Niet altijd wat de hobbytuinier wil, groeit in de eigen tuin. In plaats daarvan blijven ongenode, meestal vervelende, soms zelfs storende planten groeien tussen de verhoopte groenten. Het is vaak niet eenvoudig om van deze planten af te komen, die over het algemeen als "onkruid" worden bestempeld. Hier onthullen we hoe biologische methoden kunnen worden gebruikt om een van de meest voorkomende onkruiden - de distel - permanent te bestrijden.
Onpopulaire distelsoort
Het moet van tevoren worden vermeld dat niet elke distel in de tuin nutteloos is. Want ook al wordt de wietdistel hier in het algemeen genoemd, de hobbytuinier heeft de diversiteit van de distelfamilie meestal niet voor ogen. In tegenstelling tot de sierboldistels en hun verwanten, die bijzonder nuttig zijn voor insecten, zijn ze koppig en ongewenst Kruipende distelsen een kleine groep nauw verwante soorten. De voorgestelde maatregelen om distels op natuurlijke wijze te vernietigen en uit de tuin te verdrijven hebben daarom alleen betrekking op de bekende en impopulaire kruipende distels. Alvorens maatregelen te nemen, loont het daarom de moeite om eens nader te bekijken wat daar werkelijk groeit. Anders worden gasten die zowel nuttig als leuk zijn om naar te kijken snel geëlimineerd.
Bestrijd de krabdistel
Twee wegen naar het doel - benaderingen voor onkruidbestrijding
Om een onkruid effectief te vernietigen, zijn er twee basisbenaderingen:
1. Bestaande planten doden en verwijderen
2. Voorkomen dat onkruid zich vermenigvuldigt en zich verspreidt in de tuin
Beide benaderingen zijn uiteraard niet strikt van elkaar te scheiden en leiden door de nauwe samenhang meestal in combinatie tot het doel. Toch zijn er verschillende aandachtspunten die tot verschillende oplossingen kunnen leiden.
proliferatie voorkomen
Hoe planten distels zich voort?
Om te herkennen welk type bestrijding bij distels tot succes zal leiden, moet men eerst weten hoe ze zich voortplanten. Want de blijvende uitdrijving en daarmee de basis om de vervelende planten niet steeds opnieuw te hoeven bestrijden zal alleen slagen als naast het elimineren van de bestaande planten ook de vorming van nieuwe scheuten wordt voorkomen.
Juist hier is de distel echter een bijzonder kruid. Omdat het verschillende voortplantings- en distributiemechanismen heeft:
1. Voortplanting via zaden
De distels vormen op planttypische wijze bloemen, die na bestuiving zaden produceren. De zaden vallen uit na volwassenheid en leiden, in combinatie met aanvaardbare groeiomstandigheden en een levensvatbare omgeving, tot dochterplanten.
2. Voortplanting via de wortelstok
Biologisch gezien kan de distel worden gerekend tot een groep bijzondere planten die zich naast vermeerdering via zaden ook voortplanten via de wortelstok, oftewel de wortel. Er komen steeds nieuwe knoppen uit de zich verspreidende wortel, die naar boven ontspruiten en nieuwe distels produceren nadat ze door de bovengrond zijn gebroken. Zelfs nadat de bovengrondse delen van de plant zijn verwijderd, komen er nieuwe planten uit de wortelstok voor de opslag van voedingsstoffen. Zelfs stukjes wortel kunnen nieuwe scheuten produceren.
Gevaar: De wortelstokken van de distelplanten worden als zeer persistent beschouwd en kunnen lang in de bodem blijven. Een tijdelijke afwezigheid van nieuwe planten is niet meteen gelijk te stellen aan een onderdrukte reproductie van onkruid.
Methoden om de distels te bestrijden
Vanuit de kennis over de vermeerderingsmethoden van de distel, in samenhang met de reeds genoemde, basisbenaderingen van onkruidbestrijding, zijn er verschillende manieren om de hardnekkige planten onder controle te krijgen. Deze huismiddeltjes zijn in de loop van de tijd effectief en duurzaam gebleken:
Mechanische verwijdering
- Trek distelplanten compleet met hun wortels eruit, of prik ze eruit met een wortelsnijder
- Voordeel: de plant wordt direct verwijderd inclusief eventueel aanwezige zaden en ook de wortel wordt uit de grond gehaald
- Nadeel: grote kans dat stukjes wortel in de grond blijven en later nieuwe scheuten produceren
tip: Na regen of kunstmatige irrigatie neemt de grip van de wortel op de natte grond af, waardoor de kans groter is dat de hele wortel wordt verwijderd.
Zelfs gemengde onkruidverdelgers
- Geef de plant water en vooral het wortelgebied met een mengsel van 2 delen azijn en 1 deel zout
- De plant verdroogt volledig door de veranderde osmotische druk in de cellen
- Voordeel: Bij voldoende gebruik droogt de wortel ook volledig uit, waardoor de plant volledig en definitief wordt verwijderd
- Nadeel: lange procedure, toepassen kort voor zaadrijping heeft geen zin meer, omdat zaden uitvallen voordat ze opdrogen en nieuwe planten produceren, intensieve toepassing leidt tot verzuring en verzilting van de grond
gras maaien
- Maai distels na regen of intensief water geven, water dat de holle stengels binnendringt, leidt snel tot rot, die zich naar de wortel verspreidt
- Voordeel: de plant sterft inclusief de wortels af, verdere vermeerdering stopt
- Nadeel: vrij onveilige methode, aangezien rot niet noodzakelijkerwijs voorkomt, niet erg geschikt voor individuele planten in het tuinbed
tip: Welke methode ook wordt gekozen, de eerste poging leidt meestal niet direct tot de blijvende afwezigheid van de vervelende planten. Een volhardende en consistente aanpak helpt hierbij. Bij elke nieuwe verwijdering wordt de plant verzwakt, zodat nieuwe scheuten al zwakker zijn. Op den duur raakt de distel dus op kracht en zal er geen nieuw uiterlijk ontstaan. Als de inspanningen echter tijdelijk worden onderbroken, kan het succes snel volledig verloren gaan, omdat een enkele rijpingsfase van de zaden voldoende is om het gevecht met nieuwe planten helemaal opnieuw te beginnen.
beroving van levensonderhoud
Als je kijkt naar het onderwerp distelvernietiging, kom je herhaaldelijk de suggestie tegen om de distels van hun levensonderhoud te beroven door de bodemgesteldheid te veranderen. Vooral landbouwingenieurs en biologen discussiëren voortdurend over deze mogelijkheid. In feite houdt de distel van bepaalde gronden en heeft hij het moeilijk om op andere gronden te groeien. In het kader van intensief bodemgebruik kan op lange termijn door vruchtwisseling en tussenteelt een verandering teweeg worden gebracht die de groei van de distels nadelig beïnvloedt en zelfs kan leiden tot verdwijning. In de moestuin thuis kunnen deze methoden echter nauwelijks worden geïmplementeerd, omdat zelfvoorzienende en hobbytuinders dol zijn op en op zoek gaan naar de verscheidenheid aan lokale producten. Het coördineren van vruchtwisseling met gerichte onkruidvernietiging lijkt vanuit deze gezichtspunten begrijpelijkerwijs onrealistisch.
