussen juli en oktober
- van zaaien tot oogsten duurt ongeveer 120-150 dagen
- Groenten kunnen in bijna elk stadium worden gegeten, ongeacht de reguliere oogsttijd
- Knollen zijn nooit echt onvolwassen
- indien vroeg gezaaid, rond april, zijn de rode knollen al rijp in de zomer
- Vruchten van later zaaien, rond juni, kunnen tot de eerste nachtvorst in de grond blijven
- Knollen die volledig rijp en volgroeid zijn, ongeveer zo groot als een tennisbal
- Rode biet jong geoogst als 'Baby Beets', bijzonder mals en aromatisch
Opbrengsten van vroege zaai, vóór juni, zijn niet geschikt voor opslag, omdat ze te vroeg te groot zouden worden. Hoe groter en ouder de knollen worden, hoe meer water ze opslaan en hoe meer aroma verloren gaat. Uiterlijk bij de eerste nachtvorst is de oogsttijd voorbij en moet de rode biet uit de grond. Deze kleine knollen verdragen temperaturen van maximaal min 3 graden.
Tip: Niet alleen de knollen maar ook de jonge bladeren kunnen geoogst en gegeten worden, ze bevatten ongeveer zes keer zoveel vitamine C als de knollen. Ze mogen echter niet groter zijn dan 10 cm, want alleen dan zijn ze nog mals en bevatten ze weinig oxaalzuur. Vanzelfsprekend mogen niet alle bladeren worden afgesneden, want alleen zo kunnen de knollen doorgroeien en rijpen. De hartblaadjes moeten in ieder geval op de knol blijven.
oogst
Hoe wordt er geoogst?
Kies een zonnige dag om deze groente te oogsten. Zelfs als u zich geen zorgen hoeft te maken over het eten van deze onrijpe vruchten, kan frequente consumptie leiden tot verhoogde nitraatvervuiling. Om deze zo laag mogelijk te houden, is het tijdstip van de dag waarop de oogst plaatsvindt cruciaal. Als de oogst in de late namiddag plaatsvindt, is het nitraatgehalte in de knollen het laagst. Het wordt meestal pas problematisch als rode biet regelmatig en vaak wordt gegeten.
- niet alleen de juiste timing maar ook een zorgvuldige aanpak bij het oogsten is belangrijk
- Knollen mogen niet gewond raken
- de kleinste schade kan al snel leiden tot de vorming van rot
- Het is het beste om een graafvork te gebruiken om te oogsten
- zodat de knollen 's morgens iets kunnen worden opgetild maar nog niet kunnen worden uitgetrokken
- haal ze alleen in de late namiddag of vroege avond op
Tip: De kleurstof in de rode biet heeft een intense kleurkracht. Draag daarom geschikte kleding bij het hanteren van deze vruchten. De rode kleur blijft meestal ook een paar dagen aan de handen plakken.
opslag
Bewaarbare bieten worden meestal in oktober geoogst. Babyknollen die in de zomer zijn geoogst, kunnen niet worden bewaard, ze moeten snel worden gegeten. De vers geplukte rode biet mag nooit worden gewassen voor opslag. Bovendien moet een te warme en vochtige opslag worden vermeden, omdat dit kan leiden tot een verhoogde nitraat- of nitrietverontreiniging.
Een koele en donkere kelder met een relatief hoge luchtvochtigheid is het meest geschikt voor opslag. Als er geen kelder is, volstaat een zogenaamde huur, die je relatief eenvoudig zelf kunt maken.
kelder kamer
In een koele, donkere kelder is deze groente enkele weken houdbaar. Zet het kruid uit voordat je het opbergt. In geen geval mag het worden afgesneden, dan zouden de knollen uitbloeden. Veeg vervolgens de losse grond voorzichtig met uw handen weg. Tik niet op de grond, dat zou de vrucht beschadigen.
Nu pak je een standaard houten kist en bekleed je deze met folie. Vul het dan ongeveer halverwege met nat zand. Spreid de bieten uit op het zand en dek ze weer af met een laag zand. Indien nodig kunnen de knollen in meerdere lagen op elkaar worden bewaard. Ze mogen echter niet aanraken. Hoe hoger de luchtvochtigheid in de kelder, hoe minder water de knollen zullen verliezen, mits koel.
huur
Een zogenaamde zwad, die vaak wordt gebruikt voor het bewaren van aardappelen, wortelen of andere wortelgroenten, is ook ideaal voor het bewaren van rode biet. Voor een bijbehorende huurprijs kies je eerst een klein plekje in de tuin, zo mogelijk niet zo ver van het huis. Vervolgens graaf je een kuil van ongeveer 60 x 60 cm breed en diep.
Om ze te beschermen tegen woelmuizen en andere knaagdieren, worden ze vervolgens bekleed met een fijnmazig rooster of gaas, zowel de bodem van de put als de muren. Als alternatief kunnen ook massieve materialen zoals bekistingsplaten voor de wanden worden gebruikt. Leg nu een laag zand van ongeveer 10 cm dik op de bodem van de hoop aarde, waarop de bieten worden verdeeld. Nogmaals, de knollen mogen elkaar niet raken.
Afhankelijk van hoeveel u wilt opslaan, kunnen ze dienovereenkomstig worden gestapeld. Tussen elke knollenlaag moet altijd een voldoende dikke laag zand zitten. Een laag stro vormt de afsluiting en de uitgegraven aarde wordt erover uitgestrooid. Indien nodig kan het geheel ook worden bekleed met planken. Bij vorstvrij weer moet de zwad af en toe geopend en geventileerd worden. Kleinere hoeveelheden van deze paarskleurige knollen zijn ook heel goed te bewaren door ze in te vriezen of te beitsen in azijn.