Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Kikkers zijn een kenmerkend onderdeel van de lokale fauna en worden vertegenwoordigd door een groot aantal soorten. 7 kikkersoorten zijn inheems in Duitsland, die in dit artikel aan u worden gepresenteerd.
In een notendop
- Kikkers anders gekleurd
- meestal groen of bruin
- schokkerige voortbeweging
- gladde, vochtige huid
- zijn onder bescherming
7 inheemse kikkersoorten
Kikkers lijken op het eerste gezicht erg op elkaar, maar als je beter kijkt, zie je duidelijke verschillen, bijvoorbeeld in grootte of kleur. Dit geldt ook voor deze kikkersoorten die inheems zijn in Duitsland.
Gemeenschappelijke kikker (Rana temporaria)
| synoniemen | Maart Kikker, Doop Kikker |
| verdeling | Noord- en Centraal-Europa zonder IJsland tot aan Siberië en Kazachstan, in Zuid-Europa alleen in het noorden van Italië, Spanje en Griekenland |
| leefgebied | klein stilstaand en stromend water, ondiep, zonnig, na vermeerdering struiken, struiken, kleine bomen, moerassen, stadsparken en tuinen |
| hoogte | 7 tot 11 cm |
| basiskleuring | geelbruin, roodbruin, zwartbruin, vrouwtjes met gele buik en rode marmering, mannetjes met gebroken witte buik |
| steekproef | onregelmatig gevlekt zwart, donkere neusstreep tot aan het trommelvlies, donkerbruine slaapvlek, achterbenen donker kruisgestreept |
| lichaamsvorm | stompe snuit, hielbult klein en zacht, 2 duidelijk herkenbare klierruggen op de rug |
| reproductieve tijd | februari tot maart |
| verkering oproep | diep gerommel of gegrom |
| paaien | 1.000 tot 4.400 eieren, paaiklonten kunnen enkele vierkante meters beslaan |
| voedsel | Spinnen, insecten, isopoden, slakken, zeldzame kleine zoogdieren |
| beschermingsstatus | Strikt beschermd volgens de Federale Natuurbeschermingswet (BNatSchG), beschermd in heel Europa volgens de Habitatrichtlijn |
Merk op: Hoge boetes in het bereik van vier tot vijf cijfers kunnen worden verwacht als inheemse kikkers worden gevangen, verwond of gedood omdat ze worden beschermd.
Kleinere eetbare kikker (Pelophylax lesae)
| verdeling | Centraal-Europa en Noord-Italië naar Rusland, niet in Duitsland in kustgebieden |
| leefgebied | kleine stilstaande wateren, rijk aan vegetatie, heide, vijvers, poelen, sloten, tuinvijvers |
| hoogte | 5,5 tot 6,5 cm (vrouwtjes), 4,5 tot 5,5 cm (mannetjes) |
| basiskleuring | grasgroen, zwartbruin, groengeel (bij mannetjes tijdens de paartijd) |
| steekproef | gevlekt bruin of zwart, lichtgroene bovenbelijning, witte stemzakken |
| lichaamsvorm | Puntige snuit, rode klieren, korte onderbenen, grote ronde hielbult |
| reproductieve tijd | Begin maart tot eind juli of begin augustus |
| verkering oproep | spinnend, heel stil |
| paaien | 600 tot 3.000 eieren in totaal, gelegd in kleine paaiklompjes van een paar honderd eieren |
| voedsel | Spinnen, insecten, wormen, slakken, kleine zoogdieren |
| beschermingsstatus | Strikt beschermd volgens BNatSchG, in heel Europa beschermd volgens de Habitatrichtlijn |
Boomkikker (Hyla arborea)
| verdeling | Centraal-Europa behalve Italië en Zuid-Frankrijk tot Zuid-Zweden, via Turkije tot de Kaspische Zee, afwezig in het VK en Ierland |
| leefgebied | Stilstaand water rijk aan riet, na het paaiseizoen alluviale bossen, heggen, stadsparken, tuinen en bomen |
| hoogte | 3 tot 5 cm (vrouwtjes iets groter) |
| basiskleuring | intens groen, geelgrijze onderzijde |
| steekproef | donkere strepen van het trommelvlies over de zijkant van het lichaam naar de dijen |
| lichaamsvorm | stompe snuit, grote zak, iets ronder dan andere kikkers, vingers met plakschijven |
| reproductieve tijd | half april tot juni |
| verkering oproep | "äpp", in intervallen van 15 tot 30 oproepen |
| paaien | 30 tot 100 in misvormde paaiballen |
| voedsel | insecten, spinnen |
| beschermingsstatus | Strikt beschermd volgens BNatSchG, in heel Europa beschermd volgens de Habitatrichtlijn |
Heidekikker (Rana arvalis)
| verdeling | Centraal-Europa zonder Frankrijk, Noord-Europa zonder Noorwegen, via Rusland naar Siberië |
| leefgebied | Moren, moerassen, natte weiden, gebroken bossen, permanent nat noodzakelijk |
| hoogte | 5 tot 8 cm (vrouwtjes groter) |
| basiskleuring | licht- of donkerbruin, mannetjes vaak helder hemelsblauw tot blauwpaars tijdens de paartijd, witte buik |
| steekproef | Gevlekt roodbruin of zwart, donkerbruine slaapvlek, lichte rugband, zwart gemarmerde flanken, patroon kan sterk variëren |
| lichaamsvorm | korte en spitse snuit, vrij slank, witgerande klierkammen, harde hielbult, gewelfd, hoog |
| reproductieve tijd | Maart tot eind april |
| verkering oproep | "uog", die doet denken aan een borrelende |
| paaien | 500 tot 3.000 eieren, slechts één kuitbal per vrouwtje met een sterk wisselend aantal eieren, wordt soms verward met andere kikkerbroed |
| voedsel | Insecten, spinnen, pissebedden, wormen, slakken, duizendpoten en tweevoeters |
| beschermingsstatus | Strikt beschermd volgens BNatSchG, in heel Europa beschermd volgens de Habitatrichtlijn |
Moeraskikker (Pelophylax ridibundus)
| verdeling | Centraal- en Oost-Europa, de Balkan, het Midden-Oosten en Centraal-Azië, vermist in Duitsland in het Mecklenburg Merenplateau |
| leefgebied | Meren, rivierweiden, moerassen leven het hele jaar door in en rond het water |
| hoogte | 10 tot 16 cm (vrouwtjes aanzienlijk groter) |
| basiskleuring | groen of bruin, lichte buik |
| steekproef | Groene ruglijn, binnenkant dijen wit en zwart gemarmerd, boven- en onderkant donker gevlekt |
| lichaamsvorm | Puntige en lange snuit, zeer lange benen, kleine hielbult met een platte vorm |
| reproductieve tijd | april tot juni |
| verkering oproep | sterke "oäk" om territorium te verdedigen, paringsroep een melodische "eck-keck-keck-keck-keck" |
| paaien | tot 16.000 eieren, paaiballen onder het wateroppervlak |
| voedsel | Insecten, wormen, spinnen, andere kikkers en hun kikkervisjes |
| beschermingsstatus | speciaal beschermd volgens BNatSchG en BArtSchV |
Behendige kikker (Rana dalmatina)
| verdeling | Frankrijk door Centraal-Europa naar Turkije en de zuidelijke Zwarte Zee, in Duitsland alleen in Zuid-Duitsland, Midden-Duitsland, de Lüneburger Heide en de eilanden Rügen en Darß |
| leefgebied | Bosweiden, gemengde bossen en bosranden met veel stilstaand water |
| hoogte | tot 6,5 cm (mannetjes), tot 9 cm (vrouwtjes) |
| basiskleuring | lichtbruin, grijsbruin, roodbruin, geelwitte buik |
| steekproef | Tempelvlek driehoekig, poten met donkerbruine dwarsbanden |
| lichaamsvorm | spitse snuit, slanke, lange ledematen, sterk geprononceerde klierkammen |
| reproductieve tijd | Februari tot april, vroeger dan andere kikkersoorten |
| verkering oproep | ongeveer 12 seconden "gewogen…gewogen…gewogen", heel zacht |
| paaien | 400 tot 1.800 eieren, bij een waterdiepte van 5 tot 40 cm, gelegd op takken, wortels en andere delen van planten |
| voedsel | Insecten, wormen, slakken |
| beschermingsstatus | Strikt beschermd volgens BNatSchG, in heel Europa beschermd volgens de Habitatrichtlijn |
Merk op: De springende kikker doet zijn naam eer aan aangezien hij 100 tot 200 cm kan springen. Hij springt het verst van alle inheemse kikkersoorten.
Vijverkikker (Pelophylax kl. esculentus)
| verdeling | Frankrijk dwars door Centraal-Europa naar Rusland, afwezig in Friesland, zeldzamer in hoge en lage bergketens |
| leefgebied | alleen stilstaand water, zonnig, veel vegetatie |
| hoogte | tot 9 cm (mannetjes), tot 11 cm (vrouwtjes) |
| basiskleuring | grasgroen, witte buik |
| steekproef | lichtgroene middellijn, buik gevlekt grijs of zwart, rug donker gevlekt |
| lichaamsvorm | Uitgesproken glandulaire ribbels, spitse snuit, slank, hielstoten in verschillende mate |
| reproductieve tijd | mei tot juni |
| verkering oproep | duidelijk geratel of geknetter, vrij luid, lang uitgerekt |
| paaien | tot 1.000 eieren, in kleinere paaiballen |
| voedsel | Insecten, wormen, slakken, schaaldieren, libellenlarven |
| beschermingsstatus | speciaal beschermd volgens BNatSchG en BArtSchV |
| bijzonderheden | Hybride van moeraskikker en eetbare kikker, kenmerken van één oudersoort kunnen overheersen |
Veel Gestelde Vragen
Is de brulkikker een inheemse kikkersoort?Nee, de Noord-Amerikaanse brulkikker (Rana catesbeiana) is een geïntroduceerde soort die sporadisch voorkomt in Baden-Württemberg en Noordrijn-Westfalen. Monsters die als huisdier worden gehouden, zijn vrijgelaten en hebben zich vervolgens vermenigvuldigd. Brulkikkers worden als een gevaarlijke neozoon beschouwd omdat ze inheemse kikkers verdringen.
Hoe luid kwaken kikkers?Kikkers zijn te herkennen aan hun karakteristieke gekwaak, dat lang aanhoudt, vooral tijdens het broedseizoen, en onaangenaam luid kan zijn. Afhankelijk van het type kunnen volumes tot 90 dB worden bereikt, wat overeenkomt met het starten van een grasmaaier of een motorfiets. Om deze reden worden kikkers in de tuinvijver vaak als hinderlijk ervaren.
Welke andere kikkers komen oorspronkelijk uit Duitsland?Naast de inheemse kikkers zijn er ook 5 padden (Bufonidae) en 2 paddensoorten (Bombina) die je in Duitsland kunt vinden. Padden zijn gemakkelijk te onderscheiden van kikkers door hun wrattige huid en robuustere lichaamsbouw. Deze eigenschappen gelden ook voor padden, alleen zijn ze kleiner dan padden en hebben ze een felgekleurd achterlijf.