Talloze kikkersoorten in een grote verscheidenheid aan kleuren zijn inheems in Duitsland. 5 van de kikkersoorten zijn bruin. Deze bruine kikkers worden u aangeboden in deze aanbieding met afbeelding.
In een notendop
- duidelijke bruine kleur
- lichtere onderkant
- zijn onder natuurbescherming
Bruine kikkersoorten
De meeste kikkersoorten zijn er in verschillende kleuren. Hierdoor is het ook mogelijk om één van onderstaande soorten in de natuur lichtgroen of blauwgroen te zien.
Gemeenschappelijke kikker (Rana temporaria)
- Verspreiding: Noord- en Centraal-Europa, Noord-Zuid-Europa, Kazachstan, Siberië
- Habitat: Ondiep stromend en stilstaand water (paarseizoen), bosrijke gebieden, parken, heidevelden, tuinen (rest van het seizoen)
- Afmeting: 7 tot 11 cm
- Kleur: geelbruin, roodbruin, zwartbruin, vrouwtjes met gele buik en rode marmering, mannetjes met gebroken witte buik
- Patroon: Zwart gevlekt, donkerbruine neusstreep tot trommelvlies, donkerbruine tijdelijke vlek, achterpoten met donkere horizontale strepen
- Vorm: stompe snuit, zachte hielbult in een kleine uitvoering, glandulaire ribbels duidelijk herkenbaar
- Voedsel: spinnen, insecten, isopoden, slakken, zeldzame kleine zoogdieren
- Paaiseizoen: februari tot maart
- Verkering oproep: grommen, grommen
- Eieren: 1.000 tot 4.400 in grote paaigroepen
Merk op: In vergelijking met de andere soorten overwinteren de bruine kikkers niet alleen in stilstaand water, maar ook in beken en zelfs holen. Je bent niet kieskeurig.
Kleinere eetbare kikker (Pelophylax lesae)
- Verspreiding: Centraal-Europa tot Rusland, Noord-Italië, afwezig nabij Duitse kustgebieden
- Habitat: Stilstaand water rijk aan vegetatie, vijvers, poelen, sloten, tuinvijvers, zelden moerassen
- Grootte: 4,5 tot 5,5 cm (mannen), 5,5 tot 6,5 cm (vrouwen)
- Kleur: grasgroen, zwartbruin, mannetjes groengeel tijdens de paartijd
- Patroon: donker gevlekt, bovenbelijning in lichtgroene tint, akoestische blazen wit, glandulaire ribbels rood getint
- Vorm: spitse snuit, korte onderbenen, grote en ronde hielbult
- Voedsel: Spinnen, insecten, wormen, slakken, kleine zoogdieren
- Paaiseizoen: begin maart tot eind juli of begin augustus
- Verkeringsoproep: zacht spinnen
- Eieren: 600 tot 3.000, gelegd in kleinere paaigroepen
Heidekikker (Rana arvalis)
- Distributie: Centraal- en Noord-Europa met uitzondering van Frankrijk en Noorwegen, West-Rusland, Siberië
- Habitat: Moren, moerassen, natte weiden, moerasbossen, permanente nattigheid noodzakelijk
- Grootte: 5 tot 8 cm, vrouwtjes groter dan mannetjes
- Kleur: licht- of donkerbruin, mannetjes vaak hemelsblauw tot intens blauwviolet tijdens de paartijd, buikwit
- Patroon: gevlekt roodbruin of zwart, donkerbruine tijdelijke vlek, flanken zwart gemarmerd, klieren met witte randen, dorsale band duidelijk lichter
- Vorm: korte, spitse snuit, slank, harde hielbult, gewelfd, hoog
- Voedsel: Insecten, spinnen, pissebedden, wormen, slakken, duizendpoten en tweevoeters
- Paaiseizoen: maart tot april
- Verkering oproep: borrelende "uog"
- Eieren: 500 tot 3.000, spawnballen variëren sterk in aantal, grote kans op verwarring met spawn van andere kikkersoorten
Moeraskikker (Pelophylax ridibundus)
- Verspreiding: Centraal- en Oost-Europa naar de Balkan, Nabije Oosten en Centraal-Azië, niet in het Mecklenburgse Merenplateau
- Habitat: het hele jaar door in meren, rivierweiden en moerasgebieden
- Grootte: 10 tot 16 cm, vrouwtjes groter dan mannetjes
- Kleur: groen, zelden bruin, buik duidelijk lichter
- Patroon: donker gevlekte boven- en onderkant, ruglijn in groene tint, binnenkant van de dijen in wit en zwart marmer
- Vorm: lange snuit, spits, benen erg lang, platte hiel, klein
- Dieet: Insecten, wormen, spinnen, andere kikkers en hun kikkervisjes
- Paaiseizoen: april tot juni
- Paringsroep: melodieus "eck-keck-keck-keck-keck" voor paring, sterke "oäk" voor territoriale zaken
- Eieren: maximaal 16.000 eieren, drijvend onder het wateroppervlak in paaiballen
Behendige kikker (Rana dalmatina)
- Verspreiding: Frankrijk in Centraal-Europa, Turkije tot de zuidelijke Zwarte Zee
- Verspreiding in Duitsland: Zuid- en Midden-Duitsland, Lüneburger Heide, de eilanden Rügen en Darß
- Habitat: Gebieden met veel stilstaand water in bosweiden, gemengde bossen en bosranden
- Grootte: tot 9 cm (vrouwen), tot 6,5 cm (mannen)
- Kleur: lichtbruin, grijsbruin, roodbruin, geelwit op buik
- Patroon: driehoekig tempellapje, donkerbruine kruisbanden op de benen
- Vorm: spitse snuit, zeer lange ledematen, sterk geprononceerde klierruggen, slank gebouwd
- Voedsel: Insecten, wormen, slakken
- Paaitijd: eerder dan andere inheemse kikkersoorten van februari tot april
- Verkeringsoproep: zacht "weeg … weeg … weeg" gedurende 12 seconden
- Eieren: 400 tot 1.800, worden gelegd in een waterdiepte van 5 tot 40 cm, takken, wortels en plantenstengels worden gebruikt voor het leggen
- Bijzonderheid: creëert sprongafstanden tot 2 m
Merk op: Kikkers, of ze nu bruin of groen zijn, mogen in Duitsland niet worden gevangen, gestoord, verwond of gedood. Afhankelijk van de deelstaat kunnen boetes tot 65.000 op de dader wachten in geval van een overtreding.
Veel Gestelde Vragen
Welke andere kikkersoorten zijn inheems in Duitsland?Naast de reeds genoemde bruine kikkers zijn er nog 2 andere soorten die de diversiteit van de groep vormen. Deze omvatten de intens groene boomkikker (Hyla arborea) en de vijverkikker (Pelophylax kl. esculentus), een hybride van de moeraskikker en de kleine poelkikker.
Zijn kikkers in de tuinvijver beschermd?Ja. Alle inheemse kikkers zijn zelfs op uw eigendom beschermd. Ze mogen niet zonder toestemming worden gevangen en verplaatst. Dit betekent dat als een kikker het zich gemakkelijk heeft gemaakt in uw tuinvijver, u moet wachten tot de amfibie vanzelf verdwijnt. Afhankelijk van de soort worden ze beschermd door de Federale Natuurbeschermingswet (BNatSchG), de Federale Soortenbeschermingsverordening (BArtSchV) of de Fauna-Flora-Habitatrichtlijn 92/43/EEG (FFH-richtlijn).
Hoe bruine kikkers te vestigen?Als u uw tuinvijver als leefgebied voor kikkers wilt aanbieden, moet u deze hierop aanpassen. Hiervoor moet de vijver minimaal 60 cm diep zijn en een ondiepe oeverzone bieden die is voorzien van waterplanten. Ook waterlelies zijn populair. Vermijd ook fonteinen of krachtige pompen die het water verwarren. Kikkers hebben ook toegang tot je tuin nodig, bijvoorbeeld door gaten in het hek.