Het oogstseizoen voor daslook begint in maart en elk jaar trekken talrijke liefhebbers weer op pad om daslook voor eigen gebruik te verzamelen. Met zijn karakteristieke aroma is Allium ursinum een van de klassiekers in de keuken, maar je moet je bewust zijn van verborgen gevaren bij het oogsten van daslook. Lelietje-van-dalen en herfstkrokus groeien in de directe omgeving en lijken verwarrend veel op daslook, maar bij nader inzien zijn de verschillen duidelijk.

gevaar voor verwarring

Let op: gevaar voor verwarring

Door de op het eerste gezicht gelijkaardige bladvorm komt het vaak voor dat mensen in plaats van daslook de giftige lelietje-van-dalen en herfstkrokus verzamelen en zichzelf vergiftigen door ze op te eten. Het is daarom belangrijk om te weten hoe de individuele soorten verschillen, zodat geen van deze gevaarlijke giftige planten tijdens de oogst in de mand terechtkomt. Na de bloei lijken de planten niet meer echt op elkaar, maar het duurt minimaal april voordat de eerste daslookbloemen te zien zijn. Lelietje-van-dalen bloeit nog later. Daarom is het in maart bijzonder belangrijk om de kenmerken van elke soort te kennen.

  • bladvorm
  • kleur
  • natuur
  • bloesem
  • groei
  • geur
  • plaats
bloemknoppen van daslook

Al deze elementen helpen bij de identificatie en kunnen ter plekke worden toegepast. Het wordt moeilijk om de bladeren te onderscheiden als ze eenmaal in uw opvangzak zijn terechtgekomen. U zit dus aan de veilige kant als u de planten voor de oogst identificeert en alleen de gecontroleerde daslookplanten oogst. Dit is de enige manier om volledig uit te sluiten dat je geen giftige bladeren hebt verzameld. Het is fascinerend om te zien dat de drie planten uit totaal verschillende families komen, maar zonder de bloem erg op elkaar lijken.

Merk op: Dit onderscheid is natuurlijk alleen nodig als je wilde daslook gaat verzamelen in het bos. Als je zelf Allium ursinum hebt gekweekt, kun je de plant niet verwarren, tenzij je er een herfstkrokus of lelietje-van-dalen naast hebt geplant.

wilde knoflook

Wilde knoflook in detail

Allium ursinum behoort tot de preifamilie en is verwant aan knoflook, uien en bieslook. De bosknoflook is dan ook net zo populair in de keuken als de andere planten omdat het dezelfde ingrediënten bevat, alleen in een andere concentratie. Een van de grootste en belangrijkste verschillen in daslook is het aroma. Van de drie "dubbeltjes" heeft alleen de daslook essentiële oliën in de bladeren, die zorgen voor de typische geur en onmiskenbaar verwijzen naar de preiplant.

De locatie is als volgt:

  • loof- en gemengde bossen
  • Laaglandbossen hebben de voorkeur
  • vochtige, voedselrijke bodems, vaak leemachtig
  • halfschaduw

Daslook groeit graag in het donker en geeft de voorkeur aan grond die hen voldoende ruimte en voedingsstoffen geeft om grote trossen te vormen. Afhankelijk van de ligging van het bosgebied kan het voorkomen dat de afzonderlijke locaties elkaar overlappen en de giftige planten even goede omstandigheden bieden, wat weer tot verwarring kan leiden. Vanaf dit punt wordt de bepaling van het blad en de groei toegevoegd, aangezien de standplaatscondities alleen niet voldoende zijn. Het komt zelfs vaak voor dat Convallaria majalis direct tussen de daslookplanten groeit.

Wilde knoflookbloemen met witte bloemschermen

wilde knoflook blad

Het daslookblad is als volgt samengesteld:

  • eerder ontkiemen dan lelietje-van-dalen en herfstkrokus
  • in warmere streken (Zuid-Duitsland) van eind februari tot begin maart
  • tussen 1 - 3 bladeren worden gevormd, twee komen het meest voor
  • tussen 2 - 5 cm breed en ovaal
  • elk blad groeit individueel op een bladsteel van 5 - 20 mm lang
  • de stengel groeit ofwel direct uit de bol of de bloemsteel
  • parallelle aderen
  • De onderkant van het blad is mat (zeer belangrijk)
  • driehoekige, holle steel
  • bladeren zijn zacht
  • kijk vaak uit de sneeuw

Een cruciale factor naast de geur is de onderkant van het blad, waar je meteen kunt zien om welke plant het gaat. Herfstkrokus en lelietje-van-dalen hebben geen matte onderkant en zijn ook veel harder dan de zachte daslookbladeren. Hierdoor verliezen de bladeren sneller hun aroma. De verschillen in groei zijn net zo belangrijk, want bij Allium ursinum groeien de bladeren eerst op de stengel en omsluiten deze niet. Ze spreiden zich uit vanaf de bloemstengel en hangen in een boog naar beneden, waarbij de punt bijna de grond raakt.

wilde knoflook bladeren

De bloem daarentegen ziet er als volgt uit:

  • Kleur wit
  • individuele bloemen, ongeveer 20, staan samen in een pseudo-scherm
  • Het scherm is rond
  • individuele bloemstengels kunnen tot 2 cm lang zijn
  • Bloemblaadjes zijn tussen de 8 - 10 mm lang, meestal puntig
  • Bloeiperiode: april - juni

De drie planten zijn bijzonder gemakkelijk te onderscheiden door hun bloemen en je kunt ze helemaal niet verwarren als je ze tijdens de bloeiperiode zou verzamelen. Het intense aroma van de bladeren lijdt echter onder de bloemen en daarom valt de beste oogsttijd in maart, wanneer de bladeren in hun beste groeifase zijn. Over het algemeen is het aan te raden om de daslook pas te oogsten als de individuele stengels al ver genoeg uit de grond zijn geslagen. Zo weet je of de bladeren afzonderlijk of samen staan.

Merk op: Vertrouw niet alleen op de geur van de bladeren bij het verzamelen van Allium ursinum. Terwijl de smaakstoffen in de huid trekken, blijft de geur aan je kleven en kan je de bladeren van een giftige dubbelganger wrijven, waardoor ze gaan ruiken als heksenbollen.

Lelietje van dalen

Lelietje-van-dalen in detail

Het lelietje-van-dalen is een aspergeplant die uit dezelfde orde komt als de bosknoflook, maar niet uit dezelfde familie. Daarom lijken ze zo op elkaar, maar bij nader inzien verschillen ze aanzienlijk. Deze verschillen beginnen bij het blad, dat totaal anders is dan daslook. Het is echter gemakkelijk om de twee te verwarren, omdat ze echt op elkaar lijken, vooral in de eerste paar weken na het ontkiemen.

Lelietje-van-dalen is erg giftig

Lelietje-van-dalenblad

Het lelietje-van-dalenblad in detail:

  • niet ontkiemen tot maart
  • vaak pas te zien als er geen sneeuw meer ligt
  • er worden altijd twee bladeren gevormd, zelden drie, hoewel dit de uitzondering is
  • Bladeren ontspruiten samen op een stengel
  • omhels dan de bloemstengel
  • de bloemstengel schiet uit het midden tussen de bladeren
  • Lengte: 12 - 20 cm
  • Breedte: 2,5 - 5 cm
  • Bladeren worden in het involucrale vel (schutblad) gerold.
  • het schutblad wordt bruin naarmate het groeit
  • ze zijn breed en lancetvormig van vorm
  • Bladeren zijn puntig en wijzen naar boven
  • val niet als wilde knoflookbladeren
  • er zijn ook verschillende lagere bladeren direct op de grond, die de basis omsluiten
  • hebben een glanzend oppervlak en onderkant
  • heb geen aroma

Het lelietje-van-dalen en daslook hebben de grootste kans om verward te worden, omdat de verschillen op het eerste gezicht vrij subtiel zijn. Maar bij nader inzien zijn ze niet meer te verwarren, uiterlijk bij het omslaan van de pagina's. Dit is vooral belangrijk omdat lelietje-van-dalen vaak geen bloemen vormen wanneer ze worden gevonden op een locatie met wilde knoflook. Omdat deze vaak schaduwrijk zijn, richt het lelietje-van-dalen zich puur op de vorming van de bladeren, waardoor het gemakkelijk is om de twee planten te verwarren.

Convallaria majalis wordt vaker elders gevonden:

  • alle vormen van bossen
  • lichte bossen voorkeur
  • dennen-, beuken- en eikenbossen zijn bijzonder populair
  • zonnige locaties helpen bij de bloei

Kenmerkend is de bloem, daar de plant zijn naam aan dankt. De kleine, witte bloemen hangen in belletjes en zijn allemaal te vinden op een lange steel die tussen de twee bladeren groeit. Tijdens de bloeiperiode van mei tot juni worden ze in al hun glorie gepresenteerd.

Lelietje-van-dalenbladeren

Tip: Om de twee planten niet te verwarren, kun je de grond rond de lelietje-van-dalen gemakkelijk blootleggen. Ze vormen wortelstokken waardoor de wortels dicht bij het oppervlak groeien, wat noch daslook noch herfstkrokus doet.

herfstkrokus

Herfstkrokus in detail

De herfstkrokus behoort tot de krokusfamilie in het leliegeslacht en wordt zelden aangetroffen bij daslook. De voorkeurslocatie voor herfstkrokussen zijn natte weiden en bossen. De bosrand is een typisch gebied voor Colchicum autumnale. Het kan echter voorkomen dat herfstkrokus samen met daslook voorkomt en hier is het vooral belangrijk om onderscheid te maken tussen de twee planten. Herfstkrokus is nog giftiger dan lelietje-van-dalen en een hoeveelheid van 50 gram is dodelijk bij volwassenen.

bladeren

Daarom moet je de bladeren niet verwarren:

  • Bladeren ontkiemen pas in mei
  • zijn qua grootte en textuur vergelijkbaar met daslookbladeren
  • zijn langer, tot 40 cm
  • zijn moeilijker
  • ontstaan uit een bladsteel, zoals in het geval van het lelietje-van-dalen
  • omsluit de zaadcapsule in het onderste deel
  • er ontstaan nogal wat bladeren, die op elkaar voortbouwen
  • ze omhelzen de stengel
  • Bladeren zijn lichter gekleurd in het onderste deel
  • Glanzende boven- en onderkant
herfstkrokus

Een bijzonderheid die gevaarlijk kan zijn, is de bloeitijd van de herfstkrokus. Dit begint pas in de herfst en je moet er dus speciaal op letten of de onderkant van het blad glanzend is en of de bladeren uit een stengel komen, anders wordt het extreem gevaarlijk.

Categorie: