Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!

De gevlekte aroid, in botanisch jargon Arum maculatum genoemd, heeft een opvallende verschijning en is daarom ongewoon en decoratief. Bovendien is het gemakkelijk te verzorgen in cultuur en kan daarom gemakkelijk worden gekweekt door beginners in de plantenverzorging. Als u het echter in de tuin wilt planten, moet u voor veiligheid zorgen - omdat de aroid gevaarlijk is.

toxiciteit

De gevlekte aronskelk zit zeer in alle delen van de plant zeer giftig. Zelfs plukken of mengen zonder de juiste bescherming kan leiden tot irritatie van de huid. Hiervoor zijn calciumoxalaatkristallen en prikkelende stoffen in het plantensap verantwoordelijk. Aan de ene kant irriteren ze zelf al de huid, aan de andere kant veroorzaken ze kleine wondjes waardoor de resterende gif.webpstoffen uit het plantensap kunnen binnendringen. Deze zorgen op hun beurt voor verdere irritatie.

Maar dit zijn zeker niet de enige gevaren die van de aronskelk kunnen uitgaan.

bessen en knol

De bessen van de gevlekte aroid zijn aantrekkelijk voor sommige dieren en jonge kinderen vanwege hun kleur en vorm. Grazende runderen, vogels, maar ook honden, konijnen en cavia's kunnen ze aanzien voor eetbare bessen en zo zichzelf vergiftigen.
Veruit het grootste gevaar komt echter van de knol van de lucht. Dit komt omdat de concentratie van gif.webpstoffen hierin het hoogst is. Als dieren graven en in contact komen met de knol of het sap daaruit, kan dit heel snel erg gevaarlijk voor ze worden. Ook als ze de knol niet direct opeten maar deze beschadigen en het plantensap op hun poten en vacht komt, is deze giftig en kan ook bij het schoonmaken van hun poten of vacht vergiftigingsverschijnselen veroorzaken.

Infructescence Gevlekte Aronskelk

Droog en fris

Gedroogd is de gevlekte aroid minder giftig en gevaarlijk dan de verse delen van de plant. Dus als het maaisel al op de compost is opgedroogd en gedeeltelijk is verteerd, vormen ze een lager risico dan de levende plant.

symptomen

Mensen

Wanneer mensen plantendelen of bessen van de aroid binnenkrijgen of in contact komen met het sap, blijft dit soms onopgemerkt. Naar schatting 60 procent vertoont geen symptomen. Als er vergiftigingsverschijnselen optreden, kunnen deze zich op de volgende manieren manifesteren:

Irritaties van de slijmvliezen:

  • ontsteking
  • droogte
  • scheuren
  • pijn
  • tintelen
  • roodheid
  • zwelling
  • verhoogde slijmproductie
  • doofheid

Irritatie van de huid op de contactpunten:

  • roodheid
  • zwelling
  • warmteontwikkeling
  • uitslag
  • jeuk
  • Brandwond

Gastro-intestinale klachten na inname van delen of bessen van aronskelk:

  • Misselijkheid tot braken toe
  • diarree
  • Maagpijn of buikpijn
  • gas-
  • krampen

Als de gevlekte aronskelk in de tuin aanwezig is en een volwassene dergelijke tekenen van vergiftiging vertoont na contact of een kind na spelen zonder toezicht, arts bezocht te worden. Hij moet ook worden geïnformeerd dat het een mogelijke vergiftiging met aronskelk is. Op deze manier kunnen de artsen sneller passende tegenmaatregelen nemen. Op deze manier kunnen meer ernstige gevolgen van vergiftiging bij volwassenen en kinderen gericht worden vermeden.

dieren

De gevlekte aroid vormt een gevaar, vooral op weilanden, en kan zelfs de dood betekenen voor paarden, runderen, schapen en dergelijke. De tekenen van vergiftiging zijn echter vaak moeilijker te herkennen bij dieren, omdat ze meestal gevarieerder en minder opvallend kunnen zijn. Daarnaast probeert een ziek dier vaak symptomen te verbergen. Daarom moeten huisdieren en landbouwhuisdieren zeer nauwlettend worden geobserveerd.

Symptomen van aronskelkvergiftiging zijn onder meer:

  • rusteloosheid of apathie
  • abrupte gedragsveranderingen of abnormaal gedrag
  • opgeblazen en/of harde buik
  • Winderigheid of uitgaande wind
  • Smakkend, kwijlend en "leeg kauwen", d.w.z. kauwbewegingen zonder voedsel te hebben gegeten, duiden op misselijkheid
  • Braaksel
  • diarree

Hoewel deze symptomen ook kunnen wijzen op andere en minder urgente problemen, zoals voedselintolerantie of een parasietenplaag, moet de oorzaak onmiddellijk worden opgehelderd. Zoals in het begin vermeld, kan aronskelkvergiftiging dodelijk zijn voor dieren. Dat is waarom snelle actie vroeg.
Irritaties van de huid en slijmvliezen, zoals roodheid, zwelling, huiduitslag en ontstekingen wijzen ook op reacties die kunnen worden veroorzaakt door de gevlekte aroid. Als er een vermoeden is van inname van aronskelk of contact ermee, dienen in ieder geval de slijmvliezen te worden gecontroleerd. Het is aan te raden alle dieren deze bestrijding zo vroeg mogelijk aan te leren en positief te koppelen. Dit maakt het later gemakkelijker om tanden en ogen te controleren op bijvoorbeeld ziektes, beschadigingen en vreemde voorwerpen.

Eerste hulp

De belangrijkste eerstehulpmaatregel is om onmiddellijk een arts of dierenarts te raadplegen of te bellen. Maatregelen als het afspoelen van aangetaste plekken en het geven van melk of actieve kool blijken niet te werken.
Een goede therapie is belangrijk. Daarom moet medisch personeel altijd worden geïnformeerd dat de gevlekte aroid of andere giftige planten binnen handbereik zijn of er zelfs mee in contact zijn geweest. Hierdoor kunnen getroffenen gericht worden behandeld.

beschermende maatregelen

Als een plant giftig is, bewaar deze dan veilig voor huisdieren en mensen - vooral kinderen ontoegankelijk al dan niet geplant worden op het terrein of in de wei. Ook dan is het echter niet uit te sluiten dat de aroid of een andere gevaarlijke plant zich in uw eigen groen kan verspreiden. Vermeerdering vindt vaak genoeg plaats via uitlopers, geblazen of gedragen zaden.
Om deze reden moeten de volgende stappen of voorzorgsmaatregelen worden gevolgd:

1. Geef informatie over giftige planten en houd foto's bij de hand

Bijna niemand kan zich alle planten herinneren die gevaarlijk kunnen zijn voor mensen en wilde of gedomesticeerde dieren. Foto's en korte beschrijvingen helpen om het overzicht te bewaren.

2. Wekelijkse of tweewekelijkse controles

Uw eigen tuin, oefenterrein en weilanden voor huisdieren of boerderijdieren moeten regelmatig worden gecontroleerd. Nieuwe planten vallen meestal sowieso op in de tuin en gras. Onbekende gezwellen kunnen direct worden verwijderd.

3. Opvoeding en training van dieren en kinderen

Honden kunnen tenminste worden opgevoed door middel van een training met gif.webpaas om niets mee naar buiten te nemen. Kinderen moeten herhaaldelijk worden gewaarschuwd om verdachte bessen of vreemde voorwerpen niet aan te raken of in hun mond te stoppen. Dit verkleint niet alleen het risico op vergiftiging, maar ook het risico op opname van parasieten of ziekteverwekkers. Zolang deze opvoeding of training niet veilig is, dienen huisdieren en kinderen onder toezicht te staan.

4. Zelfbescherming tegen direct contact

Als u in de tuin werkt en met planten werkt, moet u op zijn minst ondoordringbare handschoenen dragen. Hierdoor wordt direct huidcontact vermeden.

Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!

Categorie: