Wie houdt er niet van in de zomer? Rode, sappige, zoete aardbeien, liefst uit eigen tuin. Allemaal prachtig en een reden tot vreugde, zolang er geen vlekken op de bladeren zijn, omdat ze wijzen op een ziekte.

Bruine bladeren op aardbeienplanten

Bruine bladeren zijn een indicatie dat a paddenstoelen soorten is gekomen. Het is ofwel witte vlekziekte of rode vlekziekte. Beide ziekteverwekkers komen vaak samen voor en verschillen in hun verspreiding. De behandeling is echter hetzelfde voor beide ziekteverwekkers en de aardbeien zijn meestal te redden.

rode vlek ziekte

Rode vlekziekte is vaak de oorzaak van de vorming van bruine bladeren. Deze ziekte verspreidt zich meestal tijdens het oogstseizoen. Uiterlijk zijn paarse tot bruinachtige vlekken op de bladeren, die ongeveer vier millimeter groot kunnen zijn. De zieke delen van de aardbeiplant zijn meestal geel.

  • Ontwikkeling van paarse vlekken
  • Spotgrootte rond 4 mm
  • Verkleuring van de bladeren tot bruingeel

vitiligo

Zoals de naam al doet vermoeden, kan de witte vlekziekte worden herkend en onderscheiden van de rode vlekziekte omdat de vlekkleur lichter is. Dit zijn ronde, heldere vlekken met een roodachtige rand. Het bladweefsel dat zich in het midden van de plek bevindt sterft geheel of gedeeltelijk af en het blad wordt eerst geel, dan bruin en valt uiteindelijk af.

  • Ontwikkeling van witte vlekken met een rode rand
  • Spotgrootte wordt steeds groter
  • Bladweefsel sterft

combinatie van de ziekte

Als de aardbei zwaar is aangetast, komen de vlekken van beide ziekten samen. Dit verkleint het assimilatiegebied van het blad en verzwakt de plant. Soms wordt niet alleen het blad maar ook de vrucht aangetast, zelfs de kelkblaadjes kunnen ziekteverschijnselen vertonen.

Zelfs de koude winter verandert niets aan de plaag, omdat de schimmelsporen kunnen overwinteren. Ze blijven op de aangetaste planten en worden vervolgens verspreid naar andere exemplaren door regendruppels, windbeweging of direct contact.

Preventie van bruine vlekken

Rode en witte stippathogenen hebben een warme, vochtige omgeving nodig om te kunnen ontkiemen. Preventie nummer één is daarom droog gebladerte. Bij regen is het belangrijk dat de planten snel kunnen drogen. De plantafstand is hierbij cruciaal. Tussen twee aardbeienplanten moet een minimale afstand van 30 cm zijn. 60 cm is verplicht tussen afzonderlijke rijen.
Met een editie rietje je kunt ervoor zorgen dat er geen regen opspat en de planten vervuilt. Als je jezelf water geeft, moet je ervoor zorgen dat je alleen 's ochtends water geeft en dat de bladeren droog blijven.

  • Geef aardbeienplanten altijd 's ochtends water
  • houd de bladeren droog
  • Let op plantafstand

Behandel bruine bladvlekken effectief!

Zodra het blad van kleur is veranderd, is een goede behandeling belangrijk. Je kunt alvast meedoen paardenstaartbouillon zorg ervoor dat uw aardbeien veerkrachtiger zijn. U kunt ook kiezen voor rassen die minder vatbaar zijn voor ziekten.

Als u een aangetaste plant ontdekt, is het belangrijk dat u alle aangetaste bladeren zorgvuldig verwijdert. Zet ze op de composthoop en laat ze nooit in bed liggen. Een op koper gebaseerd fungicide kan ook als behandeling worden gebruikt. Deze zijn toegestaan in de biologische teelt en tasten de eetbaarheid niet aan.

Categorie:

Tuinplanten