
De boterbloem met de botanische naam Ranunculus sceleratus wordt niet voor niets gif.webpboterbloem genoemd. Maar het is vooral bekend onder de term "boterbloem". De aantrekkelijkheid van de in het wild groeiende plant verleidt je om hem aan te raken en te plukken. Maar in dit artikel leest u hoe gevaarlijk het werkelijk is voor mens en dier en welke symptomen kunnen optreden.
Vergif.webp Ranunculus
Kijk
Om te weten welke plant het is, ook wel giftige boterbloem genoemd, moet je hem ook kunnen herkennen.

optische details
- Basale echte bladeren
- Bladeren afwisselend op de stengel
- In het bovenste gedeelte groeien ze smal elliptisch of langwerpig-lancetvormig
- Gekartelde basale bladeren zijn overwegend driedelig en langstelig
- Goudgele, hermafrodiete bloemen met een diameter van één tot één centimeter
- de bloembladen zijn licht glanzend
- Ze bereiken een hoogte tussen de 30 en 100 centimeter
Typische eigenschappen
- Groeit voornamelijk op vochtige weiden, aan veldranden, op vijvers en beekjes en op verdichte gazons
- Bloeit van mei tot september
- Tussen juli en oktober worden follikels of noten gevormd
Hoog risico op verwarring
Ranunculus sceleratus is vergelijkbaar met veel andere soorten boterbloemen. Dit maakt een duidelijke identificatie moeilijk. Omdat de meeste echter ook giftig zijn, moet je voorzichtig zijn met alle soorten. Bovenal zouden de volgende boterbloemen kunnen worden aangezien voor degene die hier wordt genoemd. Hun toxiciteit is echter niet minder gevaarlijk:
- brandende boterbloem
- Bolvormige Ranonkel
- Pittige boterbloem
toxine
Het is het sap dat de zogenaamde protoanemonine bevat. Dit is een gif.webp dat onder bepaalde omstandigheden zelfs dodelijk kan zijn als het in kleine hoeveelheden wordt geconsumeerd. Vereisten zijn een uitgebreide consumptie van giftige plantendelen of kleinere, meer gevoelige organismen. Met het protoanemonine heeft de natuur een bescherming gecreëerd tegen het eten door hamsters, cavia's, konijnen, honden, katten, maar ook paarden en koeien. Het protoanemonine werkt in op het centrale zenuwstelsel.
giftige delen van planten
De ranonkelplant vertoont toxiciteit in alle bestaande delen van de plant. Het gif.webpgehalte is bijzonder hoog aan de wortels. Of het nu gaat om bloemen, bladeren, stengels of zelfs worteldelen, vergiftigingsverschijnselen kunnen optreden bij contact en vooral na consumptie.
Gedroogde Boterbloem
Als de ranonkel is opgedroogd, is er geen risico op vergiftiging. Bij drogen neemt het plantensap af en is het niet meer aanwezig als het helemaal droog is. Toch mag er, bijvoorbeeld bij het plukken van groenvoer voor een konijn of ander dier, niet teveel gedroogde boterbloem zijn. Er bestaat nog steeds een resterende twijfel of een klein deel van de gedroogde plantendelen nog licht giftig zou kunnen zijn.
Toxiciteit voor mens en dier
De boterbloemen kunnen bij mens en dier vergiftigingsverschijnselen veroorzaken. Vooral kleine kinderen en dieren lopen een hoog risico op contact en kunnen ernstige gevolgen voor de gezondheid hebben. Het eten van slechts een paar zaden kan dodelijk zijn.
symptomen
huidcontact
Bij volwassen mensen reageert het lichaam doorgaans minder sterk op huidcontact met het plantensap dan bij kleine kinderen of kleinere huisdieren zoals honden, katten of cavia's. Anders is de afbeelding identiek, wat als volgt wordt weergegeven als symptomen van vergiftiging:
- jeuk
- roodheid van de huid
- Vorming van huidblaren (ranunculus dermatitis)
- huidontsteking
- branderig gevoel
verbruik van plantendelen
Waar bij huidcontact geen levensbedreigende gevolgen te verwachten zijn, ligt dat bij het consumeren van ranonkel anders. Vooral kinderen, bejaarden en kleine dieren lopen risico omdat hun immuunsysteem veel moeilijker de bestrijding van het plantengif.webp heeft dan een gezonde, sterke volwassene. de symptomen kunnen zich als volgt manifesteren:
- brandend in de mond
- blaarvorming in de mond
- maag- en buikpijn
- Braaksel
- diarree
- pijn in het lichaam
- duizeligheid
- evenwichtsstoornissen
- tekenen van verlamming
- Ademen wordt moeilijk en kan zelfs leiden tot ademstilstand
- Hart- en bloedsomloopproblemen - in het ergste geval tot hartstilstand
Extra tekens bij dieren
- Continu hijgen
- schuim in de mond
- sterke dorst
- Reageert niet meer op spraak
- In vergevorderd stadium: slaperig en niet willen opstaan
- Paarden, koeien, schapen: koliek
- zwaar ademen
Eerste hulp
Eerste hulp bij huidcontact
Indien huidcontact met een Ranunculus sceleratus wordt vermoed of daadwerkelijk heeft plaatsgevonden, dient het contactpunt op de huid direct te worden afgewassen, bij voorkeur met een neutrale zeep onder lauw water. Dit zou ook bij dieren moeten gebeuren.
Voorkom in ieder geval dat je het sap in je mond krijgt. Als niet bekend is of dit al bij kleine kinderen of dieren is gebeurd, dient direct een arts/dierenarts te worden gecontacteerd of geconsulteerd.
Eerste hulp bij het eten van ranonkel
arts
Indien de hoeveelheid van het geconsumeerde toxine niet bekend is en/of het gaat om kinderen, ouderen of huisdieren, dient direct een arts/dierenarts te worden geïnformeerd.
Geen melk
Vaak wordt beweerd dat melk de beste eerste hulp is bij vergiftiging. Het tegenovergestelde is echter het geval, aangezien melk de opname van het gif.webp in het bloed bevordert/versnelt.
houtskool tabletten
Houtskooltabletten verminderen de darmactiviteit en verdikken de darminhoud waardoor het plantengif.webp minder invloed kan hebben op de bloedbaan en dus op het centrale zenuwstelsel.
Geen braken opwekken
U mag in geen geval braken opwekken. Want vooral bij kinderen kan dit naast vergiftiging ook leiden tot ernstige gezondheidsproblemen.
Bij volwassen mensen
Als je als volwassene maar een heel klein beetje van het gif.webp in je mond hebt gekregen, spoel het dan krachtig uit. Reacties zoals een brandende mond of misselijkheid met braken of diarree kunnen optreden. Maar er is geen levensgevaar. Toch moet u een arts raadplegen om de bijwerkingen te behandelen.
preventie
planten verwijderen
Let op boterbloemen in je tuin, vooral de giftige boterbloem, als je kinderen of huisdieren hebt. Als de plant zich in uw tuin heeft "genesteld", verwijder deze dan onmiddellijk. Het mag niet in de compost of gewoon bij het huisvuil terechtkomen. Verbranden is de beste manier om ervoor te zorgen dat kinderen of dieren niet bij de giftige plant komen.
Grazende dieren zoals paarden of koeien vertrouwen meestal op hun instinct en vermijden de boterbloem. Maar ook de afstand is hier aan te raden. Als een weiland kaal is gegeten of kort is gemaaid, komt het toch voor dat grazende dieren de giftige plant opeten.
Vermijd contact
Vermijd het aanraken van de Ranunculus sceleratus. Hoge handschoenen en een zorgvuldige omgang met de plant zijn aan te raden voor het verwijderen. Zorg er na het uittrekken voor dat er geen delen van de plant achterblijven. Ze moeten allemaal worden verwijderd. Vooral bij het verwijderen van bloeiende boterbloemen is voorzichtigheid geboden. Je zou zaden kunnen verliezen, die niet alleen tot voortplanting leiden, maar ook giftig zijn.
merk op: Houd er rekening mee dat dit artikel geenszins een vervanging is voor een doktersbezoek. Er is geen garantie voor de juistheid van medische verklaringen.
Gedetailleerde informatie over eerste hulp bij vergiftiging en belangrijke informatie over de antigif.webpcentra vindt u hier.