De Goldparmäne is een oud gecultiveerd appelras dat lang werd beschouwd als een van de beste tafelrassen met zeer goede bewaareigenschappen. Door zijn eisen en de onderhoudsinspanning is het ras echter grotendeels verdwenen, omdat het vanwege de hoge inspanning oninteressant is voor commerciële teelt. In de tuin is de gouden parmane echter een echte aanwinst, want de onderhoudsinspanning beloont je met zeer smakelijke appels.

plaats

Goldparmane geeft de voorkeur aan zonnige locaties

De locatiekeuze is erg belangrijk voor de kwaliteit van de appel. Het appelras heeft een voorkeur voor een zonnige standplaats die beschermd dient te worden. Locaties op het zuiden in gezelschap met andere appelbomen rondom de boom zijn ideaal. Het appelras heeft een ander ras nodig voor een goede opbrengst, aangezien de Goldparmane zelfsteriel is. Als bestuiver kunnen bijvoorbeeld de volgende soorten worden geplant:

  • Gouden Heerlijk
  • Cox Oranje
  • boskoop
  • Gravensteiner
  • Keizer Wilhelm

Andere appelrassen nemen niet alleen de taak op zich om partners te bemesten, maar kunnen ook de gouden parmane extra bescherming bieden, waardoor het fruit zich beter kan ontwikkelen. Als je maar plaats hebt voor een paar bomen in de tuin, kun je ook beschutte plekken op de zonnige huismuur gebruiken. De afvalwarmte van de muur bevordert de rijping en de smaak van de appel. Ook wordt hij daar beschermd tegen late vorst, omdat dit soort kou niet goed verdraagt, vooral tijdens de bloeiperiode.

De grond moet los en niet verdicht zijn voor de variëteit, maar rijk aan voedingsstoffen. Een standplaats met magere grond is ideaal, omdat deze meestal los genoeg is. Zodat de boom voldoende voedingsstoffen op zijn standplaats heeft, wordt de grond verrijkt met humus. Op goed gekozen locaties kan de boom al na vijf jaar zijn eerste opbrengsten opleveren.

onderhoud

Snijden

Regelmatige verzorging van dit ras is essentieel voor een goede opbrengst. Bovenal is de snede belangrijk zodat de boom veel bloemen krijgt. De uitdaging bij dit ras is niet alleen het regelmatig snoeien, maar ook het correct verwijderen van takken. De boom heeft een bossige kroon, waar zich veel takken vormen, die sterk naar boven groeien. Appels ontwikkelen zich echter alleen op het buitenste vruchthout, daarom moet ervoor worden gezorgd dat de takken aan de rand voldoende ruimte hebben.

De kroon van oudere bomen verjongen

Bij het verzorgen van oudere bomen moet erop worden gelet dat de kroon regelmatig wordt verjongd. Het ras heeft de neiging te verouderen, wat snel leidt tot opbrengstverliezen. De takken van dit appelras vertakken slechts zwak, daarom is het bijzonder belangrijk om een geschikte hoofdtak te vinden. De toppen moeten naar buiten gericht zijn, zodat er zo min mogelijk concurrentie ontstaat voor andere takken.
Moed is vereist bij het verjongen van de kroon, omdat velen deze soort te voorzichtig snoeien. De gouden parmane verdraagt er en heeft er een nodig, vooral als ze ouder is sterk snoeien in het kruingebied. Anders is de concurrentie tussen de branches te groot.

tip: Het ras geeft alleen fruit aan de randen, dus korte scheuten in de kroon kunt u zonder aarzelen verwijderenin.

Bevruchten

Verrijk de grond regelmatig met humus

Bij de verzorging van appelbomen is de grond bij herbeplanting vaak goed voorzien van humus, maar wordt deze op den duur niet of nauwelijks bemest. Dit ras is echter afhankelijk van een goede toevoer van voedingsstoffen. Een tekort aan voedingsstoffen is snel merkbaar, want niet alleen de opbrengst neemt af, de appel zelf neemt ook in omvang af.

Zodat er in de eerste plaats geen opbrengstverlies is, moet een regelmatige toevoer van voedingsstoffen een onderdeel van de zorg zijn. In het voorjaar wordt rondom het boomrooster organische mest verwerkt. Regelmatige toevoeging van compost, die meerdere keren per jaar kan worden verwerkt, is ook belangrijk. Als alternatief kunt u een laag mulch rond de boom maken, die op lange termijn voedingsstoffen in de grond zal brengen.

merk op: Appelbomen zijn ondiep geworteld, waarvan de wortels niet diep in de aarde gaan, maar zich breed ontwikkelen. Bemest daarom niet direct bij de stam, maar binnen een straal van enkele meters. Er zijn ook de fijne harige wortels waardoor de boom water en voedingsstoffen opneemt. Met de leeftijd kan het wortelstelsel van deze variëteit een diameter van maximaal tien meter bereiken.

gieten

Hoge vraag naar water

In vergelijking met andere soorten heeft de goudparmane een zeer hoge waterbehoefte. Ze tolereert het echter geen wateroverlast, waarbij het risico hierop op een geschikte locatie eerder lager is. Vooral in zeer droge zomers moet u de boom regelmatig en grondig water geven. Dit voorkomt een mislukte oogst.

winterbescherming

Kalk regelmatig als winterbescherming

Een zeer strenge winter kan dit appelras ernstig aantasten en tot een misoogst leiden. Om dit te voorkomen is een belangrijke zorgmaatregel in het najaar het bekalken van de stam. De witte kalkverf op de stam beschermt de boom tegen fel zonlicht, dat weerkaatst wordt door de lichte verf. Vooral de combinatie van droge maar zeer koude en zonnige winterdagen is een ongunstige combinatie voor het ras. Deze omstandigheden leiden tot spanningen in de watervoerende lagen, die vervolgens kunnen openbarsten. Door de witte verf houd je de temperatuurschommelingen lager, waardoor de watervoerende kabelbanen een relatief constante diameter behouden.

merk op: De kalklaag beschermt niet alleen de bast tegen openbarsten, maar voorkomt ook de vorming van mos en korstmos op de stam. Ook wordt voorkomen dat ongedierte de bast binnendringt.

plaag- en ziektebestrijding

Het belang van regelmatige zorgmaatregelen wordt aangetoond wanneer de boom reageert op verwaarlozing met ziekten of zeer vatbaar is voor plagen. Regelmatige bemesting versterkt de boom en geeft ongedierte minder ruimte om aan te vallen.

Bovenal is regelmatig snoeien een zeer goede preventie tegen ziekten. Een luchtige en lichte kroon kan sneller drogen, waardoor schimmelziekten, zoals vruchtboomkanker, waar dit ras erg vatbaar voor is, beduidend minder kans hebben.

opslag

Langdurige opslag voor optimaal plezier

Je kunt de appel meestal verwijderen eind september oogsten. Het is een van de weinige variëteiten die alleen door bewaring een bijzonder aromatische smaak ontwikkelt. Het is raadzaam om de appel pas na enkele weken opslag te eten. Het voordeel is dat het ras onder goede bewaarcondities tot het voorjaar houdbaar is.

Je moet de appels plukken om ze te bewaren. Appels die zijn gevallen en gekneusd hebben een aanzienlijk kortere houdbaarheid. Plaats het fruit dan plat in dozen. Opslag in meerdere lagen op elkaar leidt tot drukpunten, wat leidt tot een kortere houdbaarheid.
Zoals bij elke appel, moet je gouden Parmezaanse kaas apart van ander fruit bewaren. Opbergdozen die je in een koele kelder kunt bewaren zijn hiervoor ideaal. Temperaturen rond de 4°C met een luchtvochtigheid van rond de 98% zijn ideaal.

tip: Kelders hebben zelden de ideale vochtigheidsgraad. Om dit te compenseren kun je vochtige doekjes over de appelbewaardozen leggen.

Categorie:

Tuinplanten