Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
dikke kip
De dikke hen is een bijzonder soortenrijke vetplant. Als kinderen als kleine ontdekkingsreizigers op pad zijn, hoeven ze niet ver te zoeken naar een dikke kip. Hun vlezige bladeren kunnen als salade in het spel worden gebruikt. Daarnaast bloeien dikke hennen in de nazomer in een grote verscheidenheid aan kleuren zoals paars, roze en geel, afhankelijk van de soort, zodat kinderen en huisdieren door de bloemen aangetrokken kunnen worden. Hier leest u of in dergelijke gevallen voorzichtigheid geboden is en wat ouders of eigenaren van gezelschapsdieren in geval van nood kunnen doen.
oorsprong
Natuurlijk veerkrachtig
Dikke kippen (Latijn: Sedum), ook bekend als stonecrops of stonecrops, worden wereldwijd verspreid met meer dan 420 soorten. Ze groeien in heel Europa en ook in andere continenten zoals Afrika en Zuid-Amerika. Ze gedijen meestal goed in moestuinen en op balkons. Dat is niet verwonderlijk, want het zijn zeer robuuste, onderhoudsvriendelijke en mooie planten. Zelfs sterke zon, droogte en arme grond kunnen hen geen kwaad doen. Dergelijke resistente planten bevatten meestal gif.webpstoffen in hun bloemen en bladeren om zich te verdedigen tegen ongedierte. Maar hoe zit het met de dikke kip? Is deze plant giftig, of is het veilig voor kinderen en huisdieren om aan te raken of zelfs te eten?
toxiciteit
Geen kritische concentratie van gif.webp
Noch ouders van jonge kinderen, noch eigenaren van gezelschapsdieren hoeven zich zorgen te maken over de toxiciteit van dikke kippen. Dikke kippen worden als ongevaarlijk beschouwd. Als ze al zijn, zijn ze slechts zeer licht giftig. Hun dikke, watervasthoudende bladeren bevatten wel alkaloïden, tannines, flavonoïden, glycosiden en looizuren, maar in zulke lage concentraties dat de planten niet als giftig kunnen worden bestempeld. Sterker nog, ze zijn niet eens oneetbaar.
Dikke kip, sedum
Let op - uitzondering
Wanneer moet je voorzichtig zijn?
Een uitzondering is de zogenaamde magnifieke muurpeper (Hylotelephium spectabile), waardoor de roze bloeiende plant grotendeels door dieren wordt afgewezen. Na consumptie kan het leiden tot irritatie van de maag. Bovendien lijken sommige Zuid-Afrikaanse dikbladige planten van het geslacht Cotyledon nerveuze en spiersymptomen te veroorzaken wanneer ze herhaaldelijk worden geconsumeerd.
geneeskrachtige plant
Aanbevolen voor uitwendig gebruik
Als sedum in de geneeskunde wordt gebruikt, kan het uitwendig helpen bij slecht genezende wonden. Uitwendig gebruik van de planten wordt over het algemeen aanbevolen. Vroeger werden zowel de bladeren als het sap dat eruit geperst werd medicinaal gebruikt in de volksgeneeskunde. Van het sap wordt gezegd dat het het bloeden stopt en de wondgenezing versnelt.
Bloemknoppen van de muurpeper, Sedum
eetbaarheid
Eetbaar met mate
Tegenwoordig is het nauwelijks bekend dat de dikke kip, die in veel rotstuinen en borders te vinden is, zowel een algemeen saladekruid was als een geneeskrachtige plant die in vroeger tijden niet zelden werd gebruikt. De plant dankt zijn naam "muurpeper" ook aan zijn sterke, kruidige smaak. Als de dikke kip in zeer grote hoeveelheden wordt gegeten, kan dit af en toe leiden tot misselijkheid en maag- en darmproblemen. Maar in de regel worden zelfs kleinere huisdieren niet geplaagd door dergelijke effecten. Daarom is de plant erg populair bij konijnen en cavia's, die het meestal zonder problemen verdragen.
Eetbare delen van de dikke kip
De dikke, vlezige bladeren van de plant zijn bijzonder geschikt om met mate te consumeren. Bij sommige soorten kunnen de wortelknollen ook worden gekookt en als groenten worden gebruikt. De bladeren daarentegen kunnen vers worden gegeten of in olie worden bewaard. De bladeren kunnen worden gebruikt in salades of als specerij.
De volgende soorten worden bijzonder goed verdragen:
- Heet vetkruid (Sedum acre)
- Milde muurpeper (Sedum sexangulare)
- Kaukasische muurpeper (Sedum spurium)
- Roodachtige muurpeper (Sedum rubens)
- Grote sedum
- Paars muurpeper
Lange muurpeper, Sedum telephium xenox
tips
tips en trucs
Uit voorzorg mogen kinderen niet worden aangemoedigd om de plant te eten of het geperste sap door te slikken. Niets staat echter uitwendig gebruik (bijvoorbeeld ter bestrijding van wratten) in de weg. Vanwege de scherpte zijn de bladeren en stengels van de plant niet bijzonder smakelijk voor kinderen, dus ze consumeren meestal geen grote hoeveelheden van de plant tijdens het spelen. Ook mist de dikke kip bessen waar kinderen zich misschien toe aangetrokken voelen. Als algemene regel geldt dat het een goed idee is om kinderen te leren geen planten te eten die ze niet kennen.
Op deze manier kan worden uitgesloten dat er maagklachten of darmirritaties optreden. Als kleine kinderen ondanks alle voorzichtigheid toch buikpijn krijgen na het consumeren van grotere hoeveelheden plantendelen, kan het toedienen van vloeistoffen zoals water en thee de symptomen verlichten en laten verdwijnen. Bananen geven of chocolade eten kan ook helpen als er symptomen zijn ontstaan.
bronnen:
- Informatiecentrum tegen vergiftiging
http://gizbonn.de/272.0.html